به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) - ابنا - مردم بحرین در طول ۱۴ سال سانسور تبلیغاتی شدید رسانه‌های عربی و غربی از یک سو و سرکوبگری نظامی رژیم آل‌خلیفه و همراهی هم‌پیمانان آمریکایی و عربی‌اش در اقدامات سرکوبگرایانه، همچنان به تظاهرات خود ادامه می‌دهند. این در حالی است که رسانه‌های غربی و عربی در برخورد با کشورهای دیگر عربی رفتار دوگانه دارند. این رسانه‌ها تظاهرات مردمی در بحرین را نادیده می‌گیرند و چشمان خود را بر بازداشت ۳۰ هزار بحرینی که در شرایط دشوار زندان و شکنجه به سر می‌برند، می‌بندند و در مقابل، اقدامات تروریست‌های مسلح در سوریه را به عنوان انقلاب مردمی سوریه معرفی می‌کنند تا از این طریق بتوانند به اهداف و منافع خود در منطقه دست یابند.
این رفتارهای دوگانه نیازمند روشنگری بیشتر توسط مردمی است که از نزدیک شاهد این تبعیض‌ها بودند و هستند.
دکتر راشد الراشد فعال بحرینی که سال‌ها از نزدیک با ظلم‌های رژیم حاکم بحرین آشنایی دارد، در آستانه ۱۴ سالگی انقلاب بحرین، طی یادداشتی به ارائه گزارشی از تلاش‌های مردم بحرین برای تحقق آزادی و عدالت در سایه تدام سرکوبگری‌های رژیم آل‌خلیفه با حمایت آمریکا و کشورهای خلیج فارس پرداخته و تاکید کرده است که این انقلاب تا تحقق تمام خواسته‌های مردم بحرین ادامه دارد.
این پژوهشگر و فعال سیاسی نوشت: «علیرغم بازتاب عظیم رویدادهای انقلاب کبیر مردمی بحرین که در میدان معروف لولو در ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ رخ داد، پیامدهای این انقلاب و حتی برخی از وقایع آن و مواضع نیروهای مخالف سیاسی همچنان تا این لحظه ادامه دارد. همچنین حوادث و اعتراضات و برخوردهای اخیر در زندانهای رژیم آل‌خلیفه به ما می‌گوید داستان انقلاب و مطالبات مردمی به پایان نرسیده و متوقف نشده و هنوز یک اجماع ملی رو به رشد در مورد تغییر وجود دارد، و اینکه وضعیت موجود نیاز به راه حل سیاسی دارد، و گزینه سرکوب و اقدامات دستگاه‌های سرکوبگر رژیم به تقویت ثبات سیاسی کمکی نمی‌کند، بلکه به پیچیدگی و آشفتگی بیشتر و هرج و مرج در صحنه سیاسی منجر می‌شود و موید خواسته‌های گسترده مردم برای تغییر و اصلاح است.
رژیم گزینه امنیتی مقابله با جنبش مطالبات مردمی برای عدالت و دموکراسی و تقویت اصول تساوی شهروندان را انتخاب کرده و کمپین گسترده و فراگیر سرکوب بی‌سابقه‌ای را اجرا کرد تا مردم را تسلیم حکومت کند و اراده خود را به عنوان یک امر حقیقی تحمیل نماید و در اثر این سرکوبگری‌ها صدها نفر شهید و هزاران انقلابی مجروح شدند و بیش از ۳۰ هزار شهروند بازداشت شدند، چرا که در جنبش مردمی و مطالبه تغییر، مشارکت داشتند و حکومت در انتقامی تلافی‌جویانه آنها را مورد تحقیر و توهین قرار داد. در حالی که هزاران خانواده بحرینی امروز بهای اقدامات تلافی‌جویانه نظام علیه مردم را می‌پردازند، چرا که صدها نفر در زندان و تبعید اجباری به سر می‌برند.
تمام اعمال ظالمانه مقامات رژیم موید این است که مردم و نیروهای معارض و نمادهای مذهبی و ملی حق داشتند که برای تغییر، تحرکاتی را در ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ آغاز کنند و مطالباتی برای تغییرات داشته باشند. علیرغم شدت و قساوت اقدامات سرکوبگرانه آل‌خلیفه، همان مطالباتی که مردم از روز اول شروع انقلاب بزرگ مردمی خود مطرح کرده بودند، همچنان باقی است.
علیرغم مشکلات و چالش‌هایی که مخالفان رژیم برای دستیابی به خواسته‌های مردم بحرین برای کسب حقوق ملی، با آن مواجه هستند به‌ویژه مواردی که مربوط به حمایت نامحدود ایالات متحده آمریکا و انگلیس از حاکمان بحرین می‌شود و برای ماندن این رژیم و تداوم آن ضمانت می‌دهند، علاوه بر آن رژیم‌های وابسته حاشیه خلیج فارس نیز از آل‌خلیفه حمایت و به آن کمک می‌کنند.
حقیقت آشکار و روشن این است که تمام روش‌های ظلم و سرکوبگری، آزار و اذیت سیاسی که توسط حکومت علیه جامعه بحرین اعمال می‌شد، نتوانست اراده مردم یا مخالفان را برای عقب‌نشینی از درخواست آزادی‌ها و حقوق سیاسی تضعیف کند. نیروهای مخالف سیاسی به فعالیت خود در داخل و خارج کشور ادامه می‌دهند تا فشار سیاسی و مردمی بیشتری برای تغییر اعمال کنند.
نیروهای معارض سیاسی در بحرین به پایگاه گسترده مردمی و میراث عظیم فعالیت و تحرکات برای آزادی و عدالت در بحرین وابسته‌اند و تاریخ و مسیری طولانی مملو از ایثار و بخشش و تجربه غنی در کار سیاسی دارند و همگان شهادت می‌دهند که ملت توانسته است دستاوردهای بزرگی را در داخل و خارج از کشور محقق کنند.
اما امروز جنبش مخالفان رژیم آل‌خلیفه در بحرین در تحرکات خود برای تغییر و دستیابی به خواسته‌های مردمی روی دو مورد اساسی تاکید می‌کند:
اول: محبوبیت و مقبولیت گسترده مردمی این جنبش که اتفاقات جاری در بحرین نشان می‌دهد اعتبار این مورد تحت تأثیر کمپین‌های سرکوب شدید حکومت برای ضربه زدن و تکه تکه کردن این حمایت ملی از انقلاب تحت تاثیر قرار نگرفته است. این مساله نشان‌دهنده و نمایانگر قدرتی عظیم برای معارضان در میانه مبارزه برای تغییر است و همچنان هم با سرعت فزاینده در حال رشد است.
دوم: ایستادگی و مقاومت همه نمادهای مذهبی و ملی با همه مواضعشان، حمایت‌ها و فراخوان‌های مستمرشان برای ادامه مبارزه ملی برای تغییر، به مثابه سوختی محرک برای ادامه راهپیمایی مردم و هدایت و رهبری آن به سوی تحقق آرمان‌هایشان برای آزادی و عدالت و ایجاد یک نظام سیاسی عادلانه است که در آن نظام همه شهروندان برابر و بدون تبعیض و تفاوت زیر یک چتر باشند.
علاوه بر اینها، عنصر ایمان و توکل به خدا در حرکت و مسیر اوست که مملو از عالی‌ترین و گرانبهاترین نشانه‌های بخشش و فداکاری است که ملت بحرین بهترین مردان و زنان خود را فروتنانه پیشکش و تقدیم این مسیر کردند تا خواسته‌های مشروع آنها برای تغییر محقق شود و این مسیر همچنان با ثبات و مقاومت و عزم و اراده راسخ و ایمان بزرگ به آرمان‌ها و عدالتش ادامه دارد.
کمتر از دو ماه دیگر، شاهد چهاردهمین سالگرد انقلاب شکوهمند 14 فوریه خواهیم بود، انقلابی که خواسته‌های عادلانه و آرمان‌های مشروع خود را برای ساختن یک نظام سیاسی برخاسته از اراده واقعی مردم و مشروعیت نشئت گرفته از آن را به وضوح به جهانیان منتقل کرد. جهانیان بار دیگر شاهد حضور گسترده مردمی برای تایید این مطالبات و پافشاری بر آن در یک پدیده استثنایی در تاریخ ملت‌ها خواهند بود و با وجود گذشت سال‌های طولانی، جنبش مطالبه‌گری با وجود ظلم، محاصره همچنان ادامه دارد.
بار دیگر به جهانیان تاکید می‌کنیم که مسیر این مردم و مبارزه ملی آنها برای تحقق عدالت متوقف نخواهد شد و همچنان در هر فرصتی و در هر مرحله از مراحل اقدام ملی در بحرین این مسیر مورد تاکید است.
همچنان پیامدها و آثار انقلاب ۱۴ فوریه با وجود گذشت چهارده سال از حوادث و رویدادهای انقلاب، پابرجا است و با حضور جنبش مطالبات مردمی که از آن زمان تاکنون متوقف نشده و صدها زندانی سیاسی صرفاً به دلیل مشارکت در حوادث انقلاب در زندان‌ها هستند و آزادی از آنها سلب شده است.
همچنان تعداد زیادی از زندانیان سیاسی از رهبران دینی و ملی در زندانهای آل‌خلیفه به سر می‌برند و صدها شهروند بحرینی در تبعید اجباری هستند و در کشورهای مختلف جهان پخش شدند.
علیرغم شدت و ظلم اقدامات سرکوبگرانه حکومت برای از بین بردن این جنبش و ریشه‌کنی آن از صحنه جامعه شاهد صبر و استواری افسانه‌ای جنبش مطالبات مردمی در بحرین هستیم و این مساله تایید می‌کند تنها راه خروج از انسداد و بی‌ثباتی سیاسی، تاکید و نیاز فوری به یک راه حل سیاسی در بحرین است.
