به گزارش منابع آگاه خبري در بغداد، اين اسناد در دو مقطع بسيار جدي و از واقعيات مسلم جنگ عليه ايران و شكستهاي دردناكي است كه توسط رزمندگان اسلام به ديكتاتور عراق وارد شده است.
دكتر الجنابي محقق عراقي در اين زمينه ميگويد: اين اسناد حاوي برخي دستورات صدام با دستخط وي و يا نوشتههايي است كه توسط منشيهاي مخصوص او از جمله «حمود» به جاي مانده است.
دكتر الجنابي ميگويد: پس از بازپسگيري خرمشهر توسط جمهوري اسلامي ايران در سال 61، صدام در يك يادداشت هشت سطري خطاب به يكي از فرماندهان ارشد ارتش عراق، ضمن تهديد تمام فرماندهان ارشد عراقي مينويسد: بابت اين دردي كه به من وارد كرديد (از دستدادن خرمشهر) خانوادههايتان را خواهم كشت. بهتر بود همه در خرمشهر كشته ميشديد. مسوول اين افتضاح را خودم خواهم كشت و... .
همچنين صدام در يادداشت ديگري كه به قلم منشي او است به «عدنان خيرالله» پسردايي و برادرزن خود همزمان با پيشروي رزمندگان اسلام در شرق بصره در عمليات كربلاي 5 مينويسد: هرطور كه ميداني جلوي آنها را بگير، بصره نبايد سقوط بكند هر فرماندهي كه عقب بنشيند بايد كشته شود.
شرايط در شرق بصره سرنوشت اين جنگ را مشخص ميكند. دستور دادهام دامنه حملات به شهرهاي ايران را افزايش دهند شما نيز در جبههها دامنه مقاومت خود را در برابر ايرانيها افزايش دهيد. نميخواهم در بصره دچار سرنوشت فاو شوم.
بنابراين گزارش، دستنوشتههاي صدام شخصا توسط «دونالد رامسفیلد» وزير وقت دفاع آمريكا از عراق خارج شده است و در آن دستنوشتههايي در خصوص حمله به كويت نيز ديده ميشود.
همچنين دستنوشتههاي صدام در خلال بازجوييهاي نظاميان آمريكا در خصوص جنگ با ايران و حمله به كويت نيز به ضميمه اين اسناد است.
در يكي از يادداشتهاي مربوط به كويت، صدام، سران كويت و كشورهاي عربي خليجفارس را به شدت فاسد ميداند و مينويسد: فرزندان عراق براي بقاي حكومت آنها در جنگ با ايران كشته شدند. آنها بايد جور هزينههاي ما در جنگ با ايران را بدهند.
برخي از دستنوشتههاي صدام نيز كه به صورت چركنويس براي سران عرب به دفتر رياستجمهوري عراق نوشته شده است نيز در اين اسناد به چشم ميخورد كه درماندگي صدام در مقابل رزمندگان اسلام در پيامهايي كه او درخواست كمك از سران عرب ميكرده است را نشان ميدهد.
پایان پیام/130 و