به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ یک پزشک فلسطینی در نوشتاری، گوشهای از مصائب زنان باردار فلسطینی در جنگ غزه را به رشته تحریر درآورده است.
«اریج حجازی» پزشک فلسطینی که در تعدادی از بیمارستانهای غزه کار میکرد و بسیاری از زنان باردار فلسطینی را در طول جنگ معاینه کرده، مشاهدات خود را از غم و رنج این بانوان در وبگاه خبری «ماندویس» منتشر کرد.
این پزشک فلسطینی معتقد است، رنجی که زنان باردار در نوار غزه با آن روبهرو هستند نوعی خشونت و نسلکشی اسرائیل علیه فلسطینیان در نوار غزه است.
او قبل از جنگ و سالی که گذشت، شاهد نسلکشی اسرائیل در سراسر نوار غزه بوده، و به عنوان متخصص زنان و زایمان در مجتمع پزشکی الشفا در غزه کار میکرد.
حجازی در این نوشتار که نسخه عربی آن در المیادین انتشار یافته، مینویسد: وقتی جنگ شروع شد، در بخش زنان و زایمان بیمارستان خدمت میکردم که در میان صدای بمباران اسرائیل و باران موشک و گلوله، ترس در چهره کسانی که از درد زایمان رنج میبردند، نمایان بود. غمانگیز است که زنان باردار قربانیان پنهان این جنگ هستند.
یک ماه پس از شروع تجاوز اسرائیل، ساختمان زایشگاه به ساختمانی برای درمان تعداد زیادی مجروح تبدیل شد و کار من به بیمارستان بینالمللی الحلو منتقل شد. جایی که به نوبه خود از حملات هوایی و گلوله باران مداوم تانکهای اسرائیلی ساختمان و اطراف آن و هدف قرار دادن طبقهای که موارد پزشکی از بخش زنان و زایمان در بیمارستان الشفاء به آن منتقل شده بود در امان نماند. زنان باردار و بیماران در حالت وحشتزده میدویدند و کاتترها و سرمهای داخل وریدی خود را میکشیدند و با وحشت مطلق پابرهنه فرار میکردند. در آن لحظه متوجه شدم که اسرائیل تا چه حد میخواهد ما فلسطینی ها را نابود کند.
در آن زمان تصمیم گرفتم برای حفظ جان خود و خانوادهام به جنوب بروم، به همین دلیل به خانیونس آواره شدم و در بیمارستان پزشکی الناصر مشغول به کار شدم. سپس پس از مدت کوتاهی برای کار به بیمارستان اماراتی در رفح نقل مکان کردم و تاکنون اینجا کار میکنم.
قصههای دردناک بیماران و مجروحان
من بیماران زیادی را به یاد میآورم که داستانهایشان هرگز از جلوی چشمانم محو نمیشود، از جمله یک بیمار که هرگز فراموشش نمی کنم. «شهاد القطاطی» ۲۰ ساله، با وجود اینکه یک سال کامل از درمان آن میگذرد. زمانی که او را به بخش تروما برای معاینه جنینش به دلیل عدم حرکت آن منتقل کردند، هیچ وقت چهره او را در آن روز فراموش نمیکنم، یک دختر جوان زیبا و آرام در حالت شوک کامل که پس از بمباران موشکی از طبقه سوم خانهاش سقوط کرده بود. همین امر منجر به شهادت همسرش شده بود و تنها چند ماه بود که ازدواج کرده بودند. یکی از پاهایش قطع شد، دیگرِ اندامش شکسته بود و جنینش را در ۶ ماهگی از دست داد و سزارین شد؛ درحالی که شاهد از دست دادن فرزند، درد و زخمهای طاقتفرسایش بود.
یک بیمار (۱۹ ساله) را هم به یاد دارم که در ماه دوم بارداری به همراه پدر و خواهرش آمده بودند، تب بالا و خونریزی داشت. او قبل از آن به دلیل وضعیت خطرناک شمال غزه نتوانسته بود برای درمان به بیمارستان بیاید.
وقتی آن روز به مجتمع الشفا رسیدم، بخش زایمان به بیمارستان دیگری منتقل شد، او نیاز به اقدامات درمانی خاص داشت، به دلیل تعداد زیاد مجروحان تخت مراقبتهای ویژه در دسترس نبود و در عرض ۲۴ ساعت جان باخت. وضعیت او را طوری به یاد میآورم که انگار دیروز با آن صحنه مواجه بودم.
نسلکشی اسرائیل در غزه دسترسی بیماران و مجروحان به مراکز بهداشتی اولیه را پیچیده میکند و شرایطی را که مادران و زنان باردار با آن مواجه هستند را بحرانی میکند. یکی دیگر از مادران سلما است که ماه گذشته او را دیدم، او فقط یک فرزند داشت و امیدوار بود که خدا برای «تنها فرزندش» به او یک خواهر و برادر بدهد. سلما به دلیل جابجاییهای مکرر ۳ ماه را بدون ویزیت سپری کرده بود و پس از اینکه در آن روز هیچ حرکتی از جنین خود احساس نکرده بود، به بیمارستان مراجعه کرد.
به طرز غمانگیزی، در معاینه سونوگرافی مشخص شد که ضربان قلب جنین متوقف شده و نشان میداد که او فرزندش را از دست داده است.
جنگ اسرائیل که مستقیماً جان مردم بیگناه را میگیرد، منجر به انتشار سموم ناشی از گازهای موشک و گلوله در هوا میشود که ساکنان نوار غزه از جمله زنان باردار استنشاق میکنند، و البته آنها را در معرض عوارضی قرار میدهد که خطرناکترین آن سقط جنین است.
همین هفته گذشته هنگام صحبت با یک بیمار (۲۷ ساله) او به من گفت که اولین فرزندش را بعد از ۵ سال ناباروری به دنیا آورده بود، اما در ۴ ماهگی در این جنگ به شهادت رسید که او را در یک شوک روحی عمیق قرار داده بود. او خیلی زود دوباره باردار شده بود، زمانی که آمده بود تا ویزیت شود، من نمیدانستم چگونه باید به او بگویم که فرزند دومش را قبل از به دنیا آمدن از دست داده است.
شرایط کنونی
بسیاری از پزشکان حاضر به تخلیه از شمال به جنوب غزه نشدند و اصرار داشتند که در شمال بمانند تا به بیماران در آنجا خدماترسانی کنند، زیرا وضعیت آنجا بدتر از وضعیت جنوب نوار غزه است، به ویژه در منطقه جبالیه که هر روز مردم زیر حملات هوایی و بمباران ارتش اسرائیل هستند و شهروندان در معرض گلولههای تکتیرانداز قرار میگیرند.
در این شرایط، زنان باردار در شمال غزه تلاش میکنند خود را به بیمارستان کمال عدوان و بیمارستان العوده برسانند، اما زیر بمبارانهای شدید، مراقبتهای دوران بارداری تقریباً وجود ندارد و دسترسی به مراکز بهداشتی تقریباً غیرممکن است.
در بسیاری از موارد، زنان باردار که نیاز به سزارین دارند، از ماندن در بیمارستان حتی یک شب هم خودداری میکنند، زیرا بیمارستانها و مناطق اطراف آن بارها مورد هدف تجاوزات اسرائیل قرار گرفته است. بسیاری از آنها از ترس جان خود تصمیم گرفتند در پناهگاههایی در مدارس پر ازدحام که فاقد نیازهای اولیه زندگی هستند، به سر ببرند.
از بین رفتن مراکز پزشکی برای زنان باردار خطرات زیادی به همراه دارد که منجر به افزایش قند و فشار خون در دوران بارداری، سقط جنین زودرس، بدشکلی جنین، و سایر بیماریها برای مادر میشود و جان آنها را به خطر میاندازد.
تمام این حقایق تصویری ناچیز از وحشیگری و نسلکشی اسرائیل علیه فلسطینیان در غزه است.
...................
پایان پیام