خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

یکشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۳
۷:۱۶
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
دوشنبه
۲۵ خرداد
۱۳۸۸
۱۹:۳۰:۰۰
منبع:
فردا
کد خبر:
170548

مقامات‏عراقی‏خبر دادند؛

آغاز رایزنی‌های عراق برای هسته‌ای شدن

عراق رایزنی‌ها را برای پذیرفته شدن ، به عنوان یک «بازیگر هسته‌ای» را 19 سال پس از تخریب دو راکتور هسته‌ای صدام حسین بوسیله جنگنده‌های آمریکایی و انگلیسی آغاز کرده است.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابناـ دولت عراق برای بازسازی حداقل یک راکتور اتمی‌ که در اوائل جنگ اول خلیج فارس تخریب شده بود، به صنایع هسته‌ای فرانسه نزدیک شده است. هم‌چنین دولت عراق برای رفع منع فعالیت‌های مجدد هسته‌ای اش که در یک قطعنامه‌ سازمان ملل متحد به آن اشاره شده است، با سازمان ملل متحد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مکاتباتی صورت داده است.

«راید فهمی»، وزیر علوم و فناوری عراق با اشاره به اینکه راکتور اتمی برای مصارف تحقیقاتی استفاده می‌شود به گاردین می‌گوید:« ما برای گسترش و تعریف حوزه‌های تحقیقاتی که می‌توانیم از فناوری هسته‌ای بصورت صلح‌آمیز استفاده کنیم، در حال همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هستیم.»

وی می‌گوید:« پس از سقوط رژیم گذشته، ما هیچ صنعتی نداشتیم؛ اما ما روز به روز به این دغدغه بیشتر پی بردیم که به فناوری هسته‌ای نیاز داریم. این امر، ماه‌ها پیش با نهادهای مرتبط مطرح گردید.»

به نوشته این روزنامه انگلیسی، دغدغه‌ها در مورد مواد رادیواکتیو تهیه شده در عراق؛ شامل کیک زرد ( پودری که طی فرآیند تهیه اورانیوم تولید می‌گردد) که شش سال پیش در مرکز تحقیقات هسته‌ای طوایتو مورد غارتگری گسترده در حومه جنوبی قرار گرفت، کماکان وجود دارد.

مرکز تحقیقاتی مزبور در کنار تاسیسات مدیریت زباله‌ی هسته‌ای و سه راکتور هسته‌ای عراق که با نام‌های تموز1،تموز2 و تموز14 قرار داشت. یکی از این راکتورهای ساخت فرانسه نیز در بمباران سال 1981 رژیم صهیونیستی تخریب شد.

این منطقه برای صدام جهت اعمال فشار به ایران و آمریکا بسیار حساس بود و ظن جامعه بین‌المللی مبنی بر قصد دیکتاتور اعدام شده عراق برای تسلیحاتی کردن ظرفیت هسته‌ای عراق را تقویت می‌کرد.

پس از سال 2003، آثار باقی‌مانده به صورت تدریجی در برنامه‌ای با حمایت نهادهای بین‌المللی شامل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و بوسیله دانشمندان عراقی به مواد بلااستفاده تبدیل شدند.

دو راکتور دیگر نیز پس از بمباران سال 1991 رها شدند و مرکز اصلی آن نیز با آب و بتن پر شده است.

سایت سوم نیز که روزگاری بعنوان انبار سوخت مصرف‌شده راکتور‌ها استفاده می‌شد، اکنون زباله‌دان است. گرچه هنوز اطراف این محل حدود هفت کیلومتر خاکریز 50 متری وجود دارد.

........................

انتهای پیام/133