به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ
همایش بین المللی طالب آملی با پخش پیام تصویری آیت الله العظمی جوادی آملی، در آمل زادگاه این شاعر پرآوازه آغاز شد.
آیت الله العظمی جوادی آملی در پیام به این همایش گفتند: بحث درباره جناب طالب آملي، درباره تاريخ و سرگذشت او و ادوار ايران ماندن و هند رفتن و سرايندگي او از يک سو و بحث درباره حقيقت علم و ادب، سرايندگي و شعر و حکمت و مانند آنها از سوي ديگر است.
ایشان ادامه دادند: جهان سه بخش دارد: بخش مجردات محض که عرش و جبرئيل و ميکائيل و امثال اينهاست و بخش عالم مثال که فرشتگان ميانياند و بخش طبيعت که آسمان و زمين و آنچه در اين دو قرار دارند هستند. بخش طبيعي به ما نزديکتر از بخش عالم مثال است و بخش عالم مثال به ما نسبت به عالم عقل نزديکتر است و عالم عقل که فرشته و مجردات محض در آنجا هستند از ما دور است، گرچه ما ميتوانيم با بررسي بخش عقليمان به آنها نزديک بشويم. جهان از اين سه بخش تشکيل شده است: مجردات تامه، عالم مثال و عالم طبيعت. شعرا سهم بزرگي دارند در پيمودن سه بخش؛ يعني نشئه نقص را کاملاً طي ميکنند و اين نقصانها را درک ميکنند که کمبود چيست، بعد از عالم نقص به عالم مستکفي ترقي ميکنند که چه کار بکنند که اين نقصها را برطرف بکنند و از آنجا _إن شاء الله_ به عالم تام مراجعه ميکنند که هم نقص خود را برطرف ميکنند هم نقص جامعه را.
آیت الله العظمی جوادی آملی افزودند: ادبا و شعرا سهم ارزشمندي در برونرفت از نقص (يک) و در برونرفت از استکفا (دو) دارند؛ هم ميتوانند ناقص را به مقام مستکفي برسانند و هم مستکفي را به مقام تام برسانند به اين شرط که خود در اين ميانه نمانند. توفيق جناب طالب آملي در هماهنگ کردن طبيعت از يک سو، عالم وهم و خيال از سوي ديگر و عالم عقل از سوي سوم، باعث شد که آن معارف بلند را تنزل داد، به صورت وهم و خيال در آورد و شاعرانه آن وهم و خيال را به سمع و بصر ديگران منتقل کرد و از آن جهت که گرفتار ملک الشعرايي دربار هند بود، آن توفيقي را که برخی شعراي ديگر در بيان توحيد و وحي و نبوت و امثال اينها داشتند کمتر در ديوانش مشهود است؛ ولي مدح اميرالمومنين (سلام الله عليه) و مسائل موعظه و پند و اندرز، در بيانات لطيف جناب طالب آملی کم نيست.
محمد طالب آملی یکی از شاعران پارسیگوی ایرانی که در سال ۹۸۷ هجری در شهر آمل دیده به جهان گشود که دردوران حیات خود با آثار و طبع شعری هنرمندانه خود توانست فرهنگ اصیل ایرانی و زبان فارسی را با تاثیرپذیری بالایی در جهان آن روزگار تبلیغ کند.
این شاعر برجسته ایرانی در معرفی و توسعه فرهنگ اصیل ایرانی و زبان فارسی به ویژه در شبه قاره هند سهم و نقش مهمی بر عهده داشت. دکترغلامعلی حدادعادل رییس فرهنگستان زبان وادب فارسی، پرفسور بلرام شکلا رایزن فرهنگی هند در ایران و برخی محققان حوزه زبان فارسی حضور دارند.
.............................
پایان پیام