«حضرت آيت‌الله العظمی خامنه‌اي» مقام معظم رهبری که برای دیدار با مردم کردستان امروز سه‌شنبه 22 اردیبهشت 1388 وارد سنندج شدند در اجتماع عظیم مردم این شهر تأکید کردند: « خدشهدار کردن وحدت به بهانه شیعه و سنی، مزدوری دشمن و دشمنی با اسلام است».
به گزارش خبرگزاري اهلبيت(ع) ـ ابنا ـ رهبر معظم انقلاب اسلامی عناصر برهم زننده وحدت ملی را عوامل آگاه و یا ناآگاه دشمن خواندند و تأکید کردند: «هرکسی وحدت ملی را به بهانههای مذهبی از جمله طرفداری از شیعه و سنی خدشهدار کند چه شیعه باشد و چه سنی، مزدور دشمن و دشمن اسلام است چه بداند و چه نداند».
حضرت آیتالله خامنهای با اشاره به ناآگاهی برخی عوامل مزدور دشمن افزودند: "بسیاری از عناصر و عوامل وهابی و سلفی که در عراق و افغانستان و پاکستان اقدامات تروریستی می کنند متوجه مزدوری خود نیستند ؛ همچنانکه فرد شیعهای که به مقدسات اهل سنت توهین می کند حتی اگر متوجه نباشد مزدور دشمن است".
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: «در نگاه جماعت سلفی و وهابی، "شیعیان"، "اهل سنتِ محب اهل بیت" و "اهل سنت پیرو عرفان قادری"، در هر جای دنیا باشند کافرند ؛ اما حقیقت این است که پیروان این فکر شوم مأمور ایجاد اختلاف میان برادران مسلمان هستند همچنانکه شیعهای که از روی نادانی و یا غرض به مقدسات اهل سنت توهین میکند مأمور ایجاد اختلاف است و بهرحال رفتار هر دو گروه حرام شرعی و خلاف قانونی است».
حضرت آیت الله خامنهای، نگاه نظام اسلامی به مسأله تنوع اقوام را نگاهی برخاسته از متن اسلام خواندند و افزودند: «در نگاه ما، تنوع اقوام فرصت بزرگی است تا اجزاء پیکره ملت ایران با مراودات صحیح، همزیستی و اتحاد کامل بتوانند با استعدادها و ظرفیتهای مختلف یکدیگر را تکمیل کنند».
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به ضرورت هوشیاری در مقابل توطئه های پیچیده استکبار تأکید کردند: «دشمن با وجود ناکامیهای متعدد، ساکت ننشسته است و از استقامت ملت و مسئولان جمهوری اسلامی ایران عصبانی است بنابراین همه باید با هوشیاری کامل، تحرکات و طرحهای بیگانگان را زیر نظر داشته باشند چرا که ممکن است دشمن ضمن عوض کردن روشها همان اهداف پلید را دنبال کند. ملت ایران به ویژه جوانان با هوشیاری کامل و با همه توان از موجودیت و تمامیت ارضی کشور و از اسلام عزیز دفاع می کنند و همانگونه که تاکنون از رعد و برق توخالی دشمنان نترسیدهاند از این به بعد هم نمیترسند و عقبنشینی نمیکنند».
................................
پایان پیام/127ـ 101 ت