به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در شعر سروده شده از سوي آيت‌الله صافي گلپايگاني آمده است:
در آمد بار ديگر ماه يزدان
به فرّ و شوكت و فيض فراوان
صباح مكرمت گرديد طالع
منوّر شد جهان از طلعت آن
بهار توبه و آمرزش آمد
مه ايمان و عيد حق پرستان
نسيم مغفرت هر سو وزان است
سحاب مرحمت باشد خروشان
مه روزه است و هنگام عبادت
خوشا حال نكوي روزه داران
در آ در مكتب «صوموا تصحوا»
كه در آن ميشود امراض درمان
هلا بر خود بنازيد و بباليد
كه ايزد را در اين ماهيد مهمان
الا اي معصيت كار گرفتار!
كه از كردار خود هستي پشيمان
چرا بيگانهاي از درگه دوست؟
چرا حال تو زار است و پريشان؟
بنه تاريكي جهل و ضلالت
بيا در پرتو انوار قرآن
مپو زين پس ره شرّ و شقاوت
بيا اندر طريق خير و احسان
مشو نوميد از عفو خداوند
و گر هستي غريق بحر عصيان
بيا در مكتب «توبوا الي الله»
ز قرآن آيه «لاتقنطوا» خوان
جهان را نور رحمت كرده روشن
منوّر شد ز اشراقش دل و جان
مبادا كفر اين نعمت نماييد
كه نعمت، سلب ميگردد ز كفران
مبارك ماه و اوقات شريفي است
به لهو و بيهده ضايع مگردان
غنيمت دان دعا و عرض حاجات
نماز و روزه و نيكي به اخوان
به خود آ اي گنه كار نگون حال!
رها كن رشته بيداد و طغيان
بيا با خالق خود آشنا شو
مرو زين بيش، اندر راه شيطان
خدايا! از كرم بر من ببخشاي
به رويم باز كن ابواب عرفان
ز ما بر احمد(ص) و آلش تحيّات
فروزان تا بود مهر درخشان