به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در آغاز این نشست علمی، حجت‌الاسلام ایزد پناه با بیان این مطلب که نظريه همبستگی علوم در سه محور پرسش در اين زمينه، تاريخچه مسئله و تحليل نظريه همبستگی قابل دنبال کردن است، گفت: "همبستگی، عنوانی عام است كه به صورت یک مسئله مشترك بين همه علوم مورد بحث قرار می‌گيرد."
به گفته وی منظور از همبستگی علوم به عنوان مسئله مشترك، عبارت است از همبستگی علوم به عنوان علوم همخانواده و همبستگی علوم به عنوان علوم خاص.
به اعتقاد این نظریه پرداز حوزوی، در همبستگی علوم سه گزينه امکان دارد که عبارتند از: علوم از هم جدا هستند؛ نظريه دوم كه تبعيض نام دارد و معتقد است كه همبستگی محدود ميان علوم وجود دارد و نظریه سوم که می گوید ميان علوم پيوند سازمانی و ارگانيكی وجود دارد.
وی با بيان اينكه اين نظريه، طرفدار گزینه سوم است، گفت: "سابقه تاريخی اين نظريه نشانگر آن است كه در همه فلسفه‌ها به آن پرداخته شده و نگاه قرآن و نهج البلاغه نيز نسبت به علوم و معارف بشری به صورت پيوسته است."
حجت‌الاسلام «ايزدپناه»، وجود معرفت‌های ميان‌رشته‌ای از زمان شيخ اشراق تا زمان علامه طباطبايی و شهيد مطهری را از ديگر دلايل وجود پيوست و همبستگی ميان علوم ذكر كرد.
در ادامه، حجت‌الاسلام معلمی، به عنوان ناقد این نظریه گفت: "وجود ابهام در تعريف اين نظريه يكی از سؤال‌هايی است كه وجود دارد و نظريه‌پرداز بايد آن را به روشنی بازگو كند، چرا که تعاريف زيادی در اين زمينه وجود دارد."
وی ادامه داد: نظريه‌پرداز قايل به ارتباط ارگانيكی ميان علوم است، اما مشخص نيست اين ارتباط در كدام ابعاد تاييد، تكميل و يا ابطال كه سه شق ارتباط اندام‌وار در علوم است، مطرح می‌شود.
در ادامه اين نشست همچنين حجت‌الاسلام «حاجی ابراهیم» از محققان حوزه به عنوان ديگر ناقد اين نظريه گفت: "ابهام‌هايی در اين نظريه وجود دارد، از جمله اينكه مشخص نيست هدف نظريه‌پرداز از «علم» علم به كدام معنا است؛ آيا علم به معنای ساينس است يا انواع ديگر آن.
........................
پایان پیام/133-151