به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ اگر چه حضور اسلام در سرزمین قدس و مناطقی که امروزه تحت تصرف رژیم صهیونیستی است، قدمتی نزدیک به ۱۴ قرن دارد، ولی برای درک بهتر می‌توان تنها به این بخش از تاریخ شیعی اشاره کرد که بر اساس روایت اول اربعین یا دوم، مسیر کاروان اسرای کربلا در رفت و برگشت از کوفه به شام و بازگشت به کربلا یا مدینه در سرزمین شامات واقع شده که امروزه این منطقه به کشورهای مختلفی مانند سوریه، اردن، لبنان و فلسطین اشغالی تقسیم شده است.
حضور آثار و مقابر خاندان امامت در سرزمین شامات جلوه‌های مختلفی دارد مانند مساجدی که به عنوان «راس الحسین(ع)» شناخته می‌شوند یا مزاراتی مانند مزار خوله بنت الحسین(ع) در بعلبک لبنان یا مناطقی که به عنوان «مسجد النقطه» شناخته می‌شوند و مکان‌هایی که قطراتی از خون مبارک سیدالشهدا(ع) در ماجرای عبور سرهای شهیدان در آن مکان بر زمین قرار گرفته و اکنون به صورت مساجدی مکان عبادت مسلمانان شده‌اند.
مقام رأس الحسین(ع) در مسجد اموی دمشق
تشکیل حکومت‌های شیعی مانند فاطمیون و ممالیک در این سرزمین نیز مجموعه‌ای از آثار اسلامی و شیعی ایجاد کرد که اکنون باید آنها را به عنوان یک میراث فرامذهبی و از میراث‌های ماندگار جهانی دانست.
مهمترین اثر شیعی در سرزمین‌های اشغالی، مسجد رأس الحسین(ع) در شهر اشکلون عبری یا عسقلان عربی دانست که حدود 500 سال محل نگهداری سر مبارک در خویش بوده و هم اکنون به عنوان بخشی از بیمارستان اصلی شهر تخریب شده است. اگر چه در طول سالهای گذشته به همت برخی از شیعیان بُهره‌ای از هندوستان، مکان این مسجد به شکلی ساده آماده و نگهداری می‌شود.
برخی دیگر از مقام‌های شیعی در سرزمین اشغالی، داستان‌هایی همانند داستان ایجاد قدمگاه‌های در سرزمین ایران دارد. مکان‌هایی که به شکل معجزه‌گونه، حضور یکی از ائمه معصومین به ویژه امام علی(ع) در آن مناطق برای عنایت به فردی یا حل مشکلی در منابع تاریخی و نقل‌های عمومی بیان شده است.
مقام رأس الحسین(ع) در شهر ساحلی اشکلون
بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد در حدود ده مقبره و مشهد و مسجد به نام امام اول شیعیان در مناطق اشغالی ساخته شده که معروفترین آنها مسجدی در شهر غزه است که در بمباران‌های اسرائیل تخریب شد.
مزارهای منتسب به امام علی(ع) نیز غالبا متعلق یا منتسب به نوادگان، سادات و منتسب به افرادی است که «علی» نامیده شده و مورد تکریم مردم زمان خود قرار داشته‌اند که این مقابر و مشاهد در طول تاریخ به نام مقام امام علی(ع) نامیده شده؛ شبیه به مکانی چون مزار شریف در افغانستان که روایتی تاریخی بر دفن حضرت امیر(ع) در این محل تاکید دارد.
اولین مقام منسوب به امام علی(ع) در جاده قدس به شهر اشغالی یافا - تل آویو در میانه جاده چشمه و مصلی امام علی(ع) است که قدمتی ۷۰۰ ساله دارد.
در روایت های تاریخی آمده دختری در محل فعلی این مقام گریه می‌کرده و حضرت علی(ع) را مشاهده می‌کند؛ دختر خطاب به امام می‌گوید: من ظرف شیری را باید می‌بردم از دستم ریخته و نمی‌دانم جواب مادرم را چه بدهم که حضرت دستش را بر روی زمین خاکی شیرآلود کشیده و شیر را با دست مبارک جمع کرده روی ظرف گرفته و از دستان ایشان شیر صاف داخل ظرف چکه می‌کند. این مکان از آن زمان به محل معجزه و کرامت از امام علی(ع) شناخته می‌شود.
مقام امام علی(ع)/ دهکده یازور در نزدیکی یافا
این مکان به مصلی و چشمه امام و محل استراحت و نماز مسافران تبدیل می شود که متاسفانه امروز در وسط دو باند جاده قرار دارد و تقریبا دیوارها و سقف های آن فرو ریخته و نابود شده است و رژیم صهیونیستی به دلیل قوانین خاص خود مانع از بازسازی، احیا و مرمت آثار تاریخی می‌شود.
همچنین مسجد و مقام دیگری منسوب به امام علی(ع) در شهرکی در شمال کرانه باختری وجود دارد که بر روی دهکده تاریخی قوسین ساخته شده و در هشت کیلومتری شهر نابلس قرار دارد.
این مقام که اینک درون یک شهرک صنعتی اسرائیلی است منتسب به امام علی(ع) است که نژاد پرستان صهیونیستی چند سال پیش با حمله و نوشتن شعارهای نژادپرستی بر دیوارهای این مکان نقش ستاره داوود را بر محراب این مسجد کشیدند و عملا این مسجد و مقام را مورد هتک حرمت قرار دارند.
در روستای «بدرس» نیز در غرب رام‌الله مقام حضرت علی(ع) دارای گنبد لاجوردی در درون قبرستانی است و بسیار مورد احترام مردم بوده توسط اسرائیلی‌ها تخریب شده است.
مقام دیگر منسوب به امام علی(ع) در شهر عکای فلسطین است که در روایت‌های تاریخی فلسطین این گونه عنوان شده که با اشغال شهر به دست صلیبیون در جنگ‌های صلیبی مردم شهر شاهد امداد غیبی امام علی(ع) به آنها بوده‌اند.
همچنین در کنار جاده نابلس به قدس، داخل قبرستانی مقام منتسب به حضرت علی وجود دارد که در شهر «لد» امروز کاملا در اشغال رژیم صهیونیستی است و یکی از شهرهای اسرائیلی به شمار می‌رود که موقوفات مختلفی از جمله باغ، چشمه و کاروانسراهایی وقف امام علی(ع) شده است.
این مجموعه از مشاهد مقدس منسوب به امام علی(ع) در این سرزمین، نشانگر ارادت و اهتمام خاص اهل سنت به امام علی(ع) و خاندان ایشان از جمله سادات معظم در این سرزمین بوده است.
مرقد و مسجد «هاشم بن عبدمناف» جد بزرگوار پیامبر اسلام(ص) در شمال نوار غزه
همچنین مزاری منتسب به فاطمه دختر امام حسین(ع) همسر حسن ثانی و جد اعلای سادات طباطبایی نیز در داخل روستای بنی نعیم در شهر الخلیل وجود دارد که متاسفانه این مقام نیز امروز متروکه شده است. مزار سکینه بنت الحسین در شهر طبریه در شمال شرقی فلسطین که بنای آن در دوره ممالیک ساخته شده نیز امروز تخریب شده است.
شاید تلخ‌ترین بخش از تاریخ مزارهای شیعی در سرزمین اشغالی، تخریب مزار نوادگان حضرت عباس(ع) در شهر طبریه در شمال فلسلطین اشغالی است که هم اکنون این مزار کاملا از بین رفته است و به عنوان کنیسه یهودیان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نکته قابل توجه آن است که بسیاری از این مزارهای شیعی در طول قرون گذشته، توسط اهل سنت ساکن در فلسطین ساخته شده و مورد توجه و احترام بسیاری از مسلمانان غیرشیعی بوده است و هم اکنون نیز نگهداری و تولیت بخش های باقی مانده از این مراقد و مساجد در اختیار خاندان های اهل سنت ساکن در سرزمین اشغالی است.
سید علی اصغر
حسینی/ ابنا
.....................................
پایان پیام
