به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ"ایاد علاوی" در گفتگو با روزنامه الشرق الاوسط در حالی که در لندن حضور داشت درباره گره فعلی در صحنه سیاسی عراق، رقابت میان وی و نوری المالکی و جزئیات نامه ای که اخیرا درباره العراقیه از سوی یک کشور عربی به ایران فرستاده شده، صحبت کرد.
رئیس فهرست العراقیه و نخست وزیر پیشین عراق در تشریح آخرین مواضع خود اظهار داشت: مشکل فعلی عراق مسئله توزیع پست ها نیست، بلکه اصلی ترین مسئله ایجاد نقشه کاری درست برای دولت خارج از دیدگاههای قومیتی است.
وی در این اظهارات بیش از همه به تعبیر العراقیه از قانون اساسی تکیه داشت که تاکید دارد با توجه به نتایج انتخابات پارلمانی و بدست آوردن کرسی های بیشتر از دیگر جریانها حق تشکیل دولت را دارد. این در حالی است که عالی ترین مرجع قضایی عراق بر اساس ماده 76 قانون اساسی اعلام کرده است که حق تشکیل دولت بر عهده فراکسیون بزرگتر (اکثریت) پارلمان است نه نتایج انتخابات.
علاوی درباره این مسئله که اگر "نوری المالکی" رهبر ائتلاف دولت قانون و نخست وزیر فعلی عراق بر حضور در قدرت پافشاری کند، نتایج آن چه خواهد بود. در موضعی تحریک برانگیز اظهار داشت: اگر مالکی بر این مسئله پافشاری کند اوضاع کشور به سمت تنش های شدید پیش خواهد رفت. من معتقدم ملت عراق بار دیگر به صندوق های اخذ رای اطمینان نخواهد کرد. البته مشکل بقای مالکی نیست.
وی همچنین مدعی شد: تداوم حضور مالکی در قدرت که بر خلاف اصول دموکراسی صورت گیرد نه به نفع خود وی و نه به مصلحت عراق است. کسی نباید خود را رهبر ابدی عراق بداند و دوران این مواضع به پایان رسیده است.
نخست وزیر پیشین عراق همچنین این مسئله را که برخی منازعات فعلی در صحنه سیاسی عراق را منازعه شخصی بر سر قدرت می دانند، اظهار داشت: این طور مواضع برای سهل جلوه دادن مشکلات مطرح می شود و در این مسئله منازعات شخصی برای قدرت وجود ندارد.
علاوی تاکید کرد: مشکل اصلی قانون اساسی عراق است که بیشترین قدرت در کشور را به نخست وزیر داده است. این مسئله است که در سال های اخیر باعث تنش های متعدد در عراق شده است.
رئیس فهرست العراقیه که از طیف سکولار عراق محسوب می شود در ادامه با اشاره به دیدار خود با نوری المالکی اظهار داشت: در این دیدارها درباره تقسیم قدرت و مناصب صحبت نشد و بر مسئله آشتی ملی و مشارکت در تشکیل دولت جدید تمرکز داشتیم.
علاوی در پاسخ به این سوال که راه حل نهایی را چگونه می دانید؟ آیا از نخست وزیری "عادل عبدالمهدی" حمایت می کنید یا خود را مجبور به موافقت با مالکی می دانید؟ اظهار داشت: هرگز، هیچ کس نمی تواند ما را مسئله ای مجبور کند. این مسئله از هدفی که ما در زمینه تغییر و اجرای اصول دموکراتیک در نظر گرفته ایم به دور است.
وی درباره زمان پایان بحران فعلی در مسئله تشکیل دولت عراق اظهار داشت: فکر می کنم در ماه آتی شاهد تحولات خوبی در این مسئله باشیم که به تشکیل دولت منجر شود.
وی در پاسخ این پرسش که آیا فکر می کنید فهرست العراقیه فرصت تشکیل دولت را از دست داده است، اظهار داشت: اصلا آن طور نیست. در صورتی که العراقیه فرصت خود در این زمینه را از دست دهد این مسئله کاملا بر خلاف اصول دموکراتیک خواهد بود.
علاوی در پاسخ به این سوال که اگر اتحاد ملی (ائتلاف مالکی و حکیم) بتواند دولت را تشکیل دهد موضع شما چه خواهد بود، در موضعی متناقض تاکید کرد: در صورت وقوع این مسئله دور هم جمع خواهیم شد و موضع خود را اعلام خواهیم کرد. البته من این مسئله را دور زدن اراده ملت عراق و روند دموکراسی در این کشور می دانم.
رئیس فهرست العراقیه در پاسخ به این مسئله که آیا هم اکنون توطئه ای علیه العراقیه و خود شما وجود دارد، افزود: این دو با هم وجود داردند. البته من بیشتر از آنکه این مسئله را توطئه بدانم آن را مصادره حق ملت عراق می دانم و از رفتار برخی از جریان های سیاسی در این مسئله متعجب هستم.
نخست وزیر پیشین عراق درباره روابط خود و العراقیه با ایران اظهار داشت: با وجود اینکه من نقش مهمی در نزدیکی دیدگاهها و توسعه روابط با ایران ایفا کردم، حقیقتا از موضع ایران در قبال العراقیه و شخص خودم حیرت کردم. من در روابط خارجی به دو مسئله تکیه دارم؛ نخست مصالح مشترک دوجانبه و دوم مسئله حاکمیت ملی کشورهاست که نباید در آن دخالتی صورت گیرد.
وی افزود: هنگامی که دیدم ایران در قبال ما موضعی منفی دارد با بسیاری از کشورهای اسلامی و سران جهان عرب و حتی نخست وزیر روسیه صحبت کردم. مفاد اظهارات ما این بود که ما مشکلی با ایران نداریم. بر این اساس دوهیئت به ایران اعزام کردیم و از آمادگی خود برای گشودن صفحه ای نو در روابط دوجانبه خبر دادیم.
علاوی در ادامه در سخنانی مبهم گفت: من از تمام کشورهای منطقه و ایران در هنگام دیدار با سفیر این کشور تقاضا کردم که بیانیه ای در زمینه عدم دخالت در امور داخلی عراق و حمایت از روند سیاسی این کشور صادر کنند که غیر از ایران همه این کار را کردند. در نهایت یک رهبر عربی نامه مهمی به ایران درباره العراقیه نوشت که مفاد آن این بود که العراقیه آمادگی گفتگو با هر کشور عربی و اسلامی را دارد که در آن مصالح دوجانبه و عدم داخالت در مسائل داخلی لحاظ شود.
وی همچنین مدعی شد: این نامه 20 روز پیش به ایران فرستاده شد و امروز من شنیدم که تهران در موضعی اعلام کرده که خط قرمزی در قبال العراقیه ندارد. امیدوارم این اظهارات درست باشد چون منطقه تحمل تنش های بیشتر را ندارد.
........................
پایان پیام/127