به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله «سیدمرتضی نجومی»، فرزند آیت‌الله آقا «سیدمحمدجواد نجومین در 23 جمادی‌الثانی 1346 هجری قمری برابر با 5 آذر 1307 هجری شمسی در کرمانشاه متولد شد. وی از نوادگان امام زین‌العابدین (ع) بود.
آیت‌الله نجومی، پس از گذراندن سال دوم دبیرستان، در سال 1322 تحصیل در مدرسه را رها کرد و به تحصیل دروس حوزوی پرداخت.
وی در دوران طلبگی از محضر اساتیدی همچون آقا میرزاابراهیم پورمعتمد، حاج سیدمحمود معصومی لاری و حاج شیخ حسن حاج آخوند به تحصیل علوم دینی پایه پرداخت. سپس برای گذراندان پایه‌های بالاتر به عتبات عالیات عراق «کربلا و نجف» مهاجرت کرد که در کتاب «کیمیای سعادت» با عنوان تعبیر رویا و عزیمت به کوی دوست از این اقدام یاد کرده است.
وی در سال 1369 هجری قمری به کسب درجه اجتهاد نائل آمد. در این ایام، ایشان در درس خارج حضرات آیات آقامیرزا محمدباقر زنجانی، آقامیرزا عبدالهادی شیرازی، حاج آقا محسن حکیم و حاج سیدمحمود شاهرودی شرکت و اولین اجازه اجتهاد را از دست آیت‌الله آقا میرزا محمد باقر زنجانی دریافت کرد.
علامه نجومی در سال 1349 در پی اخراج ایرانیان مقیم عراق، توسط رژیم بعثی، به کرمانشاه بازگشت و امام جماعت مسجد نواب ـ که از مساجد فعال و پر جمعیت شهر کرمانشاه است ـ شد.
از آیت‌الله نجومی آثار خطی و رسالاتی با عناوینی چون «رساله بعد معنوی هنر خط»، «رساله التصویر والتمثیل»، «رسالة الغناء»، «رساله النجاسه الخمر»، «تفسیر سوره مؤمن» و رساله‌ای در تعظیم شعائر اسلامی به جا مانده است.
آیت‌الله نجومی از برترین‌های هنر خوشنویسی جهان بود. وی نزد خطاطان بزرگی همچون هاشم بغدادی و احمد نجفی به تمرین و ممارست پرداخت. وی در خط نسخ و ثلث، یگانه و بی‌همتا بود و در تذهیب و تشعیر و جلید و گل و بوته سازی، آثار جاودانه‌ای پدید آورد.
در سال 1398 هجری قمری، مرحوم حاج میرزااحمد معصومی زنجانی، اجازه‌ای عربی در عالم خط برای ایشان نوشت. آیت‌الله نجومی، لوح تقدیر نخستین گردهمایی و جشنواره خوشنویسان جهان را از آن کرد و از چهره‌های ماندگار ایران در عالم هنر بود.
علامه سیدمرتضی نجومی، صبح روز دوشنبه، 25 آبان ماه در سن 81 سالگی دار فانی را وداع گفت.
.........................
پايان پيام/133