به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آيتالله جعفر سبحاني ظهر امروز در تفسير سوره حشر در مدرسه علميه حجتيه قم با اشاره به آيه 16 اين سوره گفتند: محور بحث برخي آيات اين سوره منافقان است، مثل منافقان كه به بنينضير قول كمك دادند و كمك نكردند، مانند شيطان است.
اين مرجع تقليد در ادامه خاطرنشان كردند: مفسرين مراد از قول شيطان به انسان را در اين آيه را با سه بيان متفاوت مطرح كردهاند و يك بيان مفسرين در مورد اين آيه اين است كه انسان در اين آيه انسان مشخصي نيست و مطلق كل انسانها را بيان ميكند.
ایشان تصريح كردند: شيطان هميشه در كنار انسان است و او را فريب ميدهد و از آدم تا آخرين انسان شيطان به انسان وعده ميدهد و او را فريب ميدهد و شيطان عمل را در نزد انسان زيبا به نمايش در ميآورد و وقتي انسان خطايي انجام داد، شيطان ميگويد من از تو دور هستم و انسان خطاكار را تنها ميگذارد.
اين مفسر قرآن كريم اظهار داشتند: نظردوم در مورد اين آيه اين است كه مراد از انسان، ابوجهل و امثال ابوجهل است كه در جنگ بدر بودند و ترديد داشتند كه بجنگند يا نجنگند و كفار نزديك بود تصميم بگيرند كه نجنگند و شيطان در صورت بزرگ قبيله بنيكنانه مجسم شد و گفت «من با قبيلهام به شما كمك ميكنم».
ایشان در ادامه بيان داشتند: قريش فريب خوردند و به جنگ پرداختند و وقتي فرشتگان به كمك مسلمانان آمدند، شيطان از ميدان فرار كرد و پاي آنها را به گرداب كشاند و غرقشان كرد.
اين مرجع تقليد افزودند: نظر سوم مفسرين مربوط به راهبي در بني اسرائيل مربوط ميشود، در آن زمان بيماران براي مداوا به سراغ راهبان ميرفتند و زني زيبا براي مداوا به سراغ اين راهب مراجعه كرد و شيطان اين راهب را فريب داد و او را به گناه انداخت و اين زن باردار شد و شيطان مجدد او را به گناه انداخت و راهب براي اينكه آبرويش نرود او را كشت و دفن كرد، مردم شهر متوجه اين كار شدند و او را به اعدام محكوم كردند.
اين مرجع تقليد خاطرنشان كردند: شيطان دوباره به سراغ اين راهب آمد و گفت اگر به بت سجده كني تو را نجات ميدهم، راهب سجده كرد و اعدام شد و كافر از دنيا رفت، انسان نبايد در معرض گناه قرار بگيرد، شيطان بيكار نمينشيند و او را فريب ميدهد و بزرگان هميشه از دست شيطان به خدا پناه بردهاند.
ایشان افزودند: قرآن كتابي جامع و كامل براي تمام ملتها و زمانها است و ميخواهد بگويد يك ضابطه كلي براي بشر ارائه دهد اما شيطان ميخواهد انسان را همراهي كند تا او را به مرحله نابودي برساند و سپس او را رها كند و فرقي نميكند كه اين انسان راهب يا ابوجهل باشد.
این مفسر قرآن در ادامه تصريح كردند: بايد در زندگي كوشش كنيم به انسانهاي متعهد تكيه كنيم زيرا انسانهاي دو رو و بدقول تا وقتي منافعي داشته باشند به ما احترام ميگذارند ولي زماني كه كارشان تمام شد، انسان را تنها ميگذارند.
ایشان در ادامه خاطرنشان كردند: افرادي كه در تنگناها ما را همراهي كردند دوستان ما هستند ولي اگر در تنگناها ما را تنها گذاشتند قابل اعتماد نيستند.
ایشان به آيه 17 سوره حشر اشاره كردند و گفتند: نبايد پنداشت كه فقط آنهايي كه در قرآن نهي شدهاند فريب ميخورند، بلكه انسانهاي مؤمن هم فريب ميخورند و خيال نكنيد كه ما معصوم هستيم بلكه بر لب پرتگاه قرار داريم.
آيتالله سبحاني افزودند: در اين آيه دو بار امر به تقوا شده است كه قصد تأكيد بر آن بوده و در قرآن اينگونه تأكيدها وجود دارد و هر نفسي و هر انساني بايد بنگرد كه براي آخرت چه چيزي را آماده كرده و يا چه چيزي در ظرف خود دارد و كمك به مردم و عبادات لباس دنيوي است و همين اعمال در آخرت لباس اخروي هستند و بايد انسان فكر آخرت باشد.
آيتالله سبحاني در پايان گفتند: امروز كساني كه ثروتمند هستند، جواهرات و سرمايه خود را در صندوق نسوز بانك ذخيره ميكنند و قرآن ميفرمايد صندوق نسوز خدا قيامت است و انسان اگر نيكي كند نميسوزد و در قيامت باقي ميماند.
.......................
پایان پیام/135