به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله رضا رمضانی دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، ضمن حضور در رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بنگلادش با «سیدرضا میرمحمدی» رایزن فرهنگی کشورمان دیدار کرد.
آیت الله رمضانی با اشاره به ویژگی های کشور بنگلادش اظهار کرد: این کشور یکی از کشورهای بزرگ مسلمان است و ایران‌دوستی در کشور بنگلادش یک فرصت است، البته دشمنان برای از بین بردن چنین فضایی تلاش می‌کنند و به دنبال تبدیل فضای ایران دوستی به ایران‌هراسی هستند، لذا باید به این موارد توجه کرد.
وی ادامه داد: برای این که زبان فارسی در دنیا دوباره فراگیر شود، باید این زبان را زبان علمی کنیم؛ در این صورت همه برای یادگیری آن تلاش خواهند کرد. 600 سال زبان فارسی، زبان دیوانی در شبه قاره هند، ظرفیت کمی نیست، لذا باید برای گسترش زبان فارسی در کشور بنگلادش تلاش کرد.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: اعتقاد داریم که باید به سمت تالیف برویم و در صورت عدم امکان باید ترجمه کتاب‌ها در کشورهای دیگر توسط مترجمان بومی انجام شود.
پیش از سخنان دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، رایزن فرهنگی ایران در بنگلادش اظهار داشت: رایزنی فرهنگی ایران در بنگلاش از دهه شصت بازگشایی شد، بنگلادش کشوری است که زمینه کارهای فرهنگی و علمی بسیار دارد و از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. انقلاب اسلامی ایران بازتاب خوبی در کشور بنگلادش داشت و تنها شبکه تلوزیونی بنگلادش در آن زمان هر روز نیم ساعت برنامه در مورد انقلاب کشورمان پخش می‌کرد. طریقت‌های صوفی در بنگلادش گسترده و ریشه‌دار هستند و طرفداران زیادی دارند، آن‌ها غالباً محب اهل بیت(ع) هستند. توده مردم بنگلادش پس از پیروزی انقلاب اسلامی علی‌رغم امواج رسانه‌ای ضد ایرانی، طرفدار انقلاب بودند و هستند، آنان طرفدار فلسطین می‌باشند و تحولات غزه را به صورت روزانه پیگیری می کنند.
«سیدرضا میرمحمدی» ادامه داد: بنگلادشِ 180 میلیونی، طرفدار انقلاب اسلامی و فلسطین، و مخالف رژیم صهیونیستی هستند. روزنامه‌ها در تیراژهای چند صد هزاری در این کشور هنوز چاپ می‌شود و شبکه‌های اجتماعی مثل فیسبوک و یوتیوب در این کشور رونق دارد. همچنین سریال‌های ایرانی همچون حضرت یوسف در کشور بنگلادش مورد استقبال قرار گرفت.
وی افزود: زبان رسمی و دیوانی در منطقه شبه قاره هند بیش از 600 سال، زبان فارسی بود و پس از استعمار این منطقه توسط انگلیس، انگلیسی‌ها استفاده از زبان فارسی را ممنوع کردند، لذا زبان فارسی در بنگلادش ریشه‌دار است و حدود 6 هزار کلمه‌ی مشترک بین زبان فارسی و زبان بنگالی وجود دارد. سه گروه آموزشی زبان فارسی در دانشگاه‌های بنگلادش فعال است و 800 دانشجو در این گروه‌های آموزشی در حال تحصیل هستند اما با این وجود، زبان فارسی به لحاظ کیفی در بنگلادش ضعیف شده است.
رایزن فرهنگی ایران در بنگلادش با اشاره به ظرفیت‌های برنامه های قرآنی اظهار کرد: قرآن در بُعد فعالیت‌های تقریبی، محور است و ظرفیت برنامه‌های قرآنی در کشور بنگلادش وجود دارد. همچنین مدارس بسیاری در این کشور در زمینه حفظ قرآن فعالیت دارند.
...............................
پایان پیام/ 167