به گزارش خبرگزاري اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی مکارم شیرازی ظهر امروز در ششمین جلسه تفسیر قرآن در ماه مبارک رمضان که در حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد، با بیان اینکه سرگذشت گذشتگان اختصاص به خودشان ندارد و حکم خداوند درهیچ زمانی تغییر نمی کند، گفتند: تاریخ مایه عبرت و بیداری است و قسمت عظیمی از قرآن را در برگرفته است و سرنوشت گذشتگان مخصوص به آنها نبوده است و هر قومی اعمال آنها را مرتکب شدند به عذاب الهی گرفتار می شوند.
ايشان با بيان اينكه اسلام دین صلح و دوستی است، گفتند: ما حرفی نداریم با تمام ادیان به غیر از فرقه های ضاله که کارشان جاسوسی است و یا مانند القاعده كه جنايت هاي بسياري مرتكب شده است، همزیستی داشته باشیم و به دستور قرآن اگر مسحیان و یهودیان خواستند رفتار مسالمت آمیز داشته باشند، ماهم باید با آنها رفتاری مسالمت آمیز داشته باشیم.
اين مرجع تقلید در ادامه بحث تفسیر گفتند: پیامبران الهی برای هدایت بشر مسلح به سلاح علم و دانش و استدلال برای انسانهاي خردمند و معجزه برای توده مردم و تهدید و انذار برای افراد سرکش و لجوج و متعصب بودند.
ایشان با بیان اینکه لجاجت و سرکشی از عوامل نابودی قوم شعیب بود، گفتند: حضرت شعیب از قومش خواست تا از تاریخ گذشتگان و اقوام پیشین عبرت بگیرید و از عذاب خدا بترسد و لي آنها درجواب شعیب سركشي پیشه کردند و به او توهین کردند و گفتند ما حرفهای تو را نمی فهمیم و اگر به خاطر قبیله ات نبود تو را سنگسار می کردیم و اگر بخواهیم تو و یارانت را نابود می کنیم.
استاد حوزه علمیه قم در ادامه افزودند:سرانجام تلاش شعيب برای هدایت قومش و نجات آنها از عذاب الهی بی نتیجه ماند و شعیب به آنها گفت ای قوم بروید و هرچه می خواهید انجام دهید من وظیفه ام را انجام دادم و بدانید به زودی به عذاب الهی گرفتار خواهید شد.
ايشان درباره پایان سرگذشت قوم شعیب گفتند: سرانجام فرمان عذاب نازل شد و به تعبیر بعضی آیات صیحه و صاعقه آسمانی آمد و بنابر آیات دیگر لرزشي آمد که باعث نابودی آنها شد و این دو لازم و ملزوم هستند و به اصطلاح امروز موج انفجار ایجاد شد و همه آن قوم در خانه هایشان هلاک شدند.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی در پایان با بیان سرنوشت شعیب و یارانش گفتند: اینکه می گویند همیشه تر و خشک با هم می شوزند دروغ محض است و خداوند شعیب و کسانی را که ایمان آورده بودند از این عذاب نجات داد و ماهم بايد مراقب اعمالمان باشيم تا به عذاب الهی گرفتار نشویم.
.......................
پایان پیام/135