به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آيتالله جعفر سبحانی، ظهر امروز، پنجم شهريورماه در جلسه تفسير سوره مباركه حديد در مدرسه حجتيه با بيان اين مطلب و با اشاره به مطلبی كه در تورات آمده است مبنی بر اين كه وقتی حضرت آدم مرتكب معصيت شد عريان و از خداوند پنهان شد و خداوند فرياد زد ای آدم كجا هستی و آدم جواب داد من خجالت می كشم خودم را نمايان كنم، تصريح كردند: وقتی چنين عباراتی از تورات برای مردم آلمان و انگليس و .. ترجمه می شود می گويند خدايی كه نمی دانست آدم كجاست، بهتر كه نباشد.
ایشان ادامه دادند: اين تورات را در كنار قرآن بگذاريد و توصيفی كه قرآن از خداوند دارد، ما هم بايد مراقب باشيم معارف شيعه را كه بسيار والا و بالاست در حد عوام پائين نياوريم.
اين مرجع تقليد با اشاره به چهار صفت كمال و متضاد اول و آخر و باطن و ظاهر كه در آيه سوم سوره حديد درباره خداوند آمده است و با طرح اين پرسش كه چگونه ممكن است خداوند هم اول باشد و هم آخر عنوان كردند: امام معصوم(ع) در اين زمينه فرموده اند اول يعنی اينكه قبل از او شيئی نبوده و در تعبير يعنی ازلی است.
ایشان ادامه دادند: وجود خداوند وابسته به وجود ديگری نيست و وجودش از درون خودش می جوشد، علت العلل است و محتاج نيست؛ ممكنات، انبايئ و اولياء و همه آفرينش صفرند و خداوند مانند عدد صحيح استكه تا در كنار صفرنباشد خوانده نمی شود.
اين مرجع تقليد با اشاره به آخر بودن خداوند تصريح كردند: مراد از آخر بودن يعنی اينكه لا غاية له،خدا ابدی است، وجودش نامتناهی است و بر همه تسلط دارد و محيط بر همه چيز است.
استاد حوزه علمیه قم درباره صفات ظاهر و باطن بودن خدا نيز عنوان كردند: خداوند به واسطه آثارش آشكار است و هر جا كه بنگريم وجود او را در ميابيم اما در عين حال باطن است و كسی نمی تواند به ذات و كنه او پی ببرد.
ایشان مجددا تاكيد كردند: قرآن چنين خدايی را توصيف می كند و می بينيم كه قابل مقايسه با توصيف تورات از خدا نيست.
...............
انتهای پیام/105