تأسیس دانشگاه اسلامی

تولد

سال 1355ش، گینه او را در خود جای داد، پدرش که از علمای آنجا بود، او را محمد نام نهاد. دبیرستان را سپری و در سال 1370ش، حوزه را انتخاب کرد و ندای ولایت را لبیک گفت. نزدیک به سه سال مقدمات خواند. در این مدت، هوای هجرت و بهره‏گیری بیش‏تر به سرش زد. با «جامعه العالمی للعلوم الاسلامیه» لندن ارتباط برقرار و آهنگ سفر کرد. برای تحصیل پذیرفته شد و به سنگال رفت تا از آن‏جا به لندن برود. با این حال، به وی ویزا ندادند، زیرا آن‏ها نمی‏خواستند او از علوم اسلامی استفاده کند.

در سال 1376ش، قم میزبانی وی را پذیرفت و پس از یادگیری زبان فارسی در مدرسه‏ شرف الدین لبنانی‏ها، ادامه‏ی تحصیل داد تا این که آرامش و ترقی را در فقه و اصول مدرسه حجتیه یافت. هم اکنون نیز آنجا مشغول می‏باشد.

وضعیت علمی

در حال حاضر، سطح سوم را می‏گذراند. پایان نامه کارشناسی‏اش شورا در تاریخ اسلام نام گرفت. الاسلام و الامراض المنتقله به واسطه علاقه الجنسیه یا همان بررسی HIV از دیدگاه اسلام، نام اثر دیگر وی است. اکنون، مشغول تألیف و تحقیق الاستطاعه فی الحج می‏باشد. البته وی در دانشکده‏ اصول دین به تحکیم لایه‏های دینی خود مشغول می‏باشد و سیمای متقین در قرآن را ارایه داده است.

وی التقیه را تألیف و کتب را زیر ترجمه کرده است:

آگاه به زمان و مردم داری

وی که به خوبی نیازهای مردم جامعه خودش را می‏شناسد، کتاب فقه آسان را برای نوجوانان و جوانان نوشته و الفتاوی المیسره را برای مردم سرزمینش به رشته‏ی تحریر در آورده است.

اصول ترجمه

وی موضوعی را برای ترجمه انتخاب می‏کند که از دو ویژگی برخوردار باشد:

- قابل بحث و بررسی باشد یا به قول معروف ارزش بیان و ترجمه داشته باشد.

- ثمره و نتیجه‏ی علمی داشته باشد و گرهی از کار مردم باز کند.

او، برای ترجمه‏ی هر کتابی، مراحل زیر را طی می‏کند:

- در ابتدا، کتاب مورد نظر را چندین بار مطالعه می‏نماید تا به فهم و قصد مؤلف پی‏ببرد.

- به طور طبیعی، در طول مطالعه، با موارد مشکل و غیر قابل فهم مواجه می‏شود. بنابراین، به کتبی در این زمینه و موضوع رجوع می‏کند.

- پس از آن، با دو، سه بار خواندن کتاب، جزء جزء آن را به زبان مقصد ترجمه می‏نماید.

ترجمه تحت اللفظی یا معنوی

وی از ترجمه لفظ به لفظ دوری می‏کند و معتقد است کباب باید به صورتی ترجمه شود که مردم کشورش مطلب را بفهمند و نیز در انتقال آن خیانتی در ادای امانت نویسنده صورت نگیرد.

وی دو، سه نسخه از ترجمه‎اش را به کشور خود می‏دهد تا نظر بدهند.

اثر برتر و چشم انداز آینده

وی می‏گوید: «کتاب‏هایم مانند بچه‏های من می‏باشند؛ خوب و خوب‏تر برایم معنا ندارد، بلکه همه آثارم از نظر خودم مساوی می‏باشند».

از وی می‏خواهیم که چشم انداز مدنظر خود را بیان کند؛ می‏گوید: «می‏خواهم، پس از اتمام و دفاع پایان نامه، وارد دوره‏  دکترا و سطح چهار شوم. پس از برگشت به کشورم نیز یک دانشگاه اسلامی تأسیس کنم. همچنین مؤسسه‏ اهل البیت البحوث الدینیه را توسعه بدهم؛ کتاب خانه‏ای تأسیس کنم و علاوه بر انتشار مجله‏ی دینی، به تألیف و ترجمه‏های دیگری هم بپردازم».

هدف

معمولاً هدف افرادی که به قم می‏آیند، یادگیری و رساندن پیام حق می‏باشد. مرکز هم امکاناتی در اختیار آن‏ها قرار می‏دهد که برای همگان یکسان است، اما پرسش اساسی این می‏باشد. طلاب کارنامه درخشانی دارند، اما عده‏ای بهره‏ی چندانی از موفقیت نمی‏برند؟

در خاتمه

وی می‏گوید: «پیش از این که به قم بیایم و هم اکنون نیز به سخنرانی، مناظره و تدریس مشغول بوده‏ام. برای تبلیغ هم گفتگوی اینترنتی را برگزیده و نیز کت