به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ جو بایدن در سخنرانی خود خطاب به نظامیان کهنه کار ارتش آمریکا در ایندیاناپولیس (ایالت ایندیانا) تاكید كرد: " کاهش شمار نظامیان به معنای رها کردن امور عراق نیست و در حقیقت عکس این قضیه صحیح است. "
بایدن همچنین گفت: به منظور حفظ روابط طولانی دو کشور و حمایت از استقرار دموکراسی در عراق پس از خارج شدن نظامیان، "یک ارتش از شهروندان آمریکایی" در عراق باقی خواهند ماند.
آخرین تیپ رزمی آمریکا هفته گذشته عراق را ترک کرد.
این در حالی است که قرار است پنجاه هزار تن از نظامیان آمریکا پس از تاریخ اول سپتامبر همچنان در عراق باقی بمانند .
علت ابقای این نظامیان در عراق، حمایت از نیروهای ارتش این کشور و آموزش آنها اعلام شده است. این نظامیان نیز تا پایان سال 2011 از عراق خارج خواهند شد.
معاون رئیس جمهور آمریکا درباره جنگ این کشور در افغانستان نیز گفت : تعیین شدن مهلت ژوئیه سال 2011 برای آغاز خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان نباید نشانه کوچ آمریکا از این کشور شمرده شود.
وی با این ادعا که جنگ افغانستان در گذشته مورد بی توجهی قرار گرفته بود گفت: واشنگتن اکنون راهبردی شفاف برای این جنگ به کار گرفته است تا بتوانیم به اهداف خود دست پیدا کنیم .
این نخستین اظهارات بایدن پس از خروج آخرین تیپ رزمی آمریکا از عراق و در حالی مطرح می شود كه این كشور همچنان در بن بست سیاسی قرار دارد.
ناظران می گویند، آمریكا كه حتی از چند ماه پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی عراق تلاش های خود را برای كسب نتیجه دلخواه از این انتخابات بسیج كرده بود و برای رسیدن به این هدف از هیچ تلاشی حتی غیر قانونی و ضد دموكراتیك همچون دستكاری در نتیجه انتخابات دریغ نكرده است، در آخرین تلاش های خود طرح تجزیه هر چه بیشتر قدرت میان احزاب و گروه های سیاسی را در دستور كار خود قرار داده است.
بر اساس این طرح، آمریكا تلاش می كند بخشی از اختیارات نخست وزیری همچون فرماندهی كل قوا را به نهاد تازه تاسیس شورای راهبردی امنیت ملی واگذار كند و ریاست آن را بر عهده "ایاد علاوی" رئیس فهرست العراقیه قرار دهد و نوری مالكی نیز در پست نخست وزیری ابقا شود.
این شورا از نخست‌وزیر، دو معاون وی، وزیران كلیدی، رئیس جمهور، دو معاون وی، رئیس پارلمان و رئیس منطقه كردستان عراق تشكیل خواهد شد و به عنوان ركن چهارم قدرت در كنار قوای سه گانه ادای وظیفه خواهد كرد.
........................
پایان پیام/127