به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ حضرت آیت الله العظمی صافی امروز در دیدار اعضای ستاد رسیدگی به مساجد استان قم تشکیل چنین ستادی را یکی از برنامههای خوب دینی دانستند و گفتند: باید از همهی کسانی که در راه احیای دین و سنتهای اسلامی، ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام، امر به معروف و نهی از منکر و حفظ حدود و ثغور اسلامی تلاش میکنند و متحمل زحمت میشوند، تشکر و قدردانی نمود و کاش من هم یکی از شما بودم و در این برنامهها با شما همکاری میکردم.
این مرجع تقلید ادامه دادند: همه ما وظیفه داریم که به فکر ترویج دین و معارف اهل بیت علیهم السلام و اعتلای کلمه اسلام و احیای امر ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین باشیم.
ایشان در ادامه افزودند: ما باید شاکر باشیم که مسلمانیم و افتخار کنیم که نعمت قرآن و اسلام را داریم؛ دستورات اهل بیت علیهم السلام برای ما افتخار است و باید به خود ببالیم.
یحضرت آیت الله صافی داشتن موضع در مقابل افکار و مفاسد بیگانگان را مهم خواندند و تأکید کردند: تصور نشود که جاهلیت و فساد فقط برای کفار است، بلکه متأسفانه در جامعهی اسلامی ما نیز با این که همه میگوییم غربگرایی بد است، ولی در عمل به ترویج آنها پرداخته میشود و این نوع جاهلیت در مملکت ما نیز پیش میرود.
این مرجع تقلید با اشاره به کامل بودن دین مبین اسلام، ترویج افکار جاهلی و باستانی را مورد انتقاد قرار دادند وابرازداشتند: روزی رسول گرامی اسلام در دست فردی صفحهای از تورات را دیدند که مطالعه میکرد. بسیار غضبناک شدند و او را مورد خطاب قرار دادند که آیا مگر در شک و تردید قرار داری؟ من همه چیز را برای شما آوردهام، ولی تو به تورات رجوع میکنی؟ اگر حضرت موسی هم زنده بودند امروز از من تبعیت و پیروی میکردند.
حضرت آیت الله صافی در ادامه با اشاره به تلاشهایی که قبل از انقلاب برای ترویج ملیگرایی صورت گرفته بود، خاطرنشان ساختند: در قبل از انقلاب تلاش بسیاری صورت گرفت تا این برنامهها پیاده شود، ولی موفق نشدند و شکست خوردند و روز به روز نور اسلام تابندهتر شد.
ایشان با بیان این که قدرت دین و ایمان را همگان در دوران دفاع مقدس دیدند، افزودند: آن طور که صدام حساب کرده بود و به حساب دنیایی درست هم بود و باید ایران سه روزه تسلیم میشد، ولی نمیدانست که قدرت دین و ایمان در این مملکت چه میکند و همهی این فداکاریها برای این بود که مملکت اسلامی و دین اسلام و نوامیس دینی حفظ شود و باقی بماند.
.........................
پایان پیام/127