خبرگزاری بین المللی اهل بیت(ع) - ابنا: نام سردار قاسم سلیمانی در سراسر خاورمیانه طنینانداز است و ترکیبی پیچیده از احترام و بحثبرانگیزی را به همراه دارد. در حالی که بسیاری از نبوغ استراتژیک او در شکلدهی به ژئوپلیتیک منطقه یاد میکنند، کمتر به بُعد انسانی میراث او پرداخته شده است. اقدامات سلیمانی فراتر از میدان نبرد بود و اغلب بر تثبیت جوامع جنگزده و پرداختن به هزینه انسانی درگیریهای طولانیمدت متمرکز میشد.
بهعنوان فرمانده نیروی قدس، سردار سلیمانی نقش کلیدی در سازماندهی عملیاتهای نظامی علیه گروههای افراطی مانند داعش ایفا کرد. تلاشهای او در آزادسازی مناطق کلیدی در عراق و سوریه، از جمله موصل و حلب، از کنترل تروریستها بسیار مهم بود. با این حال، فراتر از تواناییهای نظامیاش، سلیمانی در بازسازی جوامع ویرانشده از جنگ نیز تلاشهای چشمگیری داشت. در بسیاری از مناطق، اقدامات او بازگشت جمعیتهای آواره، بازگشایی مدارس و احیای زیرساختهای اساسی را تسهیل کرد و برای میلیونها نفر روزنهای از امید به زندگی عادی گشود.
تلاشهای انسانی سلیمانی بازتابی از درک او از پیامدهای
گستردهتر جنگ بود. در حالی که پیروزیهای نظامی بدون بازیابی پایدار اجتماعی اغلب
کوتاهمدت هستند، رویکرد او عملیات امنیتی را با بازسازی پس از درگیری ترکیب میکرد.
برای مثال، هماهنگی او با دولتهای محلی و سازمانهای مردمی، تحویل بهموقع کمکها
و اجرای پروژههای بازسازی در مناطق آزادشده را تضمین میکرد.
علاوه بر بازسازی فیزیکی، سلیمانی به انسجام
اجتماعی در مناطق عمیقاً شکافخورده توجه ویژهای داشت. او گفتگوهایی را بین رهبران محلی تسهیل
کرد و شکافهای قومی و فرقهای را که افراطگرایان از آن برای ایجاد تفرقه بهره میبردند،
کاهش داد. این تلاشها به جوامع کمک کرد تا حس وحدت و هدف مشترک خود را بازیابند و
احتمال بروز دوباره درگیری را کاهش دهند.
علاوه بر این، ابتکارات او به حفاظت از میراث
فرهنگی در مناطق جنگزده نیز گسترش یافت. در شهرهایی مانند پالمیرا، جایی که داعش
تلاش میکرد هویت تاریخی را محو کند، تلاشهایی که در چارچوب راهبرد سلیمانی صورت
گرفت، به حفظ آثار ارزشمند و بازسازی حس افتخار فرهنگی مشترک در میان مردم محلی
کمک کرد.
در نهایت، میراث سلیمانی در تأکید او بر
توانمندسازی شبکههای مردمی نیز قابل مشاهده است. با حمایت از حکمرانی محلی و اطمینان از
اینکه جوامع منابع لازم برای بازسازی مستقل را دارند، او یک مدل پایدار از بهبود
را ایجاد کرد که میتوانست فراتر از مداخله نظامی دوام بیاورد. این رویکرد جامع
نشاندهنده درک او از پیوند میان ثبات نظامی، اجتماعی و اقتصادی در ایجاد صلح
پایدار بود.
محمد حائری شیرازی/ پژوهشگر قرآن و حدیث و مطالعات بین الملل
...................................
پایان پیام