خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

سه‌شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳
۱۲:۴۶
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
جمعه
۱۸ آبان
۱۴۰۳
۱۵:۳۰:۰۰
منبع:
ابنا
کد خبر:
1508242

در میزگرد «مقاومت؛ مظهر اقتدار امت اسلامی»؛

مردم بنگلادش محب اهل‌بیت(ع) و علاقمند به انقلاب‌اند/ رهبر ایران و جمهوری اسلامی، مظهر اقتدار و شجاعت هستند

جمعی از فعالان دینی و فرهنگی و ائمه جمعه و جماعت از کشور بنگلادش با حضور در خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در میزگردی با عنوان «مقاومت؛ مظهر اقتدار امت اسلامی» از توجه ویژه شیعیان و اهل‌سنت این کشور به اقتدار جمهوری اسلامی و جبهه مقاومت و همچنین از همدردی مردم این کشور با خانواده‌های مظلوم و آسیب‌دیده در لبنان و غزه گفتند.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ این روزها مسلمانان جهان و به ویژه پیروان اهل‌بیت(ع) روزهای حساس و سرنوشت‌سازی را سپری می‌کنند و به ویژه از درد و رنج مردم مظلوم غزه و لبنان اندوهگین و از جنایات و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی خشمگین هستند.

جمعی از فعالان دینی و فرهنگی و ائمه جمعه و جماعت از کشور بنگلادش با حضور در خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در میزگردی با عنوان «مقاومت؛ مظهر اقتدار امت اسلامی» از توجه ویژه شیعیان و اهل‌سنت این کشور به اقتدار جمهوری اسلامی و جبهه مقاومت و همچنین از همدردی مردم این کشور با خانواده‌های مظلوم و آسیب‌دیده در لبنان و غزه گفتند.

در ابتدای این نشست رئیس شورای علمای شیعه بنگلادش در سخنانی گفت: شیعیان بنگلادش اگرچه در کشور 180 میلیونی زندگی می‌کنند و تعدادشان کم است، اما بسیار فعال هستند و دولت و همه‌ی مردم می‌دانند که در این کشور جامعه شیعه دارای فعالیت هستند. ما الان در کشور تعطیلات رسمی داریم، مثلاً روز عاشورا تعطیلات رسمی است و مراسمات خودمان را آزادانه در آنجا برگزار می‌کنیم. وقتی که پاکستان شرقی بود، تعداد شیعیان در آنجا زیاد بودند، وقتی بنگلادش تشکیل شد، اکثر آن‌ها به هند و پاکستان مهاجرت کردند و شیعه خیلی کم شد، یعنی تقریباً زیر 10 هزار نفر بودند. اما بعد از انقلاب اسلامی یکی از برکات این بود که گرایش به تشیع زیاد شد.

حجت‌الاسلام ابراهیم خلیل رضوی نقش عزاداری سیدالشهداء(ع) را در نشر و گسترش فرهنگ و محبت اهل‌بیت(ع) ویژه دانست و افزود: الحمدلله با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دو مولفه ولایت و عزاداری سیدالشهداء(ع) و عقیده داشتن به امامت که ما داریم، بسیاری تحقیقاتی را در این‌باره شروع کردند و متوجه شدند که مکتب اهل بیت(ع) مکتب حقی است و باید به مکتب اهل بیت(ع) رجوع کنیم. الحمدلله فعلاً بیش از 50 هزار شیعه در بنگلادش حضور دارند و در کل بنگلادش پراکنده هستند.

وی در خصوص شروع فعالیت‌های شیعیان در بنگلادش گفت: بعد از پیروزی انقلاب، بلافاصله ما ارتباط داشتیم. خود بنده ارتباط داشتم و اصلاً روی بنده فشار هم وارد شد. ما کتابخانه‌ای داشتیم و آن زمان مجله ندای اسلام، که از وزارت ارشاد چاپ می‌شد، از این‌ها برای من می‌فرستادند، آن زمان آقای سلمان غفاری بودند، یادشان بخیر، ایشان خیلی عنایت داشتند و کتاب‌ها را می‌فرستادند، ما آن کتاب‌ها را پخش می‌کردیم. مورد سؤال هم قرار گرفتیم که؛ انقلابی که در آنجا پیروز شده، شما چرا در اینجا فعالیت می‌کنید؟ ما هم مرجعیت و بحث تقلید را مطرح کردیم. ما تقلید امام خمینی(ره) را داشتیم.

این الحمدلله یک نوع ارتباط با ایران و انقلاب اسلامی بود. وقتی که ما طلبه شدیم، یکی، دو سال بعد به کشور رفتیم تا ببینیم که وضعیت شیعیان چطوری است، خب خیلی مشکل داشتند، یعنی احکام اولیه را هم بلد نبودند، بعضی که به خاطر انقلاب داشتند به طرف مکتب اهل بیت(ع) می‌آمدند، اما خیلی از شیعیان به خاطر نبودن روحانی مذهب و مکتب اهل بیت(ع) را ترک می‌کردند. ما وقتی این موضوع را تشکیل دادیم، به آنجا رفتیم، مدرسه‌ای دایر شد، حوزه‌ی علمیه‌ای شکل گرفت. الحمدلله سریعاً کارهایی صورت گرفت و خیلی از بچه‌ها از آن مدرسه در قم پذیرش شدند. بعد از فراغت الحمدلله الان بیش از 50 نفر فارغ‌التحصیل داریم که از قم فارغ‌التحصیل شده‌اند و به کشور برگشته‌اند. آن‌ها پراکنده کار می‌کردند، یا کتاب‌های اساسی ترجمه کردند، حسینیه‌ها را اداره کردند، مراسم‌ها را برگزار می‌کردند، روز قدس، روز مادر، اعیاد و ایام شهادات و این‌ها را برگزار می‌کردند. کم‌کم یک جای پایی برای مردم درست کردند و الحمدلله در آنجاهایی که حسینیه نبود، حسینیه ساخته شد، آنجاهایی که مسجد نبود، مسجد ساخته شد و بین آن مستبصرین که به مکتب اهل بیت(ع) پیوسته بودند، در آنجاها هم حسینیه‌ها و مساجدی را ساختیم. اما کارها یک مقدار پراکنده بود.

بعدها اینطور به جمع‌بندی رسیدیم که همه‌ی طلابی که در بنگلادش حضور دارند، همه‌ی علما و سرورانی که حضور دارند باید جمع شوند و یک نهادی تشکیل شود که در تمام کارها به جای پراکندگی، محوریت ایجاد شود و منسجم شوند. اساسنامه‌ای را ترتیب دادیم و خواستیم این نهاد را به ثبت برسانیم، کارهای ثبت را هم ادامه دادیم که ان‌شاءالله به زودی به ثبت می‌رسد و جلسات استانی را شروع کرده‌ایم، از مردم نظرخواهی کردیم که شورای علما چه کارهایی می‌تواند برای شما انجام دهد. ما دیدیم که خیلی‌ها هستند که سوادهای دینی ندارند، بعضی‌ها سکولار هستند، بعضی‌ها اصلاً درباره‌ی مذهب هیچ اطلاعی ندارند، ما یک کمیسیونی درست کردیم که برنامه‌ی درسی از پنجم تا لیسانس درست کنند و سه محوری هم باشد، یعنی از پنجم تا هشتم، از هشتم تا دیپلم و از دیپلم به بالا باشد. الحمدلله این کارها هم شروع شده است.

رئیس شورای علمای شیعه بنگلادش در خصوص فعالیت جریان‌های دیگر نیز توضیح داد: موضوع مهمی که در بنگلادش است اینکه بنگلادش، کشور 12 اولیاء است، یعنی صوفی‌گرایی در این کشور زیاد است. از این جهت سلفی‌ها خیلی موفق نشدند، یک مقدار تندروی‌هایی کرده بودند، فتاوایی که همه جا می‌دهند، در آنجا هم داده بودند، ولی آن‌قدر نتوانستند دوام بیاورند، چون اکثر مردم و دولت محبین اهل بیت(ع) هستند. شما می‌دانید که از زمان پاکستان شرقی قانون آن کشور این بود که شیعه طبق فقه شیعه و سنّی هم طبق فقه سنّی تمام حقوق‌ها را دارند. دولت هم همکاری می‌کند. ما روزهای عزاداری سیدالشهداء(ع) ولو تعداد کمی هستیم ولی در تمام شهرها هیئت عزاداری داریم و فعالیت ما آن‌قدر زیاد است که فرضاً اگر در فرودگاه داکا پیاده شوید و بگویید که می‌خواهم به یکی از مراکز شیعه بروم، تاکسی شما را فوراً به مسجد شیعه و حسینیه می‌برد. الحمدلله ما با محوریت وحدت هم کار کرده‌ایم.

حجت‌الاسلام ابراهیم خلیل رضوی درباره نگاه مردم بنگلادش به جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت در حمایت از مسئله فلسطین اظهار داشت: بعد از 7 اکتبر که درگیری بین حماس و اسرائیل ایجاد شد و مقاومت هم به آن پیوست، بنگلادشی‌ها دیدند که پشتیبان این قضیه ایران است. سؤال این‌ها این بود که این فلسطینی‌ها که سنّی هستند، چه شد که تمام شیعیان دارند از آن‌ها حمایت می‌کنند؟ خب متوجه شدند که ما مکتب سیدالشهداء(ع) را داریم و این به ما می‌آموزد که باید علیه ظالم قیام کنیم و حامی مظلومین باشیم، ولو مظلوم از هر مذهب و مکتبی باشد، این برای ما خیلی تفاوتی ندارد، اما ما کنار مظلومین هستیم. این‌ها به برخی کشورهای اسلامی نگاه می‌کنند که سکوت کرده‌اند، و علت آن را نبودن معارف مکتب سیدالشهداء(ع) و نبودن معارف مولای متقیان می‌دانند که فرمودند: «للمظلومین عونا و للظالمین خصما»، خب خیلی از سنّی‌ها آمدند و گفتند که؛ شما به مسجد و مدرسه‌ی ما بیایید و ما را با اهل بیت(ع) آشنا کنید. ما به عنوان دوستداران اهل‌بیت(ع) به آنها درود می‌فرستیم، اما دقیق معرفت اهل بیت(ع) را نداریم و بدون معرفت اهل بیت(ع) اصلاً نجات ممکن نیست. خودشان متوجه این‌ها هستند، چون در تفاسیر آن‌ها که آیه‌ی مودت را تفسیر کرده‌اند، در آنجا مفصل این بحث هست که مودت در حد وجوب است و بر هر مسلمانی واجب است که مودت داشته باشد.

وی با بیان خاطره‌ای گفت: پنجم محرم به ما پیام دادند که ما چند نفر از روحانیون اهل عامه می‌خواهیم با شما ملاقات کنیم. شب عاشورا ما را به سه مسجد بزرگی دعوت کردند. یکی از مساجدی بود که من در آنجا سخنرانی کردم و بعد آن‌ها را هم دعوت کردم و آن‌ها آمدند و در مسجد ما برنامه‌ی بسیار بزرگی را داشتند که 52 نفر امام بودند. الان علما با همین محوریت دارد کار می‌کند. ما الان در داکا سمیناری که برگزار می‌کنیم، تعدادی از شیعیان به آنجا می‌آیند ولی اکثرشان از اهل عامه شرکت می‌کنند و درباره‌ی عاشورا بگویید، درباره‌ی فلسطین بگویید، درباره‌ی هفته‌ی وحدت بگویید. الان کاملاً مشهود است که شیعه به دنبال وحدت است. ما اصلاً کسی را نداریم که چیزهایی را در منبر مطرح کند که اختلاف ایجاد شود. اما الحمدلله شورای علما در این راه دارد سرپرستی می‌کند که ما به سوی وحدت برویم و وحدت هم وحدت ولایی باشد و هیچ جایی به انحراف کشیده نشود. یک مقدار خیلی کم بچه‌هایی که هستند سکولار و یک مقداری هم اخباری‌گری‌هایی هم در آنجا ایجاد شده است که این را هم می‌بینیم، اما تعداد کمی هستند که تا کنون برای ما مشکلی ایجاد نشده است و الحمدلله داریم کار می‌کنیم.

رئیس شورای علمای شیعه بنگلادش فعالیت‌های عام المنفعه و خیریه را از دیگر اقدامات فعالان شیعه بنگلادش عنوان کرد و گفت:  در حال تشکیل صندوق مالی هستیم که هم به فقرای شیعه رسیدگی شود و هم به بیمارانی که طاقت معالجه‌شان را ندارند، اما بیش از این، فکر ما این است که مردم را باسواد کنیم و آن بچه‌هایی که در روستا هستند و امکانات تحصیلی کمی دارند از بی‌سوادی خارج شوند.

وی درباره انعکاس تحولات در لبنان و غزه و تاثیر آن در مردم بنگلادش گفت: درباره‌ی قضیه‌ی فلسطین مردم خیلی بی‌قرار هستند که اگر اجازه دهند به آنجا بروند که بجنگند، اما مشتاق هستند که حداقل به صورت مالی به فلسطینی‌ها کمک کنند. ما به عنوان شورای علمای شیعه به میان مردم رفتیم و در یک مدت مختصری، پول خوبی جمع‌آوری شد و به تحویل مراکز معتبر دادیم و الان هم که اگر از مردم بخواهیم، کمک می‌کنند. این قضیه‌ای که شما در ایران می‌بینید، کلاً در بین شیعیان، همه این شکلی هستند، یعنی از حجاب گرفته تا تمام موارد دیگر که هستند. یعنی وقتی جمهوری اسلامی به اسرائیل حمله موشکی کرد در ایران مردم به خیابان آمدند، آنجا هم جوانان و شیعیان همین‌طوری به خیابان می‌آیند و به یکدیگر تبریک می‌گویند و خوشحال می‌شوند.

در ادامه این نشست حجت‌الاسلام هاشم عباس از فعالان دینی و فرهنگی بنگلادش در سخنانی گفت: هفتم اکتبر که در قضیه‌ی فلسطین جرقه زد، روز بعد دانشجویان از دانشگاه گوستیار به خیابان آمدند و با پرچم فلسطین علیه اسرائیل و آمریکا شعار دادند. این حساسیت در آنجا وجود دارد. همان روز بعد دانشجویان داکا به خیابان آمدند. پس این تأثیر مستقیم بر دانشجویان کشور گذاشت.

مورد بعدی در خصوص تاثیر مقاومت در مردم و نخبگان منطقه این بود که بارها دیدیم که در شبکه‌ها و رسانه به نحو ویژه ای انعکاس دارد. سابقا این‌گونه ندیدیم که چند شبکه‌ی مهم بنگلادش این اخبار را پوشش دهد. الان خبرهای فلسطین و لبنان را به نحوی که رسانه‌های ایران پخش می‌کنند، آنجا هم با همان لحن و با همان شدت، اسرائیل و آمریکا را محکوم می‌کنند و از ایران و جبهه‌ی مقاومت حمایت می‌کنند، آن‌ها شبکه‌های شیعه هم نیستند.

فضای مجازی نیز همینطور است، چون مردم بنگلادش بیشتر فیسبوک را می‌بینند و عضو هستند. 80 درصد جوانان یا بزرگسالان نسبت به ایران نگاه مثبتی دارند و می‌گویند: مرحبا به ایران. بعضی می‌گویند: ایران شیعه است. پس یک اتفاق مهم در عرصه‌ی بین‌الملل رخ داده است.

وقتی آقای سنوار شهید شد، فوراً دانشجویان و علما آمدند و نماز جنازه‌ی غیابی خواندند. سمینارهای متعدد در شهرهای متعدد اهل سنت نسبت به این جریان مقاومت، اسماعیل هنییه، سنوار و حتی سیدحسن نصرالله برگزار کردند.

الان رئیس حکومت موقت بنگلادش هم اخیراً در نشست‌هایی که در سازمان ملل داشته، اسرائیل را محکوم کند که؛ شما در آنجا نسل‌کشی می‌کنید و ما این را محکوم می‌کنیم.

حتی مقامات دیگری عکس‌های فلسطینیان شهید شده را نشان می‌دهد و با گریه می‌گویند که بچه‌ها را کشتند. این اتفاقات بزرگ در عرصه‌ی بین‌الملل در بنگلادش در عرصه‌ی مقاومت دارد شکل می‌گیرد. مردم کمک‌های فراوان می‌کنند. من دیدم که 20 تا آمبولانس تهیه کردند، داروهایی تهیه کردند، مواد خوراکی تهیه کردند و به فلسطین فرستادند. حتی افراد دیگر رفته بودند و می‌خواستند سفارت آمریکا را در داکا محاصره کنند. جریان روحانیون و علمای داکا هم آمدند و با پلیس درگیر شدند و می‌خواستند سفارت آمریکا را محاصره کنند.

پس در عرصه‌ی جبهه‌ی مقاومت همان‌طور که در اینجا گرمی حس می‌شود، در آنجا هم حس می‌شود. وقتی ایران موشک می‌زند، کأنه برای جوانان بنگلادش عید است. واقعاً این‌طور است. دوستان هم شاهد هستند که برای آن‌ها عید است و آن‌ها همیشه انتظار می‌کشند که اسرائیل چه زمانی نابود می‌شود. الان هم از ایران ناراحت هستند که چرا تأخیر می‌کند.

حجت‌الاسلام محمد علی مرتضی، نیز در سخنانی گفت: مردم بنگلادش نسبت به انقلاب آن‌قدر علاقه‌مند هستند که همیشه پیگیر موضوع انقلاب اسلامی و ایران هستند. در زمانی که سیدحسن نصرالله توسط رژیم صهیونیستی ترور شد، اسماعیل هنیئه را ترور کردند، شایعاتی پخش کردند که رهبر معظم انقلاب اسلامی را به جای پنهانی برده‌اند که ایشان در خطر هستند. در همان زمان رهبری یک تصمیم بسیار سرنوشت‌ساز گرفتند و نماز جمعه را اقامه کردند. آن نماز جمعه مستقیم هم از خبرگزاری‌های بنگلادش پخش شد و بسیار هم تأثیرگذار شد و از آن به بعد رهبری را به عنوان یک مرد شجاع و ایران را به عنوان یک کشور تأثیرگذار شناختند. خیلی از تیترها این‌طوری شد که؛ مثلاً نتانیاهو در زیرزمین و ایرانی‌ها در پشت‌بام. بنابراین شما می‌توانید این را حس کنید که ایران اسلامی بعد از این حملات و این اقداماتی که انجام دادند، چقدر جایگاه بلندی پیدا کرد. بعد از این چندین نفر با من تماس گرفتند و گفتند: مرحبا به ایران و ما افتخار می‌کنیم. بعضی این‌طور هم سؤال می‌کردند که، شما این را بگویید که شیعیان، مسلمان واقعی هستند یا برخی سران کشورهای عربی؟ بعد خودشان هم جواب می‌دادند و می‌گفتند: قرآن که می‌گوید «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» (الفتح: 29)، این «رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» را ایران نشان داده، اما دیگران نشان نداده‌اند. بنابراین شیعیان، مسلمان واقعی هستند و با پیامبر اکرم(ص) هستند.

وی در خصوص علاقه مردم بنگلادش به مکتب اهل‌بیت(ع) نیز گفت: برنامه‌هایی که ما داریم، در ملاء عام است، مثل روز عاشورا یا سخنرانی‌ها کاملاً بین مردم انجام می‌شود. در آنجا تمام مردم راحت شرکت می‌کنند. یعنی ما یک زندگی کاملاً تقریبی و مسالمت‌آمیز انجام می‌دهیم که هیچ حساسیت خاصی ایجاد نمی‌کند و مردم نسبت به ما خیلی علاقه‌مند هستند، نسبت به انقلاب اسلامی، نسبت به اهل بیت(ع) و نسبت به علمای شیعه و مردم شیعه یک احترام خاصی قائل هستند. بنابراین این فرصت باید به نحو احسن استفاده شود.

.............................

پایان پیام