به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ امام حسن قلبی بسیار رئوف و مهربان داشت و هرگز تاب تحمل دیدن رنج دردمندان و ضعیفان را نداشت به همین دلیل نیز علاوه بر ارائه کمک‌های بسیار به این قشر، با آنها همنیشین و همراه بود .
نقل است امام در طول زندگی پربرکت خود دو بار همه اموالشان را تمام و کمال به نیازمندان و مستحقان بخشیدند و همین نکته خود گویای قلب رئوف آن امام و حس قوی نوعدوستی در آن بزرگوار است .
در همین راستا امام حسن(ع) سه بار نیز نیمی از ثروت خود را در راه خدا به افراد نیازمند بخشید تا زندگی آنها را از رنج و سختی نجات دهد .
در کتاب باقر شریف القرشی در مورد امام حسن مجتبی آمده است: از امام پرسیدند چرا هرگز سائلی را ناامید برنمی‌گردانید؟ فرمودند: من هم به درگاه خدا سائلی هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم. خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم.
بخشندگی، رأفت، نوعدوستی و مهربانی امام به خوبی بیانگر آن است که در سرشت و طینت امام حسن برترین نشانه های انسانیت وجود داشت . هر که او را می دید به دیده اش بزرگ می آمد و هر که با او معاشرت داشت به او محبت می ورزید و هر دوست یا دشمنی که سخن یا خطبه او را می شنید، به آسانی درنگ می کرد تا او سخن خود را تمام و خطبه اش را به پایان برد.
به دلیل همین بخشش‌های بی نظیر به کریم اهل بیت شهرت یافت .
از دیگر مواضع سازنده و بی نظیر آن امام بزرگوار صلح ایشان بود که در نهایت درایت و آینده نگری انجام شد .
مشی سیاسی امام حسن مجتبی خاص و ویژه بود، آن امام بزرگوار با صلح به موقع خود از خونریزی و تشتت نیروها که هدف دشمنان بود جلوگیری کرد. افشای ذات واقعی معاویه و همچنین ارائه چهره ای منطقی و صلح آمیز از اسلام به همگان از دیگر اهداف و دلایل امام برای این صلح تاریخی بود.
...............
انتهای پیام/105