به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در هفته‌های اخیر، علاوه بر خیابان‌ها، دانشگاه‌ها و پارلمان‌های غربی، استادیوم‌های ورزشی به مکان‌هایی برای تجمعات ضدصهیونیستی تبدیل شده‌اند که در آنها مردم کشورهای غربی علاوه بر حمایت از مردم فلسطین و لبنان، دشمنی خود با ررژیم صهیونیستی را اعلام می‌کنند، تا جایی که روند اعتراضات ضد صهیونیستی به کابوسی برای صهیونیست‌ها تبدیل شده است.
پس از درگیری بین اوباش فوتبال باشگاه صهیونیستی با جوانان هلندی در آمستردام، بار دیگر جریانات مشابهی در پاریس رخ داد؛ جایی که در چارچوب جام ملت‌های اروپا، تیم ملی فرانسه به مصاف نماینده فوتبال رژیم صهیونیستی رفت. این بار پاریس محلی برای تحقیر صهیونیست‌ها تبدیل شد. پیش از این مسابقه، به هنگام پخش سرود به اصطلاح ملی رژیم صهیونیستی، هواداران تیم ملی فرانسه شروع به هو کردن نمودند. این اتفاق موجب شد که برگزارکنندگان بازی پیش از شروع آن چندین بار برای جلوگیری از درگیری‌ها مداخله کنند.
ویدئوهایی که توسط تماشاگران این بازی در ایکس به اشتراک گذاشته شده است، افرادی را نشان می‌دهد که با پرچم‌های رژیم صهیونیستی بین ردیف صندلی‌های استادیوم در حال حرکت هستند و در همین حال سایر تماشاچیان با سوت و هو کردن آنها را بدرقه می‌کنند.
مسابقه تحت شدیدترین تدابیر امنیتی
بازی بین دو تیم فوتبال فرانسه و رژیم صهیونیستی تحت تدابیر شدید و بی‌سابقه امنیتی برگزار شد. به طوری که چند روز پیش از آن حدود چهار هزار پلیس و نیروی امنیتی (یعنی به ازای هر چهار تماشاگر یک نیروی پلیس) برای تامین امنیت این مسابقه بسیج شدند. همچنین حدود سه هزار نیروی امنیتی در خیابان‌های اطراف ورزشگاه مستقر شدند تا از هرگونه درگیری بین هواداران دو تیم جلوگیری کنند. همچنین برای تشدید تدابیر امنیتی و نیز تحریم گسترده توسط برخی از هواداران، برای این بازی تنها سیزده هزار بلیط فروخته شد که در تاریخ بازی‌های برگزار شده در این ورزشگاه با ظرفیت هشتاد هزار نفر، بی‌سابقه بود.
با این حال، طبق گزارش شرکت پخش عمومی رژیم صهیونیستی، درگیری بین هواداران تیم صهیونیست و تیم ملی فرانسه به هر ترتیب رخ داد، آن هم زمانی که رونن بار، فرمانده شاباک برای نظارت بر تدابیر امنیتی در پاریس حضور داشت. در این بازی حدود صد و پنجاه هوادار تیم صهیونیستی در ورزشگاه حضور داشتند و با هواداران تیم ملی فرانسه و نیروهای امنیتی درگیر شدند.
پیش از این دیدار، هواداران فلسطین تظاهرات و تجمعات متعددی را در اعتراض به مسابقه فوتبال بین فرانسه و رژیم صهیونیست برگزار کردند. همچنین این دیدار تحت تاثیر اقدامات تحریک آمیز اوباش فوتبال صهیونیست در آمستردام و درگیری آنها با هواداران فوتبال طرفدار فلسطین انجام شد.
در درگیری‌ها در هلند که یک هفته قبل از مسابقه پاریس رخ داد، صدها صهیونیست به دلیل توهین به فلسطینی‌ها توسط جوانان هلندی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. به همین دلیل دولت رژیم صهیونیستی از مقامات فرانسوی خواست تا با تدابیر شدید امنیتی از تکرار چنین حوادثی در فرانسه پیشگیری کنند. اما این تدابیر بی‌نتیجه بود و نتوانست مانع از خشم مردم فرانسه از جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان شود.
تظاهرات ضد صهوینستی در بیرون ورزشگاه
مخالفت مردم فرانسه با میزبانی از تیم فوتبال رژیم صهیونیستی تنها به ورزشگاه اِستادوفرانس محدود نشد. بلکه صدها نفر با در دست داشتن پرچم فلسطین، در حومه شمالی پاریس و در فاصله دو کیلومتری با ورزشگاه به تظاهرات پرداختند. تظاهرکنندگان ضمن ابراز عصبانیت خود از حضور امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه و دیگر مقامات فرانسوی، میزبانی این بازی توسط پاریس را محکوم کردند. آنها شعار می‌داداند: «رئیس‌جمهور ما چه می‌کند؟ او برای حمایت از تیم رژیم صهیونیستی به ورزشگاه آمده، این دیوانگی است».
برخی دیگر از تظاهرکنندگان با اعتراض به سیاست دوگانه موجود در ورزش، اظهار می‌کردند که پیرامون مسائلی نظیر نقض حقوق بشر، کشتار غیرنظامیان و ارتکاب جنایات جنگی، نباید بین رژیم صهیونیستی و روسیه تبعیض قائل شد و اگر روسیه به دلیل جنگ در اوکراین از بازی‌های المپیک محروم شد، تیم فوتبال رژیم صهیونیستی نیز باید از بازی‌های یوفا محروم شود.
ورزش، ابزار صهیونیست‌ها برای سفیدشویی و سرپوش گذاشتن بر جنایات خود
رژیم صهیونیستی که از زمان تأسیس در سال 1948 به دلیل جنایات بی‌شمار علیه فلسطینیان، تصویر مثبتی در جهان ندارد، در رویدادهای ورزشی سرمایه‌گذاری می‌کند تا وجهه خود در بین عموم مردم را ترمیم نماید.
پیتر ساگان یکی از مربیان دوچرخه‌سواری رژیم صهیونیستی است که از سال 2019 تا کنون کارهای زیادی برای کمک به آموزش و استعدادیابی جوانان صهیونیست در این زمینه انجام داده است. او با کمک چند نفر دیگر «تیم دوچرخه‌سواری حرفه‌ای ملت استارت‌آپی اسرائیل» را در سرزمین‌های اشغالی تأسیس کرد؛ با این هدف که ورزشکاران عضو این تیم، اهداف خاصی را برای این رژیم در مسابقات بین‌المللی محقق کنند.
این تیم جدیدالتاسیس، دارای حامیان مالی بزرگی مانند سیلوان آدامز، میلیاردر صهیونیست است که خود را سفیر کل کشور خودخوانده رژیم صهیونیستی می‌نامد. آدامز ورزش را وسیله‌ای برای ارتقای رژیم صهیونیستی در میان انتقادات گسترده جهانی علیه این رژیم به دلیل سابقه تاریک در نقض حقوق بشر می‌داند؛ رژیمی که به دلیل سرکوب فلسطینیان و تداوم سرپیچی از قوانین بین‌المللی در سراسر جهان وجهه بسیار بدی دارد.
در این رابطه آدامز می‌گوید: جهان اسرائیل را منطقه‌ای جنگی می‌داند که همیشه در آن درگیری در حال وقوع است. اما ورزشکاران اسرائیلی باید روایتی را نقل کنند که بیشتر مردم جهان درباره آن چیزی نشنیده‌اند ... بیشتر مردم به سیاست اهمیتی نمی‌دهند و از طریق رویدادهای فرهنگی و ورزشی جهانی، می‌توانیم قشر خاکستری جهان که در اکثریت هستند را جذب کنیم.
ران بارون، دیگر مالک تیم دوچرخه‌سواری رژیم صهیونیستی نیز حضور ورزشکاران در مسابقات بین‌المللی را نوعی «دیپلماسی ورزشی» توصیف می‌کند. گای نو، یکی از معدود دوچرخه‌سواران صهیونیست و تک‌تیرانداز سابق ارتش این رژیم، معتقد است که «هر ورزشکاری می‌داند که با شرکت در یک تیم اسرائیلی، سفیر این کشور است».
اصولاً ورزشکاران صهیونیست یا عضو فعلی و یا عضو ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی هستند که هر کدام به نوعی در کشتار فلسطینیان نقش داشته‌اند و امروزه این واقعیت با گسترش دسترسی به شبکه‌های اجتماعی در دسترس عموم قرار گرفته است. افزایش آگاهی جهانی از این واقعیت، صهیونیست‌ها را از بهره‌برداری سیاسی و تبلیغاتی از ورزش باز داشته است.
در این رابطه می‌توان به مساله امتناع از مواجه با ورزشکاران صهیونیست در مسابقات بین‌المللی، به ویژه در المپیک اشاره کرد. در حالی که چنین اقداماتی قبلا به ورزشکاران مسلمانان محدود می‌شد، اما اکنون با افزایش مخالفت عمومی با حضور ورزشکاران صهیونیست در آمریکا و اروپا، به یک پدیده جهانی تبدیل شده است. این امر نشان از آن دارد که سیاست سفیدشویی ورزشی رژیم اشغالگر برای کسب مشروعیت بین‌المللی راه به جایی نبرده است و صهیونیست‌ها نمی‌توانند دست‌های خود را که آلوده به خون مردم بی‌گناه فلسطین و لبنان است را پاک کنند.
**************
پایان پیام/ 345