به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ نشست علمی « رنج سنتی و رنج مدرن »، با حضور «حجتالاسلام والمسلمین حبیب الله بابایی» و «پرفسور عبدالعزیز ساشادینا» و به همت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) برگزار شد.
«حجت الاسلام والمسلمین حبیب الله بابایی» با اشاره به انواع رنج ها گفت: رنج سنتی، رنج عرفانی، رنج وجودی در برابر عدمی و رنج معنوی از جمله رنجهاست که مراد از نوع سنتی آن، رنج پیامبران است که برای هدایت بشر کشیدهاند.
وی با اشاره به نقش "یادرنجها"ی تاریخی گفت: نقش یادرنجهای تاریخی در صورتبندی هویت انسانی، هویت دینی، هویت معنوی و هویت اخلاقی بسیار مهم است مثلا یادرنج هولوکاست برای حفظ یهودیان در آمریکا موثر واقع شد بنابراین با یادرنجهای توحیدی میشود هم فکر توحیدی و هم زندگی توحیدی در عصر پلورال داشت و شاید بتوان با یادرنجهای متعالی در حل اختلافات درونی جامعه قدم برداشت.
وی ادامه داد: تفکر رنج در اندیشه شیعی متاثر از مصائب امام حسین (ع) است که علامه جعفری و شریعتی رگههایی از آن را مطرح کردهاند.
بابایی با اشاره به ظرفیت رنج در ایجاد معنا و بیمعنایی گفت: این ظرفیت، بیشتر از ظرفیتهای موجود در شادی است بطوری که هم میتوان از رنج معنا درآورد و هم میشود به نهیلیسم و بیمعنایی رسید.
وی در تبیین رنجهای اشاره شده در قرآن کریم گفت: رنج فردی مثل رنج حضرت ایوب (ع)، رنج رهایی بخش مثل رنج حضرت نوح (ع) و حضرت موسی (ع) و رنج نمونه و تاریخی که میتواند شامل پیروان همه ادیان باشد.
وی در بیان مولفههای رنج جامع و تاریخی گفت: اختیاری بودن رنج، اجتماعی بودن رنج، عقلانی بودن رنج، احساسی بودن رنج، وجودی بودن رنج و معطوف به دنیا بودن رنج از جمله مولفههای رنج جامع و تاریخی است.
حجتالاسلام والمسلمین بابایی با مقایسه یادرنج با شادی گفت: یادرنج در مقایسه با شادی از عمق بیشتری برخوردار است و عشق با آن سهلتر انجام میگیرد و یاد عمیق از رنج متعالی میتواند راه مشترک برای ادیان ابراهیمی باشد که برای رسیدن به یک معنا همبستگی ایجاد میکند.
وی افزود: یهودیان، امروز هولوکاست را بهانهای برای هویت خودشان قرار دادهاند و بلکه تلاش میکنند هولوکاست را به عنوان رنج مشترک مسیحیت و یهودیت مطرح کنند .
این دانشآموخته حوزه علمیه قم ادامه داد: این نوع رنجی که ما از سیدالشهداء (ع) داریم قابل عرضه به جهان نیست و علاوه بر این که قابلیت گفتگوی بینالادیانی را ندارد مشکلات را نیز حل نخواهد کرد.
در ادامه نشست پرفسور عبدالعزیز ساشادینا با اشاره به مسئله روششناسی در بحث رنج گفت: پدیدار شناسی روشی است که در این بحث میتواند مورد اشاره قرار گیرد و باید در متن رنج و مصیبت قرار گیرد ضمن این که الهیات رنج، خوب پرورش نیافته است.
وی افزود: لعن در زیارت عاشورا، تنفر از زشتیهای عاشورا است و تاکید بر این که ما هم چنین کاری مرتکب نشویم و شیعه میتواند یادآوری این مصیبتها را جهانشمول کند که در این توانستن با مسیحیت و یهودیت همسان است برخلاف اهل سنت که در این مورد چیزی ندارد و شیعه ثمرات تحمل این همه مصیبت را بعد از ظهور حضرت حجت (عج) میبیند .
استاد دانشگاه ویرجینا با تاکید بر جهانشمولی کردن معارف قرآن گفت: ما باید معارف قرآن را با زبان جهانشمول بیاوریم.
وی با اشاره به رنج مدرن گفت: انسان جدید بینهایت تنهاست در نتیجه رنج مدرن شدیدتر است و اصلا انسان با رنج زندگی میکند و شاید بتوان از راه رنج انسانها را به هم نزدیکتر کرد ولی استفاده سیاسی از رنج نتیجه اش شکل گیری داستانهای ساختگی مثل هولوکاست است.
...............................................
پایان پیام/130