خبرگزاری اهل بیت (ع) / ابنا: نابود کردن اسراییل ریشه قرآنی، روایی و عقلی دارد.
اسرائیل محکوم به نابودی است و این مبتنی بر سنت الهی است که باطل امکان دوام ندارد و باطل رفتنی است:
و بگو حق آمد و باطل نابود شد آرى باطل همواره نابودشدنى است.(1)
در آیه 4 و 5 سوره اسرا به فساد بنی اسرائیل و نابودی آن ها اشاره شده است:
ما به بنى اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دو بار در زمین فساد خواهید کرد، و برترى جوئى بزرگى خواهید نمود. هنگامى که نخستین وعده فرا رسد، گروهى از بندگان پیکارجوى خود را بر ضدّ شما مى انگیزیم (تا شما را سخت در هم کوبند؛ حتى براى به دست آوردن مجرمان) خانه ها را جستجو مى کنند؛ و این وعده اى است قطعى.
بعضى احتمال داده اند، این دو حادثه مربوط به رویدادهاى بعد از جنگ جهانى دوم و تشکیل حزبى به نام صهیونیسم و تشکیل دولتى به نام اسرائیل در قلب ممالک اسلامى است.
منظور از فساد اول بنى اسرائیل و برترى جوئى آن ها همین است، و منظور از انتقام اولى آن است که ممالک اسلامى در آغاز که از این توطئه آگاه شدند، دست به دست هم دادند و توانستند بیت المقدس و قسمتى از شهرها و قصبات فلسطین را از چنگال یهود بیرون آورند، و نفوذ یهود از مسجد الاقصى به کلّى قطع شد.
و منظور از فساد دوم هجوم بنى اسرائیل با اتکاى نیروهاى استعمارى جهان خوار و اشغال سرزمین هاى اسلامى و گرفتن بیت المقدس و مسجد الاقصى است.
و به این ترتیب، باید مسلمانان در انتظار پیروزى دوم بر بنى اسرائیل باشند، به طورى که مسجد اقصى را از چنگال آن ها بیرون آورند، و نفوذشان را از این سرزمین اسلامى به کلّى قطع کنند.
این همان چیزى است که همه مسلمین جهان در انتظار آنند و وعده فتح و نصرت الهى است، نسبت به مسلمانان.(2)
استناد این تفاسیر برخی از روایات در این زمینه است. به عنوان نمونه امام صادق (ع) در تفسیر این آیه، فرمودند:
آنان کسانی هستند که خداوند، قبل از ظهور قائم، آن ها را بر می انگیزد و آنان، دشمنی از دشمنان آل پیامبر را فرا نمی‌خوانند مگر اینکه او را به قتل می رسانند و این وعده ای انجام شدنی است.(3)
در قرآن کریم مؤمنان به دلیل تعلل در مبارزه با ظالمان مورد سرزنش قرار گرفته اند:
چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده اند، پیکار نمی کنید؟! همان افراد (ستمدیده ای) که می گویند:
«پروردگارا! ما را از این شهر، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر! و از طرف خود، برای ما سرپرستی قرار ده! و از جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما!»(4)
رژیم صهیونیستی مردم فلسطین را از سرزمین خود آواره نموده است و سالهاست که مردم مظلوم این سرزمین تحت ظلم و جنایت این رژیم غاصب و جنایتکار هستند. کشورهای اسلامی باید به یاری مسلمانان شتافته و این مردم مظلوم را از دست آن ها نجات بخشند.
کیست نداند که منشأ فتنه ها و فسادهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... وجود این رژیم صهیونیستی است و خداوند متعال به مؤمنان دستور مقاتله با فتنه جویان را داده است:
و هر کجا مشرکان را یافتید به قتل رسانید و آنان را از همان وطن که شما را آواره کردند برانید، و فتنه گری (آنان) سخت تر و فسادش بیشتر از جنگ و کشتار است، و در مسجد الحرام با آن ها جنگ مکنید مگر آنکه پیش دستی کنند، در این صورت رواست که در حرم آن ها را به قتل برسانید، چنین است کیفر کافران.(5)
آیه اختصاص به کفار و مشرکان در صدر اسلام نداشته و همه کفار و مشرکان و فتنه جویان را تا روز قیامت در بر می گیرد که از مصادیق بارز آن صهیونیست های جنایتکار هستند.
این رژیم اقدام به کشتار مسلمانان نموده و بر همه مسلمانان واجب است که با او به مقاتله برخیزند.
مقابله با اسرائیل و نابودی این ریشه ظلم و فساد منشأ روایی نیز دارد.
به عنوان نمونه رسول اکرم (ص) و سلم فرمودند: کسى که در راه احقاق حق ستمدیده اى گام بردارد، خداوند قدم هاى او را در آن روز که همه قدم ها بلغزد، استوار خواهد نمود.(6)
همچنین فرمودند: کسى که حقّ مظلوم را از ظالم بگیرد [چه مظلوم، مسلمان باشد، و چه غیر مسلمان] در بهشت با من خواهد بود.(7)
امیر مؤمنان (ع) فرمودند: پیوسته دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید.(8)
از نظر عقلی نیز وجود رژیم صهیونیستی چیزی جز ادامه فساد و جنایت و ظلم نبوده و با توجه به خوی تجاوز طلبی و جنایتکارانه این رژیم اگر با این رژیم مقابله نشود به کشورهای دیگر نیز دست اندازی کرده و امنیت جهان را به خطر خواهد انداخت.
وجود این رژیم تهدیدی برای صلح و امنیت جهان خواهد بود و این رژیم به عنوان کانون توطئه و فساد، مرکز تخریب امنیت جهانی خواهد بود.
موجودیت اسرائیل بر اساس غصب و نادیده گرفتن حقوق یک ملت شکل گرفته است و سنگ بنای خطرناکی است که تهدیدی جدی برای صلح بین المللی محسوب می شود.
از این رو موجودیت اسرائیل تهدیدی نیست که تنها متوجه کشورهای اسلامی و منطقه باشد، بلکه تهدیدی علیه صلح و امنیت جهانی است.
پی نوشت ها و منابع:
1- سوره اسراء، آیه 81
2- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ذیل آیه
3- بحارالأنوار، ج53، ص93
4- سوره نساء، آیه 75
5- سوره بقره، آیه 191
6- کنز العمال، ج3، ص505، ح5604
7- کنز الفوائد، کراجکى، محمد بن على، محقق، قم: دار الذخائر، 1410، ج 1، ص 135
8- نهج البلاغه، نامه 47