به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ در اين مراسم كه از ساعت 14:45 دقيقه آغاز شد، پيكر مطهر 89 شهيد دوران دفاع مقدس از جمله «سردار شهيد علي هاشمي» از فرماندهان گمنام جنگ تحميلي تشييع شد.
در اين مراسم شخصيت‌ها و چهره‌هاي سياسي و نظامي از جمله «محمود احمدي‌نژاد» ریيس‌جمهور، «قاليباف» شهردار تهران، «زريبافان» ریيس بنياد شهيد و امور ایثارگران، «دریادار شمخاني» وزير اسبق دفاع، «حجت الاسلام علي فلاحيان» وزير اسبق اطلاعات و تني ازفرماندهان دوران جنگ دفاع مقدس حضور داشتند.
در همین رابطه سایت تابناک، دلنوشتهی زیر را به این شهدا تقدیم کرده است:
چه محشری به پا کردید امروز در این شهر...
امروز دوباره خیابان انقلاب تهران محشر بود. یک لحظه، صبح آن روز بارانی که پیکر پاک شهید احمد کاظمی و دیگر شهدای عرفه تشییع می شدند در خاطرم زنده شد.
جمعیت بسیار زیاد حاضر در نماز جمعه حکایت از سرگشتگی و شوری داشت که شما با شادی وصولتان دوباره به این شهر و مردمی که آمده بودند تا بغض فرو خفته شان را در محضر شما بگشایند بخشیده بودید. گمنامانی که شهره عالمید و قلب این خاک پاک به عشق شما و به مدد غیرت شما می تپد.
نماز که تمام شد از در دانشگاه بیرون آمدیم تا شما را ببینیم، با شما درد دل کنیم، از شما نور بگیریم و بدی هایمان را حتی برای چند لحظه به زنجیر کشیم.
غوغایی بود میان این جمعیت همه عاشق، و می دیدم که ترنم اشک، گونه های زن و مرد، پیر و جوان از هر قشری را خیس کرده بود و زمزمه یا زهرا(س) از همه سو به آسمان بلند.
نمیدانم چرا ولی غربت شما عجیب همه را گرفته بود، شاید تلاقی آمدنتان با شهادت غریبانه بانوی دو عالم و شاید هم... ولی به هر حال صفایی داده بودید به فضای این شهر که فقط از شما بر می آید و بس.
برکتی که خون شهید، آن هم از نوع گمنامش دارد بر کسی پوشیده نیست، چه، شما بی اسم و رسم، با همین مأموریت به خاک وطن بازگشته اید تا شاید تلنگری باشید بر ما که گرد و غبار غفلت تمام وجودمان را فراگرفته و بداخلاقیها و پلیدیها پاکی روحمان را به مسلخ برده است.
در این میان اما یک نفر از شما عزیزان بود که شاید شاه کلید بسیاری از رمز و رازهای جنگ است، او که بزرگان جنگ او را سردار هور، بزرگترین اتفاق جنگ، سیدالشهدای دفاع مقدس و به دلیل عرب بودنش نماد اتحاد اقوام وطن پرست ایرانی در دفاع از خاک و ناموس این مرز پرگهر میدانند و میخوانند.
آری سردار با غیرت و گمنام جبهه های جنوب، شهید بزرگوار علی هاشمی را می گویم. او که تا همین چند سال پیش و به سبب ملاحظات امنیتی، ناگزیر از کتمانش بودیم.
چند شب پیش که فرمانده اش از او برایمان می گفت، تازه به عظمتش پی بردم، به هوش سرشارش، به آرامش مثال زدنی اش، به غیرت ایرانی ـ اسلامی اش، به حجب و حیا و معرفتش و...
سردار! از چند روز پیش که اخبار آمدنت و تصاویر زیبایت ـ با آن لبخند آسمانیت ـ را کار می کردیم، تمام وجودم را تسخیر کرده بودی، نمی دانستم چرا ولی امروز دیدم که نه تنها وجود من، بلکه وجود هزاران عاشق را قرق کرده بودی، شاید این پاداش مظلومیتت، غربتت، خدایی بودنت و غیرتت بوده باشد، اما به هرحال بعد از 22 سال بی خبری از تو، بالاخره آمدی تا رسالتت را تکمیل کنی و زنهاری باشی برای ما بی خبران، که این انقلاب و این نظام، این نعمت ولایت فقیه و این نعمت آسایش و امنیت، به راحتی بدست نیامده و اگر نفهمیمش و پشتیبانیاش نکنیم، به طرفةالعینی از دست میرود و ما میمانیم و...
سردار! تو و 88 گل پرپری که امروز بر دستان این امت خداجو و شهید پرور تشییع شدید تنها داشته های این آب و خاکید که اگر نبودید و نباشید، ما همگی هیچ نمی ارزیم.
شما را به پهلوی شکسته آن بانوی غریب، ما را دریابید...
.....................
پایان پیام/ 101