به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دکتر علي اکبر افراسياب پور افزود: قرآن، منبع اصلي در حوزه نظم و يا نثر است و هرچه از تاريخ به دوره معاصر نزديک مي شويم، نقش قرآن را رو به گسترش مي بينيم.
اين نويسنده، مترجم و استاد دانشگاه اظهار داشت: در حوزه ادبيات فارسي، همه شعرا و نويسندگان در حوزه نظم و نثر با تاثيرپذيري از قرآن و حديث به نقل مسائل ديني در آثار خود پرداخته اند که بعضي از شعرا همانند مولوي، سنايي و عطار تاثير زيادي از آيات قرآن در سروده هاي خود گرفتند و شاعراني که از سبک خراساني برخوردار بودند، کمتر شاهد مضامين قرآن در آثارشان بوديم.
مدير مسئول و سردبير مجله عرفان به چند مورد کتاب با تاثيرپذيري از قرآن و حديث در ادبيات فارسي اشاره کرد و افزود: کتاب "تجلي قرآن و حديث در شعر فارسي" نوشته سيدمحمد راستگو مي باشد که در اين کتاب اشاره هايي که مولوي در سروده هاي خود از قرآن بهره گرفته، آورده است.
وي گفت: همچنين در کتاب "مضامين مشترک در شعر فارسي" به قلم (احمد گلچين معاني)، کتاب "شعرالعجم" نوشته شبه لقماني، به ترجمه "فخردايي گيلاني" و کتاب "ذهن و زبان حافظ" به قلم بهاء الدين خرمشاهي، اشاره اي به تاثيرپذيري حافظ از قرآن را دارد.
افراسياب پور درباره استفاده از قصه هاي قرآني و حکايات و مباني ادبي در ادبيات و داستان ها و اشعار توليدشده خاطرنشان کرد: در اين زمينه، استفاده اندکي شده است و استاد مطهري براي نخستين بار در کتاب "داستان راستان" خود که در رسانه ها انعکاس پيدا کرد، درباره داستان هايي که در قرآن کريم ارائه شده بود، داستان هايي را براي کودکان مطرح کرد.
انتهای پیام/ 129