به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت (ع) ـ ابنا ـ دولت پاکستان اعلام کرده است: هدف این عملیات که از مرز شهرستان "هنگو" تا شهر "صده" انجام خواهد شد،امن کردن راهها و رفع محاصرهای است که از اردیبهشت 1386 ادامه دارد.
اما از سوی دیگر، برخی وابستگان دولت در "کُرُم علیا" میگویند: «یک رشته عملیات محدود و سطحی» در این منطقه نیز انجام خواهد شد. گفتنی است نهادهایی که به ظاهر مردمی و شیعی بوده و در واقع وابسته به آمریکا و سرویسهای امنیتی هستند، عدهای از مدافعین شیعه این منطقه را به دولت معرفی کردهاند که شاید دستگیری این افراد، یکی از اهداف این عملیات باشد.
این در حالی است که شهر پاراچنار ـ صرف نظر از مناطق مورد هجوم اطراف آن ـ از اوائل سال 87 یکی از امنترین مناطق پاکستان به شمار میرود و در حالی که رییس جمهور، نخست وزیر، وزیران کابینه و سران احزاب و دولت پاکستان جرأت گشت و گذار در پایتخت پاکستان "اسلام آباد" را ندارند و هیچ یک از مقامات دولتی و نظامی در سراسر کشور توان حضور در شهرها را ندارند، مقامات دولتی ـ به مدد همین مدافعین شیعه ـ در شهر پاراچنار بدون محافظ در میان مردم حاضر میشوند و هیچگونه مشکل امنیتی ندارند.
از سوی دیگر در حالی که همه مناطق قبائلی هم مرز با افغانستان علیه دولت مرکزی دست به شورش زده اند، تنها منطقه آرام برای دولت و دولتمردان پاراچنار است؛ زیرا مردم این منطقه در شدید ترین فشار ها نیز علیه دولت مرکزی دست به اقدامی نزده و در حالی که نیروهای دولتی و مقامات نظامی و اجرایی حتی اقدامات زیادی در راستای ضربه زدن به شیعیان به عمل آوردند و دستشان به خون شیعیان آغشته بود باز هم شیعیان دست به شورش نزدند، بلکه شیعیان منطقه از شهرشان محافظت می کنند و ماهیتا شورشگر نیستند.
ولی اکنون دولتمردان قصد دارند در این منطقه دست به عملیات به اصطلاح محدود بزنند که این امر به هیچ وجه برای شیعیان قابل درک نبوده و به نظر میرسد که دولت مرکزی که از آغاز سال 1386 به دنبال تحریک شیعیان علیه خودش بوده تا از این موقعیت برای سرکوب گسترده شیعیان بهرهبرداری کند.
به نظر میرسد این عملیات نیز در راستای همان اهداف قدیمی باشد,زیرا دولتی که میخواست شیعیان را از این منطقه تخلیه کند و با تحمیل جنگهای متعدد علیه شیعیان به این هدف نرسیده است ،اکنون می خواهد با تحریک شیعیان علیه دولت مجوز تخلیه شیعیان را با استفاده از امکانات کشور و کمکهای خارجی، به دست بیاورد.
...............
پایان پیام / 101 ـ 110