به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «دوکو عمروف» رهبر افراطیون جدایی طلب چچن در یک پیام ویدئویی گفت كه دستور حملات روز دوشنبه مترو مسکو را شخصا صادر کرده است.
وی در نواری ویدیویی که در سایت www.kavkazcenter.com منتشر شده است اعلام کرد این حمله اقدامی برای گرفتن انتقام آن دسته از ساکنان چچنی و اینگوش بود که یازدهم فوریه به دست نیروهای روسیه در نزدیکی روستای "آرکتی" در "اینگوش" اعدام شدند. وي همچنین به روسیه هشدار داد منتظر حملات بیشتر باشد.
دوکو عمروف که خود را "امیر امارات قفقاز" می‌نامد و تحت تأثیر تعالیم خشن و ضداسلامی وهابیت قرار دارد، در پیام ویدئویی خود گفته است که حملات او در خاک روسیه ادامه خواهد یافت. وي در پیام خود خطاب به شهروندان روسیه گفت: «جنگ به محله های شما خواهد آمد... و آن را در زیر پوست خود حس خواهید کرد.»
در حالی که مسئولان امنیتی روسیه پیش‌تر گفته بودند بر این باورند حملات صورت گرفته به وسیله افراطیون منطقه قفقاز (آذربایجان و ارمنستان) صورت گرفته است، عمروف ادعا کرد که این نوار ویدئویی روز دوشنبه و تنها ساعاتی پس از انفجار مترو ضبط شده است.
«ولادیمیر پوتین» نخست وزیر روسیه از نیروهای امنیتی این کشور خواسته است افراد شرکت کننده در حملات روز دوشنبه را از داخل "فاضلاب این شهر به بیرون بکشند."
انفجارهای دوشنبه در متروی مسکو، تا کنون منجر به كشته شدن 39 نفر و زخمي شدن تعدادي از شهروندان روسيه شده است.
همچنین دو انفجار انتحاری دیگر روز گذشته (چهارشنبه) در جنوب روسیه موجب کشته شدن 12 نفر از جمله 9 مامور پلیس شد.
نقشه محل انفجارها
عمروف ، امیر خودخوانده امارات قفقاز! و متأثر از اندیشه های وهابی
قربانیان انفجار
قربانیان انفجار
دقایقی پس از انفجار
دقایقی پس از انفجار
دقایقی پس از انفجار
دقایقی پس از انفجار
دقایقی پس از انفجار
دقایقی پس از انفجار
دقایقی پس از انفجار ؛ تلاش برای نجات
دقایقی پس از انفجار ؛ تلاش برای نجات
ادای احترام رییس جمهور به قربانیان
یادبود قربانیان توسط مردم
جنازه عاملان انتحاری انفجارها
سایت افراطیون وهابی چچنی
عمروف، در حال تهدید مجدد مردم روسیه
..............................
ریشههای شورشیان چچن
استقلالخواهی تاریخی
استقلالطلبی چچن یک ریشه تاریخی دارد که به قرن نوزدهم و پس از اشغال این سرزمین توسط روسیه تزاری بازمی گردد.
دوران استالینی
«ژوزف استالین» دیکتاتور شوروی در جنگ جهانی دوم کلیه ساکنان جمهوری چچن و همسایگان اینگوش آنها را از سرزمین آبا اجدادی به استپ های سرد و بی آب و علف آسیای مرکزی تبعید کرد.
در جریان این تبعید 13 ساله که تا مرگ استالین دوام داشت ، اغلب آنها جان خود را از دست دادند و پس از مرگ استالین دولت وقت شوروی وقتی اجازه بازگشت آنها را به زادگاهشان داد ، تعداد اندکی از آنها دوباره توانستند کوه های سرسبز وطنشان را به چشم ببینند.
جنگ خونبار اول
11 دسامبر سال 1994 میلادی 3 لشکر زرهی روسیه به سوی شهر «گروزنی» مرکز جمهوری چچن هجوم بردند. این آغاز یک جنگ خونبار و غیربشری بود که گاهی جنگ کلاسیک بود؛ گهگاه برای مدتی متوقف میشد؛ چندی به جنگ چریکی تبدیل گردید؛ و گاهی جنبه تروریستی یافت.
«جوهر دودایف» ژنرال سابق شوروی که در سال 1991 میلادی استقلال جمهوری چچن را اعلام کرده بود، در سال 1994 رئیس جمهور چچن بود و «بوریس یلتسین» قدرت را در کرملین در دست داشت. در این حال، چچن به یک معضل برای مسکو تبدیل شده بود و یلتسین به جای پیش گرفتن راه مذاکره تصور کرد با "یک جنگ کوچک پیروزمندانه" موقعیتش را در