به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ با فرا رسیدن فصل زمستان و سرمای شدید در افغانستان، بسیاری از مردم و کسبه شهر کابل از عدم توانایی برای گرم کردن خانه و تأمین نیازهای اولیه زندگی برای خانواده ابراز نگرانی می‌کنند.
«حسین‌علی» یکی از شهروندان کابل است که در منطقه شیعه‌نشین «پل‌سوخته» تلاش می کند با یک گاری دستی و کار سبزی‌فروشی روی این گاری، برای خانواده شش نفره خود نیازهای اولیه زندگی را فراهم کند.
او به خبرنگار ابنا گفت: زمستان و بارش برف برای بقیه مردم جهان شادی خلق می‌کند، اما برای مردم افغانستان و خصوصا فقرا، رنج و عذاب را می‌آورد.
درآمد و مخارج با هم جور در نمی‌آید
حسین‌علی که روزانه حدود 100 افغانی درآمد دارد گفت: این مقدار برای تأمین نیازهای اساسی به هیچ صورت کفایت نمی‌کند، اما چاره‌ای نیست و ناگزیر باید با همین مقدار بگذرانیم.
وی در پاره‌ای از مشکلات خودش را هم مقصر دانست و گفت: زمانی‌که فرصت تحصیل و یادگیری یک حرفه و شغل بود، به دلیل بحران‌های فراوان افغانستان و البته سهل‌انگاری، نتوانستم درس بخوانم یا حرفه و شغلی را پیشه کنم.
این کارگر دست‌فروش در پایتخت افغانستان از موسسات و نهادهای خیریه خواست که فقرا و نیازمندان را در فصل زمستان فراموش نکنند و نیازهای اصلی آنها را مواد اولیه زندگی چون؛ آرد، روغن و سوخت دانست.
برخی دیگر از دست‌فروشان شهر کابل درباره کسب و کارشان به خبرنگار ابنا گفتند: از یک‌سو بازار خرید میان مردم به شدت افت کرده و مردم قدرت خرید ندارند و از سوی دیگر نیروهای حکومت طالبان اجازه‌ی کار به دست‌فروشها نمی‌دهند.
مالیاتهای روزانه صدای مردم را در آورده است
«عصمت» که در ناحیه سوم شهر کابل میوه‌فروشی دارد، اظهار کرد که از کسب‌وکار و درآمدش نسبتا رضایت دارد، اما از اینکه مجبور است روزانه به ماموران حکومتی مبلغی را به عنوان مالیات بپردازد، گلایه داشت.
مشاهدات میدانی بیانگر این است که اخذ روزانه مالیات توسط ماموران حکومتی از مغازه‌داران، رانندگان و حتی بعضا از کسانی که با گاری دستی کار می کنند، صدای شکایت بسیاری از مردم را بلند کرده است.
شکایت آنها عمدتا از دو جهت است: اولا، این هزینه به صورت ثابت از آنها دریافت می شود، چه در آن روز درآمدی داشته باشند و چه نداشته باشند. ثانیا، دولت در ازای مالیاتی که دریافت می کند، خدماتی به آنها ارائه نمی دهد.
گفتنی است؛ برنامه جهانی غذا (WFP) اخیرا با ارائه گزارشی، پیش‌بینی کرده بود که نزدیک به 15 میلیون نفر یا نزدیک به یک سوم جمعیت افغانستان برای بقا به کمک غذایی نیاز دارند. یعنی از هر سه نفر در افغانستان، یک نفر آنها در فصل زمستان با خطر گرسنگی مواجه است.
...........................
پایان پیام/