به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـحضرت آیت الله سبحانی در سلسله نشست های طرح مباحث اعتقادی که در ایام تابستان در حوزه علمیه نواب مشهد مقدس برگزار می شود ، با ارزیابی مکتب سلفی و گرایشات سلفی گری گفتند: سلف به معنای گذشته است و قائلین به سلف می‌گویند طبق روایتی که از پیامبر اکرم (ص) نقل شده همه مسلمانان باید به نظرات و اندیشه های صحابه و تابعان آنها تا پیش از آغاز قرن چهارم احترام گذاشته و صرفا آن نظریات را اطاعت و عملی کنند.
ایشان مستند مکتب سلفی را روایتی موجود در صحیح بخاری دانسته و افزودند : طبق این روایت پیامبر اکرم « خیر القرون » و بهترین عصر ها را مربوط به 300 سال ابتدایی هجرت ذکر کرده‌اند و از این رو ملتزمین به این روایت به آرا و اندیشه های پس از قرن سوم توجهی ندارند .
این مرجع تقلید در اثبات نادرستی مدعای مکتب سلفی گفتند : بحث از سند فعلا مورد بررسی قرار نمی‌گیرد، چون از نظر آنها آنچه در صحیح بخاری آمده قطعی است، اما در رد مدعای آنان باید گفت: اولا « قرن » در عبارت « خیر القرون » به معنای عصر و زمان نیست ، بلکه به معنای نسل مردم است و در آیات متعدد قرآن هم این واژه به معنای نسل و طایفه بکار رفته که معنای غالب می باشد، هرچند در زمان های دیگر، معنای متفاوتی ذکر شده و وجود فرد نادر نیز دارای اهمیت نیست ، پس همگی مطالب نشان از عدم تایید مدعای آنان دارد.
حضرت آیت الله سبحانی، تاثیر پذیری و انفعال مسلمین در هجوم و استعمار غرب را علت پیدایش سلفی گری ذکر کرده و گفتند: به واسطه امتیازاتی که غرب دارا بود ، تجهیزات صنعتی و نظامی خود را نمایان ساخت، لذا احساس ضعفی در مسلمانان شکل گرفت که برخی علت آن را کنار گذاشتن اندیشه های گذشتگان در دوران اوج قدرت اسلامی ارزیابی کردند ؛ از این رو رجوع به سنت های قدیمی را علت نجات ذکر کردند
ایشان افزودند: سید جمال الدین اسد آبادی از مطرح کنندگان این نظریه بود وشکل‌گیری اخوان المسلمین نیز در این جهت بود که باید گفت : این نظریه اندیشه خیر خواهانه ای نیز در ابتدا به همراه داشت.
حضرت آیت الله سبحانی، بکارگیری سلف صالح از سوی مکاتب سلفی را مورد ارزیابی قرار داده و افزودند :برفرض رجوع به اندیشه صحابه و تابعان 300 سال ابتدایی ظهور اسلام ، ظلم و ستم و خونریزی‌های به ناحق در حوادث جمل ، صفین ، کربلا و بسیاری از فجایع دیگر نیز در این قرون بوده است.
ایشان در همین زمینه افزودند: در صورتیکه بپذیریم پیامبر اکرم (صل الله علیه واله وسلم)ما را به صحابه و تابعان ارجاع می‌دهند، این در جایی ثابت است که صحابه و تابعان وحدت فکری داشته و دارای اختلاف در آرا نباشند ، در حالی که اختلاف بسیاری از این افراد حتی در زمان حیات پیامبر اکرم (صل الله علیه واله وسلم) علتی است که درستی این نظریه را مورد انکار قرار می دهد.
انتهای پیام/105