به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مقام معظم رهبری در سفر اخیر خود به قم به نکته‌ای اشاره کردند که درد جانکاه بسیاری از دلسوزان شهر قم است. معظم‌له فرمودند: "آنچه را که من تأکید می‌کنم معماری و شهرسازی قم است. امروز کارهای بزرگی در قم دارد انجام می‌گیرد، ساخت و سازهایی انجام می‌گیرد، حتما در این معماری‌ها باید ملاحظه کنید که معماری اسلامی باشد، نمادهای انقلاب در این شهر در معماری مشاهده شود، چون اینجا شهر اسلام و شهر انقلاب است."
سه دهه از انقلاب گذشته است، مدیران زیادی آمده‌اند و رفته‌اند، برخی حرف‌های قشنگ هم زده‌اند ولی جز برخی شعارها در کوچه پس‌کوچه‌های تنگ قدیمی قم و بر در و دیواری که دست عوامل شهرداری از آنها کوتاه است، چه نمادی از انقلاب در این شهر می‌توان یافت؟
اگر برخی اسامی که در سالهای اول انقلاب بر روی خیابان‌ها و میادین این شهر گذاشته شده، نبود، معلوم نبود مسئولان چه اقدامی را می‌توانستند بعنوان نماد انقلاب در این شهر نام ببرند!
از سوی دیگر قم عش آل محمد(ص) و ام‌القرای جهان تشیع است. سیمای معماری شهر قم، خیابان‌کشی‌ها و مبلمان شهری چه تناسبی با این جایگاه دارد؟ اگر حرم مطهر حضرت معصومه(س) را لحاظ نکنیم، یک فرد تازه وارد از چه مناظری می‌تواند پی ببرد که به ام‌القرای جهان تشیع وارد شده است.
حرم مطهر حضرت معصومه(س) نیز این روزها به سرنوشت میدان نقش جهان اصفهان گرفتار می‌شود و در چمبره ساختمانهای باشکوه سر به فلک کشیده و معماری‌های کپی‌برداری شده در درون شهر قم، گم می‌شود.
در زمانی نه‌چندان دور اجازه نمی‌دادند کسی ساختمانی با بیش از سه طبقه در قم بسازد، تا از همه بام‌های شهر، گنبد و بارگاه حضرت معصومه(س) هویدا باشد. امروز عده‌ای با یک طرح وارداتی، عزم را جزم کرده‌اند که منظره گنبد و بارگاه حضرت معصومه(س) را از تنها خیابانی که هویدا بود کور کنند.
از سوی دیگر شهرداری برای کسب درآمد بیشتر و باز کردن راه برای انبوه‌سازان جهت ساخت و سازهایی با معماری‌های وارداتی، امروز کالبد شهری بخش‌های زیادی از قم را رها کرده‌است، تا هرکسی هرگونه که خواسته آن را بسازد.
آیا امروز آنچه که در منطقه پردیسان و به‌ویژه آنچه که در ساخت و سازهای مسکن مهر می‌گذرد بویی از معماری اسلامی برده است. یک شهر پردیسان با یک مسجد کنار شهر، دورافتاده کنار یک فضای سبز بیرون از کالبد جمعیتی، چه سنخیتی با معماری اسلامی دارد؟
آیا مسئولان امر متوجه هستند که امروز چه فاجعه‌ای از لحاظ ساختار شهری در منطقه کوی انسجام در حال وقوع است؟ بگذریم از اینکه در بافت مرکز شهر چه نمادهایی بوده است و امروز آثاری از آن برجا نیست!
امروز مسئولان تصمیم گرفته‌اند که بافت فرسوده شهر را احیا کنند. این احیا به چه قیمتی است؟ آیا می‌خواهند بگذارند بلایی که بر سرکوچه‌ها و محلات قدیمی تهران آمد در قم هم پیاده شود؟ البته برای شهرداری بد نیست، ولی چه نفرین‌ها و چه حسرت‌هایی بدرقه مسئولان می‌شود که در وظیفه خود در گسترش و احیای یک شهر با معماری اسلامی و انقلابی کوتاهی کرده یا می‌کنند و یا خواهند کرد!
...........................
پایان پیام/133