به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) - ابنا - عبدالامیر طه عبدالله، رئیس اداره روابط عمومی حرم مطهرحسینی در بیانیهای اعلام کرد: با عنایت به در خواست آیت الله سیستانی مبنی بر امدادرسانی به مردم لبنان و پس از تشکیل یک تیم به دستور شیخ عبدالمهدی، تولیت مشروع حرم حسینی، امداد رسانی و اعزام کاروان برای خدمت به مردم لبنان انجام شد. همچنین سه شهرک برای زائران وابسته به حرم حسینی در حومه پایتخت و استانهای نجف و بابل و اجاره هتل در داخل شهر قدیم، منازل و حسینیهها، اسکان مهاجران لبنانی در استان مقدس کربلا افتتاح شد و در حال حاضر خدمت رسانی به آنها ادامه دارد.
وی افزود: کمکهای مختلفی به خانوادههایی که برای فرار از بمباران به کربلا آمدهاند، انجام شده است. جدیدترین آن توزیع سه هزار لباس زمستانی برای فرزندان، دختران، جوانان و زنان است و ۲۵ عبای زنانه تهیه کردیم.
وی تاکید کرد: کارکنان اداره روابط عمومی همچنان به امدادرسانی ادامه میدهند و امیدواریم مرهمی شفابخش برای این خانوادههای آسیب دیده باشد و از خداوند میخواهیم ملت لبنان و فلسطین را در این جنگ پیروز کند. ما اغلب از استانهای مختلف عراق تماسهایی از شهروندان عراقی دریافت میکنیم که میخواهند نیازهای مردم لبنانی را بدانند.
از سویی دیگر، مهاجران لبنانی از کمکهای حرم حسینی به آنها تشکر و قدردانی کردند، از جمله «عباس نعمه» از شهر نبطیه که برای فرار از جنگ به همراه خانواده ده نفره خود به آنجا آمدهاند، گفت: بمب در مسافت پنجاه متری خانه ما خورد و بسیاری از همسایههای ما شهید و مجروح شدند.
وی گفت: برای ما بسیار مهم است، به ویژه با توجه به شرایط ورود در نتیجه بمباران وحشیانه دشمن صهیونیستی، ما در شرایط سخت و دشوار خانههای خود را ترک کردیم. جنگ به ما فرصت نداد که هر چیزی را که نیاز داشتیم با خود بیاوریم و مسلماً این کمکها به رفع بخشی از نیازهای آنها کمک کرد. همچنین فصل زمستان در عراق با دمای پایین و بارندگی آغاز شده است و تهیه لباسهای زمستانی با توجه به اینکه بیشتر خانوادههای لبنانی پول کافی برای خرید آن ندارند، انجام شد.
«ام حسین» مادری که از شهر صور به کربلا آمده است، در این باره گفت: این کمکها به ویژه توزیع لباسهای زمستانی پس از تخریب کامل خانه من در اثر حادثه برای ما بسیار مهم است. بمباران وحشیانه ارتش اسرائیل ما را بر آن داشت بدون آوردن کیف، لباس و نیاز سریعاً آنجا را ترک کنیم، هر چیزی که نیاز داشتیم نتوانستیم با خودمان بیاوریم و این کمکها برای ما مهم و ارزشمند است.
.............................
پایان پیام