به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در آغاز این نشست، حجتالاسلام «ناصر جهانیان»، عضو هیئت علمی گروه اقتصاد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان این مطلب که بهرهوری در علم اقتصاد، به معنای نسبت کل تولید به عوامل تولید است، گفت: بحث بهرهوری، از حیث موضوع حائز اهمیت است.
به گفته وی، ثروتسازی در جامعه و رشد اقتصادی از طریق انباشت سرمایه مادی و فیزیکی، انباشت سرمایه انسانی و سوم، بهرهوری و چگونگی استفاده کردن از این دو سرمایه است.
جهانیان در ادامه با بیان این مطلب که در جوامع توسعهنیافته، انباشت سرمایههای مادی نقش بیشتری دارد گفت: اما در جوامع توسعهیافته بحث بهرهوری نقش مهمتری دارد. بنابراین با پیشرفت جوامع، نقش بهرهوری هم برجستهتر میشود.
وی افزود: ما در طول سه دهه گذشته، مشکلی از بابت انباشت سرمایههای مادی و معنوی نداشته و نداریم، اما مشکل اقتصاد ایران، بهرهوری است که میبایست در برنامه چهارم، نقش مهمتری به این مسئله میدادیم.
حجت الاسلام جهانیان در ادامه این نشست با بیان این مطلب که در باب اینکه چگونه میتوان از بهرهوری برای استفاده دینی بهره گرفت، گفت بهرهوری، نسبت ستاده به داده است که شامل مؤلفههای ثمربخشی، کارایی، اشتغال مداوم عوامل تولید میشود.
به گفته عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ثمربخشی یعنی کار درست انتخاب کردن و هدف را خوب تعیین کردن و کارایی، یعنی خوب و درست کار کردن.
سپس وی با بیان این مطلب که برخی بهرهوری را به درست انجام دادن کار تعریف کردهاند، گفت: ما باید هدف را درست انتخاب کنیم؛ چرا که حتی اگر کارایی درست باشد، اما باید هدف را هم درست انتخاب کرد تا به سرنوشت جوامع کمونیستی دچار نشد.
وی همچنین در ادامه گفت: در سایه تقوا، علم و حکمت میتوان در جامعه دینی به ثمربخشی مناسب دست یافت و بهترین کارها را انتخاب کرد.
در ادامه نشست ایشان به مفاهیم دینیای همچون احسان، صنع، اتقان و تدبیر اشاره کرد که دلالت روشنی بر کارایی دارند.
در ادامه این نشست، حجتالاسلام نظری شاهرودی، مدیر گروه اقتصاد پژوهشگاه حوزه و دانشگاه گفت: بحث ما این است که چگونه میتوان این بحث را از دیدگاه فقهی مطرح کرد.
به گفته این استاد حوزه و دانشگاه، برخی از بحثهای بهرهوری همچون اسراف با مباحث فقهی ما ارتباط پیدا میکند، اما در بسیاری از بخشهای بهرهوری، این بحث به فقه الحکومة مربوط میشود که میبایست بر اساس مصلحت اعمال کرد.
وی افزود: بهرهوری دارای سه مؤلفه کارایی، ثمربخشی و اشتغال کامل است که این مفاهیم و مؤلفههای آن با فقه الحکومه ارتباط مییابد.
نظری شاهرودی در ادامه گفت: ما باید ابتدا فقه الحکومة را تعریف کنیم و آنگاه حوزههای مختلف آن اعم از فقه السیاسة، فقه اقتصاد و ... آن را تعریف و بر اساس تأمین مصلحت عمل کنیم که در این صورت میتوان به سمت بهرهوری حرکت کرد.
شایان ذکر است در خاتمه این نشست، حضار به سؤالات خود پرداختند و اساتید مدعو به پاسخ آنها پرداختند.
انتهای پیام/151