به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در این نشست، دکتر «عبدالوهاب فراتی»، عضو هیئت مدیره انجمن مطالعات سیاسی حوزه، به نقش روحانیت در مسائل سیاسی کشور اشاره و با آسیب شناسی حضور روحانیون در عرصه‌های سیاسی و قدرت گفت: "مراد من از قدرت، چیزی فراتر از شؤون صنفی روحانیون است."
به گفته ایشان، از نظر منابع روائی و فقهی ما، عالمان دینی از این جهت که نائبان عام امام عصر(عج) در عصر غیبت هستند حائز شؤونی هستند که این شؤون از دیگران سلب شده است.
ایشان در ادامه با بیان کارکردهای مختلف روحانیت ادامه داد: "کارکردهای اصیل روحانیت، کارکردهای تاریخ مند و همچنین کارکردهای غیر رسمی از جمله کارکردهایی می باشد که روحانیون در طول تاریخ واجد آن بوده اند."
به گفته عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مطلب مهمی که در رابطه با کارکرد تاریخمند روحانیت وجود دارد ویژگی‌های آن است که عبارتند از: 1- این کارکرد‌ها اجماعی نمی‌باشند؛ 2- در کلیت عصر غیبت دچار تنوع می‌باشند؛ 3- می‌توانند مستند به نص باشند یا نباشند.
دکتر فراتی با برشمردن افتخارات روحانیت شیعه در دورههای مختلف گفت: روحانیت شیعی، تنها قشری است که می تواند به گذشته خود افتخار کند و این در حالی است که دیگر علمای مسیحیت و یهودیت نمی توانند به گذشته خود افتخار کنند.
به گفته ایشان، روحانیت شیعه به دلیل خصلت تعادلی خود که در جامعه دارد از بروز رفتارهای خودسر جلوگیری می کند و در جامعه شیعی، نیروهای خودسری همچون القاعده درست نمی شود.
ایشان در ادامه با پرداختن به ورود روحانیت به عرصه های سیاسی و قدرت در بعد از انقلاب اسلامی در صحنه های مختلف به آسیب شناسی این حضور پرداخت و از ظهور رقبای بدیلی برای روحانیت در عرصه های مختلف خبر داد.
به گفته ایشان، گفتگو در باب آسیب شناسی قدرت و روحانیت بیشتر ناظر بر این است که بخشی از روحانیون بر حسب یک سری مبانی خاص دین شناختی و بر حسب پیشینه سیاسی که این گروه در فرایند تعامل خود با نظام سیاسی به دست آورده است نظریه سیاسی خود را تبدیل به نظریه رقیب و برتر می‌کند که ناخواسته بقیه قرائت‌های موجود در فضای حوزه را به یک رویارویی می‌کشاند.
به اعتقاد دکتر فراتی، بحث این است که اولاً ورود این بخش از روحانیت به فضاهای قدرت و تصدی‌گری سیاسی آنها چه مشکلاتی برای کل روحانیت و چه مشکلاتی برای فضای حوزه و چه مشکلاتی برای سازمان و نهاد روحانیت به وجود می‌آورد.
سپس ایشان به این بحث اشاره کرد که بحث‌های عمده‌ای که بنده مطرح می‌کنم بیشتر از این زاویه است که ورود بخشی از روحانیت به عرصه‌های تصدی‌گری و ارکان حکومتی چه پیامد‌هایی بر مجموعه کارکردهای سنتی و اصیل روحانیت و سازمان و نهاد روحانیت می‌تواند داشته باشد؟
همچنین در این نشست، حجتالاسلام دکتر «محمود شفیعی» نیز به نقد دیدگاههای دکتر فراتی در خصوص تعامل روحانیت و قدرت پرداخت و بحث‌های ایشان را کلی و فاقد روش و متد خاصی دانست.
در خاتمه نیز حضار نشست به سئوالات خود در خصوص این نشست پرداختند.
..............................
انتهاي پيام/133-151