به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «عصر روز دهم» در يك نگاه درامی پراكنده و كلی است. در برخی صحنه‌ها هدف كارگردان از مطرح كردن موضوعات مختلف مشخص نيست و نمیتوان به درستی نگاه وی را در فيلم واكاوی و تحليل كرد.
به طور مثال، ضرورت مطرح كردن داستانهای فرعی در فيلم تا حدودی نامشخص است و از طرفی ديگر كمكی به پيشبرد داستان نمی‌كند. البته وجود داستانهای فرعی در كنار داستان اصلی دليلی بر ادامه داستان و دراماتيزه كردن آن است.
شايد بتوان وجود داستانهای فرعی و متعددی كه در فيلم وجود دارد، همچون حمله امريكا به عراق، اختلافات شيعه و سنی، بمب‌گذاری در عراق و ... را تنها عاملی در پيشبرد فيلم قلمداد كرد كه گاهی مخاطب را سردرگم می‌كند؛ مهم‌تر آن‌كه اغلب اين داستان‌ها بدون پيگيری به جايی نمی‌رسند و ناتمام رها می‌شوند.
البته نمیتوان از نقاط قوت فيلم كه بايد آنها را شاخص‌ترين بخش‌های «عصر روز دهم» دانست، گذر كرد. صحنه‌های كربلا بسيار خوب فيلمبرداری شده و مهمترين ويژگی آن مستند بودنش است كه می‌تواند به سادگی مخاطب را منقلب ساخته و احساساتش را برانگيزد.
از طرف ديگر سكانس‌های خرمشهر و صحنه‌های جنگی بسيار خوب از كار درآمده و در اين صحنه‌ها دوربين در جايگاه مناسب خودش قرار گرفته و به تأثيرگذار بودن فيلم كمك می‌كند.
شايد يكی از مناقشه‌برانگيز‌ترين سكانس‌های فيلم پايان‌بندی آن باشد كه در واقع می‌توان آن را در راستای هدف كارگردان برای سرانجامی خوش توجيه كرد كه البته اگر اين اتفاق رخ نمی‌داد، فيلم فضای يك‌دست‌تری داشت و بعد تراژدی آن قوی‌تر می‌شد.
در پايان بايد گفت «عصر روز دهم» جدای از نقاط ضعف و قوتش فيلمی خوش‌ساخت و تأثيرگذار است و صحنه‌های كربلا در ذهن مخاطبان آن باقی خواهد ماند. ضمن اين‌كه نبايد شرايط دشوار ساخت آن را ناديده گرفت و در واقع بايد به ماحصل چنين تلاشی با ديد دقيق‌تری نگريست.
..........................
پایان پیام/ 144