به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا _اين پيام در 22 دسامبر 1977، مطابق با يكم دی 1356 منتشر شد كه در آن سال نيز عاشورای حسينی با ايام ميلاد حضرت مسيح(ع) مقارن شده بود و همين مقارنت سبب صدور اين پيام امام موسی صدر به مردم لبنان شد.
در بخشی از اين پيام می‌خوانيم: آوردگاهى كه نبرد عاشورا در آن شكل گرفت، در حقيقت همان آوردگاه ارزش‌هاى انسانى است كه هرگز از ايمان جدا نيست و ابعاد آن با آدمى و حياتش، در هر زمان و مكانى ادامه مىيابد؛ ديوارههاى زندان خويشتن آدمى را درهم مىكوبد، ميان او و هم‌نوعانش پيوند برقرار مىكند و انسان را به موجودى سترگ بدل مىسازد كه شخصيتى فراتر از محدودههاى زمانى و مكانى و توانمندتر از انسان عادى مىيابد.
امام موسی صدر در اين پيام، با تأكيد بر مفهوم صلح و آشتی و چگونگی زايش دوباره صلح در جهان و جان زمين و آسمان به وسيله رويكرد دوباره به ارزش‌ها، به تقارن ايام ولادت مسيح(ع) با عاشورای حسينی اشاره می‌كند و می‌گويد: امسال سالگرد شهادت حسين(ع) در آستانه سالروز ميلاد حضرت مسيح(ع) صورت مىگيرد، روزى كه ارزش‌هاى والاى معنوى، با وجود موانع مادى، به پيش رفت؛ روزى آكنده از مفهوم صلح و روز صلح و آشتى.
در بخش ديگری از اين پيام، امام موسی صدر به توصيف زمانه امام حسين(ع) و تشريح كار ايشان می‌پردازد و می‌گويد: "انسان‌هاى هم‌روزگار حسين(ع) در بالاترين مراتب انحراف مىزيستند، انحراف فراگيرى كه با به بيراهه رفتن حكومت‌ها آغاز شد، سپس همه بخش‌هاى جامعه را فراگرفت و سرانجام به جان‌ها و وجدان‌ها سرايت و يا آنها را مسخّر و زرخريد خود كرد يا بر آنها نفوذ و غلبه يافت."
امام موسی صدر اوضاع حكومت زمانه امام حسين(ع) را چنين تشريح می‌كند: خلافت متعهد و پاسخ‌گو، به سلطنتى موروثى بدل گشت كه بنا به ميل خود فرمان مىداد و آنچه را خود مىخواست، اجرا مىكرد؛ جهاد، كه درى از درهاى بهشت بود، به ماجراجويی‌هاى كاسبكارانه تغيير ماهيت داد و اموال عمومى از بيت‌المال به خزانههاى سلطان انتقال يافت؛ مناصب از دست شايستگان كاردان بيرون رفت و در اختيار دونان قرار گرفت؛ حيات و آزادى آدمى هيچ ارزشى نداشت؛ آن‌گاه كه حاكم بر او خشم مىگرفت، او يا در مرج عذرا به قتل مىرسيد يا به ربذه تبعيد مىشد يا به واسطه مزدورانى كه صدر اسلام را درك كرده بودند، با جعل حديث، مورد حمله واقع مىشد؛ اين رويدادها رخ مىدهند، منكرات و بدعت‌ها پديد مىآيند و تكرار مىشوند و در برابر خود هيچ مانع يا معترض يا دست كم پرسش‌گرى نمىيابند.
در اين پيام می‌خوانيم: حسين(ع) ارزش‌ها را با شهادت خود پاس داشت، با مرگ خود حياتى دوباره بخشيد، با خون خويش بر پيشانى تاريخ منقوش ساخت و پس از آنكه دل‌ها را لرزاند و عقل‌ها را با ژرفاى مصيبت از خواب بيدار كرد، آنها را در اعماق دل و ذهن انسان‌ها رسوخ داد.
اين پيام در روزنامه‌های «النهار» و «الأنوار» لبنان در تاريخ 22/12/1977 و به زبان عربی منتشر شده است كه به همت گروه ترجمه مؤسسه فرهنگی ـ تحقيقاتی امام موسی صدر ترجمه شده و هم‌اكنون در سايت اين مؤسسه، به آدرس imamsadr.ir www.در دسترس علاقه‌مندان است.
............................
پایان پیام/133