به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ شهرستان «بلخاب» یکی از ۷ شهرستان استان سرپل افغانستان است که جمعتی بالغ بر ۱۰۰ هزار نفر دارد و گفته می شود تمام مردم بومی این شهرستان شیعه مذهب هستند.
خبرنگار ابنا برای بررسی وضعیت شیعیان این شهرستان با یکی از اساتید حوزه علمیه در این شهرستان گفت‌وگو کرد که در ادامه مشروح این گفت‌وگو را مطالعه می‌کنید.
این استاد شیعه حوزه علمیه در بلخاب با اشاره به تعداد طلاب و حوزه های علمیه در بلخاب گفت: شهرستان بلخاب دارای ۷ حوزه علمیه و حدود ۱۰۰۰ طلبه علوم دینی اعم از خواهران و برادران است که البته در فصول مختلف سال، تعداد طلاب و محصلین تغییر می کند.
این عالم دینی که از آوردن اسم او امتناع می‌شود، در پاسخ به وضعیت شغلی شیعیان
گفت: تعدادی از مردم بلخاب به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند که کم آبی این
سالها در بلخاب و البته عوامل دیگر اشتغال این افراد را تحت تأثیر قرار داده است. البته یک معدن بزرگ
و معروف زغال سنگ هم دارد که پیش از تسلط طالبان به بلخاب این معدن منشأ اشتغال و
ارتزاق بسیاری از مردم بود.
وی با اشاره به اینکه شهرستان بلخاب از اهمیت و حساسیت بالایی برای طالبان برخوردار است، درباره دلیل این حساسیت گفت: در ابتدای تسلط طالبان بر افغانستان، شخصی به نام «مولوی مهدی مجاهد» که از نیروهای طالبان بود و در عین حال شیعه و از بلخاب بود به عنوان بالاترین مقام حکومتی در بلخاب و استان سرپل منصوب شد. مولوی مهدی حدود یک سال در منطقه بلخاب مسئولیت امور را بر عهده داشت و تمام ادارات و کارمندان و کارگران معدن و... از مردم بومی همین منطقه و از شیعیان بودند. یعنی در طول این مدت ما در بلخاب نیروی غیر بومی و طالب پشتون نداشتیم.
استاد حوزه ادامه داد: مولوی مهدی پس از گذشت
این مدت به دلایلی که هنوز کسی به طور قطعی نمی‌تواند بگوید چه بوده است، از سوی
طالبان از سمت خود برکنار و به کابل احضار شد. اما او با اصرار در بلخاب ماند و نیروهای
خود را که زیاد هم نبودند برای نبرد با طالبان آماده کرد. نیروهای طالبان برای
مبارزه با مولوی مهدی به بلخاب آمدند و درگیری در بلخاب آغاز شد. بسیاری از مردم به خاطر ترس از غارت و هتک حرمت، خانه ها را ترک کردند و به کوه‌ها پناه بردند. در نهایت مولوی مهدی که از افراد و امکانات اندکی برخوردار بود، شکست خورد و همراه چند تن از نیروهایش متواری شد.
عالم دینی در ادامه گفت: پس از آمدن نیروهای غیر بومی طالبان به بلخاب، تمام امور شهر به دست آنان افتاد و کم کم نیروهای پشتون در شهر افزایش یافت و نیروهای بومی از کار برکنار شدند و این مسأله مشکلاتی را برای معیشت مردم به وجود آورد.
این استاد حوزه علمیه در بلخاب به افزایش نیروها و پایگاه‌های نظامی طالبان در بلخاب اشاره کرد و گفت: بعد از اینکه تعدادی از مردم بلخاب به رهبری مولوی مهدی با طالبان جنگیدند، این مساله باعث شد تعداد نیروهای نظامی و پایگاه ها در سطح شهرستان افزایش یابد، به طوری که ما الان در هر روستای شهرستان بلخاب یک پایگاه نظامی طالبان داریم. عمدتا هم مسجد یا حسینیه‌ی روستا را تبدیل به پایگاه خود کرده‌اند.
وی درباره مشکلاتی که این نیروهای غیر بومی به وجود آورده اند تصریح کرد: علاوه بر اینکه نیروهای غیر بومی که به بلخاب آمده‌اند با مسائل و و روحیات مردم آشنایی ندارند، در بدنه این نیروها افراد تندرو و تکفیری هم زیاد وجود دارد. به طوری که بنده با چشم خودم دیدم که برخی نیروها در یک روستا به مسجدی وارد شدند و مهرهای نماز مسجد را نماد شرک خوانده و آنها را شکستند و بیرون ریختند. گزارشهای اینگونه از نقاط دیگر شهرستان هم به گوش ما رسیده است. یکی از رفتارهای دیگر آنان که بیانگر دیدگاه افراطی آنان نسبت به شیعیان است این است که بسیاری از این نیروها از ذبیحه شیعیان که در بازار عرضه می‌شود نمی‌خورند.
این عالم دینی در پاسخ سوال خبرنگار مبنی بر اینکه «بازخورد و واکنش شیعیان در برابر طالبان چیست؟ آیا آنها از حضور طالبان و امنیتی که آورده‌اند راضی هستند؟» گفت: ما در بلخاب قبل از آمدن طالبان هم مشکلات امنیتی خاصی نداشتیم. مردم زندگی خود را می کردند و به همان کسب و کاری که انجام می دادند راضی بودند. اما با آمدن طالبان کسب و کارهای دولتی که از بین رفت و معدن هم که از دست مردم خارج شد و حکومت هم متاسفانه تلاش درخوری برای حل مشکلات معیشتی مردم نمی کند.
وی ادامه داد: در یک جمله بخواهم بگویم، مردم بلخاب از آمدن طالبان راضی نیستند، ولی اختناقی که در این شهرستان وجود دارد، دهان مردم را بسته است و هیچ کس جرأت اظهار مخالفت با آنها ندارد.
.......................
پایان پیام/