به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ مهمترین دلیل اعتراض مسیحیان به این مجموعه، اقتباس فیلمنامه این مجموعه تلویزیونی از انجیل برنابا بود.
بنابر این گزارش، عموم مسیحیان که هم اکنون منبع اصلی انجیل خود را انجیل های چهارگانه می دانند، انجیل برنابا را که منسوب به یکی از شاگردان خاص حضرت مسیح(ع) است، بی اعتبار قلمداد می کنند و این در حالی است که این انجیل نزدیکترین شباهت را به آموزه های مسلمانان دارد و در آن به صراحت به ظهور اسلام اشاره و به این نکته که مسيح(ع) از به صليب كشيده شدن نجات مييابد تأكيد شده و سرانجام روایت به صليب كشيده شدن ایشان را رد ميكند، همانگونه كه پولس را محكوم و بشارت او را رد ميكند.
این گزارش می افزاید: پس از عروج حضرت عیسی(ع) رقابت برای کتابت انجیل آغاز و براي قرنها ادامه يافت و به كشته شدن بسياري انجاميد. در سال 325 ياران و پيروان پولس یهودی توانستند، بر مجمع كليسايي منعقد در «نيزا» استيلا يابند و فوراً دستور سوزاندن انجيلهاي چهارگانه يوناني از جمله تنها انجيلي كه به زبان آرامي ـ زبان حضرت مسيح(ع) ـ نوشته شده بود را صادر كردند.
مجمع كليسايي نيزا، بر عقيده تثليث كه كاهن اسكندري اشكاسيوس، ابداع كرده بود، به عنوان مهمترين عقيده آيين مسيحيت تكيه كرد. همچنين روز تولد مسيح(ع) را به 25 دسامبر تغيير داد تا با روز تولد الهه خورشيد، ميترا، مطابقت داشته باشد و روز عبادت هفتگي را از شنبه به يكشنبه تغيير داد.
پس از این، كلام انجيل برنابا براي قرنهاي طولاني محو شد، تا اينكه «فرامينو» راهب ايتاليايي، در اواخر قرن شانزدهم بر نسخهاي از آن در كتابخانه «پاپ استكوس پنجم» در واتيكان دست يافت و با اختفای آن و خروج از واتیکان، اسلام آورد و ديگر نامي از اين نسخه برده نشد.
در سال 1709 «كريمر» يكي از مستشاران تزار روسيه بر تنها نسخهاي كه امروزه از انجيل برنابا در دست است و در سال 1738 به وين منتقل شد دست يافت. اين نسخه در 225 صفحه، در دو جلد و به زبان ايتاليايي نوشته شده است.
در هر صورت عموم مسیحیان در حال حاضر این انجیل را فاقد اعتبار تلقی می کنند و آن را مستند نمی دانند و در عوض برخی از دانشمندان مسلمان از جمله رشید رضا از مصر و ابوالعلاء مودودی آن را معتبر و قابل استناد می دانند.
پس در واقع باید گفت که اختلافات به وجود آمده درباره این مجموعه، از اختلاف دو طرف درباره اعتبار یا عدم اعتبار انجیل برنابا نشات گرفته است.
..........................
پایان پیام/133