به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ کتاب «مرا با خودت ببر» یکی از خواندنیترین رمان‌های دینی است که چاپ چهل و چهارم آن به تازگی از سوی انتشارات آستان قدس رضوی(به نشر) منتشر و رهسپار بازار کتاب شده است.
نویسنده این کتاب، با اشراف به مباحث دینی و بهره‌گیری از مهارتی که در قصه‌پردازی دارد، تلاش کرده در قالب داستانی عاشقانه و جذاب، گوشه‌ای از ظلم و خفقان حکومت عباسی در دوران امامت حضرت جوادالائمه(ع) را به تصویر بکشد و از زیبایی دیدار ابراهیم، قهرمان کتاب با امام جواد(ع) پرده بردارد. آستان نیوز همزمان با روز ولادت امام محمد تقی(ع) و به بهانه چاپ جدید این اثر با حجت‌الاسلام و المسلمین مظفر سالاری، نویسنده این کتاب به گفت‌وگو نشسته‌است
تحقیقات جامعه‌شناختی و تاریخی برای نگارش کتاب
سالاری در ابتدا با اشاره به استقبال خوب این کتاب از سوی مخاطبان گفت: این استقبال، متأثر از عوامل درونی و بیرونی است؛ دلایل درونی به موضوع و سبک نگارش و عوامل بیرونی به توزیع مناسب، تبلیغات خوب، صفحه‌آرایی، طراحی جلد مناسب و... بستگی دارد
وی افزود: این کتاب دارای سوژه‌ای مناسب است و در قالب داستانی جذاب و پر کشش روایت می‌شود. در واقع همانند کتاب «دعبل و زلفا»، از چاشنی عشق برای پرداخت داستان استفاده شده است.
وی ادامه داد: حادثه اصلی و محوری و مرکزی این داستان نیز زیبا است. زبان روایت داستان، ساده و روشن است؛ یعنی مخاطب راحت می‌تواند با این داستان ارتباط برقرار کند و به کشش‌‌ها و تعلیق ها فکر شده که هیچ کجای داستان جذابیت خودش از دست ندهد و منحنی تعلیق به اصطلاح افت نکند.
سالاری تصریح کرد: برای نگارش اثر تحقیقات زیادی در حوزه جامعه شناسی و تاریخی زمانه امام جواد الائمه(ع) از نظر سبک پوشش، بناهای تاریخی، زبان مردم آن دوره و ... انجام شده است و این‌ها به خواننده کمک می‌کند تا فضای این دوره تاریخی را کاملاً در ذهن خود مجسم و با شخصیت‌ها چه مثبت و چه منفی، هم ذات پنداری کند.
وی با اشاره به اینکه خلق شخصیت‌های جذاب این داستان مثل آمال، ابراهیم یا ابن‌خالد که یکی از شخصیت‌های اصلی این داستان و از بازاریان بغداد و از دانشمندان بزرگ آن زمان است، همه به جذابیت اثر کمک کرده است تصریح کرد: این داستان با اینکه به حوادث متعدد می‌پردازد به حوادث ارکانی هم به خوبی توجه دارد و خواننده همواره حس می‌کند روایت داستان به خوبی پیش می‌رود و به سوالاتی که در ذهن مخاطب است جواب داده می‌شود.
بهره‌گیری از تکنیک‌های رمان‌نویسی
این نویسنده افزود: بهره‌گیری از تکنیک‌های رمان نویسی سبب شده که داستان خوبی شکل بگیرد؛ البته انتشارات به‌نشر نیز در این میان نقش مهمی داشته است. توزیع این کتاب، همانند کتاب «دعبل و زلفا» خوب انجام شده است. انتشارات به‌نشر به دلیل انتساب به آستان قدس رضوی و با در اختیار داشتن فروشگاه‌های کتاب در مبادی ورودی حرم مطهر رضوی و سراسر کشور پتانسیل خوبی برای معرفی آثار دارد و از آن جایی که مدیران این مجموعه نسبت به تالیف آثار دینی و مذهبی دغدغه‌مند هستند، مخاطب با خیالی راحت کتاب‌های منتشر شده این انتشارات را خریداری می‌کند.
سالاری خاطر نشان کرد: برگزاری پویش‌های مختلف کتابخوانی با محوریت کتاب «مرا با خودت ببر»، معرفی خوب کتاب در رسانه‌های مختلف و فضای مجازی، توزیع اثر در فروشگاه‌ها با قیمت مناسب و برگزاری جلسات مختلف نقد و بررسی آثار نیز به معرفی بیشتر اثر در بین مخاطبان کمک کرده است و استقبال خوب مخاطبان از برگزاری پویش‌ها و تجدید چاپ اثر نشان می‌دهد که این کتاب نیز همانند «دعبل و زلفا» توانسته در میان مخاطبان محبوب واقع شود و خوانندگان نیز خوانش کتاب را به دیگر افراد پیشنهاد دهند.
لزوم انتشار آثار دینی به زبان‌های عربی و انگلیسی
نویسنده کتاب «مرا با خودت ببر» با اشاره به چاپ آثار دینی و مذهبی به زبان‌های عربی و انگلیسی افزود: اگر کسی بگوید که مردم ما کتاب نمی‌خوانند به نظر من صورت مسئله را پاک کرده است. مردم کتابی که خوب نوشته و معرفی شده باشد راخریداری می‌کنند، حتی اگر قیمت بالایی داشته باشند و از خواندن آن لذت می‌برند. به نظرم باید این آثار که با استقبال مخاطبان مواجه می‌شود را به زبان‌های دیگر نیز ترجمه کرد و در اختیار علاقه‌مندان در خارج از مرزهای ایران نیز قرار بگیرد.
سالاری از نوشتن رمانی درباره زندگی امام هادی(ع) خبر داد و افزود: تصمیم دارم با نگارش رمان درباره حضرت هادی(ع) سه گانه رمان مذهبی را در انتشارات به‌نشر کامل کنم. زندگی امام هادی(ع) مثل ماه پشت ابر قرار می‌گیرد خیلی درباره ایشان کار نشده و این امام همام نسبت به سایر ائمه مظلوم‌تر هستند. دلیلش این است که حضرت جوادالائمه(ع) فرزند امام رضا(ع) و امام عسکری(ع) چون پدر امام زمان هستند در ارتباط با زندگی ایشان کارهای زیادی انجام شده است. اما امام هادی(ع) در میان ائمه معصومین(ع) مظلوم واقع شده‌اند و دلم می‌خواهد به زودی درباره زندگی ایشان نیز رمانی را بنویسم.
..............................
پایان پیام
