به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ کشور بحرین با جمعیتی حدود 790 هزار نفر که 49 درصد آنها را افراد خارجی و غیربومی تشکیل می‌دهند، امروز اول آبان 1389 سومین تجربه پارلمانی خود را پشت‌سر می‌گذارد.
مطابق آخرین نتایج غیر رسمی شمارش آراء پارلمان بحرین، "جمعیت اسلامی وفاق میهنی" مهم‌ترین گروه شیعی مخالف دولت، 18 کرسی از 40 کرسی انتخابی پارلمان بحرین را به خود اختصاص داده است. «حجت الاسلام علی سلمان» دبیرکل جمعیت، این خبر را اعلام کرده است.
شیعیان بحرین در پارلمان سابق 17 کرسی انتخابی را در دست داشتند. این در حالی است که نتایج رسمی آراء فردا از سوی وزارت کشور بحرین اعلام خواهد شد.
حکومت اقلیت!
در کشور بحرين که 66 درصد جمعيت آن را شيعيان تشکيل مي‌دهند، اقليت سني به علت سياست‌هاي تبعيض‌آميز دولت، اکثر مشاغل کليدي را در دست دارند. خانواده حاکم بر بحرين از زمان استقلال اين کشور از انگليس در سال 1971 تاکنون، پست‌هاي کليدي قدرت را در دست دارد.
شيخ علي سلمان قبل از این انتخابات گفت: «اين غير قابل قبول است که قدرت در انحصار يک خانواده باشد؛ حتي اگر اين خانواده مورد احترام ما باشد.. ما منتظر روزي هستيم که هر شخصی از هر خانوادههاي ـ شيعه یا سني ـ بتواند نخست‌وزير شود».
شيخ علي سلمان همچنين خاطرنشان کرد که از راه‌هاي قانوني و سياسي براي رسيدن به اهداف سياسي‌اش بهره خواهد برد.
شيعيان مخالف دولت بحرين در واکنش به سياست‌هاي تبعيض‌آميز دولت تهديد کرده بوداند که انتخابات پارلماني آينده را در اين کشور تحريم خواهند کرد. در همين حال، نيروهاي امنيتي بحرين در روزهاي اخير، چندين تن از اعضاي خانواده فعالان مخالف دولت اين کشور را که از خشونت فزاينده حکومت بر عليه شيعيان در رسانه‌ها شکايت مي‌کنند، بازداشت کرده‌اند.
سازمان عفو بين‌الملل اعلام کرده است که بيش از 250 زنداني شيعه در کشور بحرين براي اعتراف‌گيري مورد بدرفتاري و شکنجه قرار مي‌گيرند.
دموکراسی در بحرین
می‌توان این کشور را پرتحول‌ترین کشور حوزه خلیج‌فارس پس از یمن در سال‌های گذشته دانست و شاید این امر برآیند شرایط دموگرافیک و تغییرات و دگرگونی‌های سیاسی‌ای باشد که از سال 2001 تاکنون در این کشور ادامه دارد.در این سال، «شیخ‌حمد‌بن عیسی بن سلمان آل‌خلیفه» به‌دنبال درگذشت پدر خویش، رهبری کشور را به دست گرفت و در فوریه 2001 با برگزاری همه‌پرسی درباره منشور فعالیت‌های میهنی، ضمن تغییر نام امیرنشین بحرین به پادشاهی، حیات پارلمانی را از طریق 2مجلس شورا و نیابتی دوباره به کشور بازگرداند. در این منشور، مجلس شورا را هیأت حاکمه و مجلس نیابتی را مردم ازطریق انتخابات آزاد انتخاب می‌کنند، این در حالی بود که امیر سابق این کشور در سال1975 یعنی 2سال بعد از برگزاری نخستین انتخابات پارلمانی کشور، مجلس را بدون پرده برداشتن از نیت خود، منحل کرد. در پی آن و پس از بالا گرفتن مطالبات مردمی، امیر وقت ناچار از تشکیل مجلس شورا در سال 1992 شد که نمایندگان آن را خود تعیین می‌کرد؛ مسئله‌ای که به جای ایجاد گشایشی سیاسی، حالتی از خفقان سیاسی را در کشور رقم زد.
اولین پارلمان
در اکتبر سال2002 نخستین دوره انتخابات پارلمانی در بحرین با مشارکت 201 نامزد ازجمله 8 زن در 5استان شمالی، جنوبی، میانی، پایتخت (منامه) و المحرق برگزار شد. اما 4گروه سیاسی مهم و محوری این کشور، به‌علت برخی ملاحظات درباره قانون اساسی آن را تحریم کردند و ائتلاف چهارگانه‌ای متشکل از جمعیت اسلامی وفاق میهنی، فعالیت اسلامی، جمعیت کار میهنی دمکراتیک (وعد) و جمعیت تجمع ملی دمکراتیک شکل گرفت.
گروههای مهم
جمعیت اسلامی وفاق میهنی مهم‌ترین گروه سیاسی مخالف دولت، نماینده جریان اصلی در میان شیعیان و بزرگ‌ترین جمعیت سیاسی کشور به شمار می‌رود. وفاق گرایش‌های متعددی از شیعیان را در برمی‌گیرد و ترکیبی از جریان‌های مختلف از جمله تکنوکرات‌های شیعی است. روابط این جمعیت با دولت از بدو شکل‌گیری شاهد افت و خیز‌های فراوانی بوده است. این گروه در اعتراض به سازوکارهای اصلاح قانون اساسی در انتخابات پارلمانی سال 2002 شرکت نکرد اما 4سال بعد ضمن شرکت در انتخابات توانست به رهبری شیخ علی‌سلمان، با فراکسیون پارلمانی قوی به مجلس راه یابد و 17نماینده را به مجلس بفرستد.
دیگر مجموعه سیاسی شکل‌دهنده ائتلاف یاد شده، جمعیت کار میهنی دمکراتیک (وعد) به رهبری ابراهیم شریف‌السید بود که از سال2001 فعالیت‌های خود را آغاز کرد و از نظر تاریخی در ادامه، جبهه مردمی بحرین (چپ‌گرایان) شکل گرفته و ائتلافی از چپ‌گرایان، ملی‌گرایان، سیاسیون مستقل و تکنوکرات‌ها را در برمی‌گیرد.این ائتلاف بعد از تحریم انتخابات نخست، در انتخابات سال2006 در فهرست موسوم به تغییر در انتخابات شرکت جست اما هیچ کدام از 6کاندیدای آن به پارلمان راه نیافتند.
اما سومین گروه سیاسی که در چارچوب ائتلاف یاد شده انتخابات نخست را تحریم کرد، جمعیت فعالیت اسلامی موسوم به امل و به ریاست شیخ محمد علی المحفوظ بود که در اواخر دهه 70 میلادی با عنوان جریان رسالتی تشکیل شده و با توجه به انتساب آن به مرحوم سید محمد شیرازی، به جریان شیرازی‌ها هم معروف شد.
چهارمین گروه فعال سیاسی تحریم‌کننده دوره نخست انتخابات پارلمانی در بحرین، جمعیت تجمع ملی دمکراتیک به نمایندگی از سوسیالیست‌های بحرینی و به رهبری حسن‌العالی است که در سال2006 در انتخابات با 3کاندیدا شرکت کرد.
در مقابل، 2جمعیت دیگر یعنی جمعیت منبر میهنی اسلامی و جمعیت اصالت اسلامی توانستند در انتخابات سال2002 کرسی‌های پارلمان را به دست بگیرند.
منبر میهنی، نماینده جناح سیاسی جمعیت اخوان‌المسلمین که از حامیان دولت است و طرفداران زیادی در میان جریان‌های اسلامگرای سنی دارد، به رهبری عبداللطیف الشیخ شمار زیادی از کرسی‌های 40گانه پارلمان بحرین را در اختیار دارد.
دیگر جمعیت حامی دولت، جمعیت اصالت اسلامی است که جناح سیاسی جمعیت تربیت اسلامی بوده و به رهبری غانم فضل البوعینین، نماینده جریان سلفی در بحرین است و در ائتلافی با جمعیت منبر میهنی اسلامی در سال2006 شرکت کرده و از این طریق، فراکسیون بزرگی را در پارلمان تشکی