به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ "آيت‌الله العظمی جوادي آملي" در ديدار تعدادي از مديران مقطع متوسطه آموزش و پرورش منطقه شش تهران با اشاره به اين روايت از امام حسن‌مجتبي(ع) كه فرموده بودند «كونوا اوعية العلم و مصابيح الهدى» اظهار داشت: وجود مبارك امام حسن‌مجتبي(ع) به همه ما به ويژه عالمان دين و حوزويان و دانشگاهيان سفارش كردند كه اين دو عنصر محوري را كاملا رعايت كنيم، يعني در بخش انديشه يك دانشمند كامل و در بخش انگيزه چراغ‌بان خوبي باشيم.
ایشان خاطرنشان كردند: كسي كه اهل انديشه نيست توفيق خدمت ندارد و كسي كه اهل انگيزه نيست توفيق هدايت ندارد.
استاد حوزه علميه، انديشه و انگيزه را مانند دو بالي دانست كه كمال انسان در حفظ و پرواز اين دو بال است و تصريح كردند: ما داراي بخش‌هاي اداركي هستيم كه متعلق انديشه است و با آن چيزهايي مي‌فهميم و كار حوزه و دانشگاه تقويت اين انديشه است. بال ديگر انگيزه است كه كاري به حوزه و دانشگاه ندارد، بلكه بايد آن را در مسجد و حسينيه جستجو كرد و در كنار سجاده و نماز شب يافت.
مفسر قرآن كريم اظهار داشتند: انسان با بال انديشه، حق را از باطل، خير را از شر، صدق را از كذب، حسن را از قبيح و سرانجام عدل را از ظلم تشخيص مي‌دهد.
آیتالله جوادي‌آملي با يادآوري اين نكته كه بخش انديشه متولي جزم علمي است، اضافه كردند: تصور و تصديق متعلق به انديشه است و آنچه كه جزم را به عزم و علم را به عين تبديل كند، كار حوزه و دانشگاه نيست بلكه اين كار سجاده و نماز شب و مسجد و حسينيه است.
مفسر قرآن كريم خاطرنشان كردند: بخش انگيزه عهده‌دار عقل نظري است و اراده و اخلاص و نيت را عقل عملي عهده‌دار است.
اين مرجع تقليد تأكيد كردند: اگر انسان كامل شد، اينها را هماهنگ و مديريت مي‌كند و مسئول جزم را با عزم و مسئول عزم را با جزم هم‌آوا مي‌كند و به مقصد مي‌رساند و اگر عاقل و انسان كامل نبود يا عالم بي‌عمل است و يا عامل بي‌تحقيق.
ایشان با تقسيم‌بندي جسم و جان انسان به چهار گروه اظهار داشتند: در فضاي بيرون‌بخشي از كارها به عهده چشم و گوش است كه درك كند، اينها مجاري اداركي هستند و بخشي از نيروها متولي حركت و عمل هستند مثل دست و پا.
آیتالله جوادي‌آملي افزودند: هيچ ارتباطي بين دست و پا و چشم و گوش نيست، يعني دست و پا نمي‌فهمند ولي كار مي‌كنند، اما چشم مي‌بيند و گوش مي‌شنود ولي كار نمي‌كنند، اين جان آدمي است كه اگر هر دو سالم باشند را هماهنگ كند تا آنچه را كه چشم ديد و گوش شنيد به دست و پا فرمان دهد تا عمل كنند.
استاد برجسته حوزه علميه عنوان داشتند: اگر دست و پاي كسي فلج بود، چشم و گوش او كاري انجام نمي‌دهد.
ایشان ادامه دادند: گروه اول در فضاي بيرون كساني هستند كه مجاري ادراكي و تحريكي آنها قوي است و از هر دو نظر سالم هستند و خطر را مي‌بينند و از خطر هم پرهيز مي‌كنند كه اينها جزو انسان‌هاي اهل نجات مي‌شوند.
استاد برجسته حوزه علمیه قم گفتند: گروه دوم نيز كساني هستند كه خوب مي‌بينند اما دست و پاي آنها بسته است و ادراك آنها به عمل نمي‌رسد، اما گروه سوم كساني هستند كه دست و پاي آنها قدرتمند است و خيلي كوشش مي‌كنند اما چشم و گوش آنها بسته است.
آیتالله جوادي‌آملي گفتند: گروه چهارم كساني هستند كه نه مي‌بينند و نه حركت مي‌كنند، يعني هم از نظر چشم و گوش ضعيف هستند و هم از نظر دست و پا.
ایشان با بيان اينكه همين چهار گروه درباره جان ما هم وجود دارد، تصريح كردند: گروه اول كساني هستند كه در حوزه يا دانشگاه خوب درس خواندند و در مسجد يا حسينيه خوب تربيت شدند و اين افراد عالم عادل مي‌شوند و هر چه را فهميدند عمل مي‌كنند.
اين مرجع تقليد اظهار داشتند: گروه دوم كساني هستند كه خوب فهميدند ولي در مصاف با ديو نفس، عقل عملي آنها ضعيف شده است و چيزي كه متولي عزم و اراده و نيت است و بايد كار كند به بند كشيده شده و اين شخص فقط بلد است.
ایشان تأكيد كردند: اين بيان نوراني حضرت اميرالمومنين (ع) كه فرمود «كم من عقلا اسيرا تحت هوي امير» چه بسيار اتفاق مي‌افتد كه عقل در مصاف و نبرد با هوس به اسارت درآمده، تأكيد بر همين نكته است، يعني در جبهه جهاد اكبر و جنگ درون بين عقل عملي و شهوت و غضب، عقل عملي شكست خورد و دست و پايش بسته شد، بنابر‌اين، اين شخص با اينكه آيه را خوانده و براي ديگران تفسير كرده ولي خودش به آن عمل نمي‌كند، براي اينكه چيزي كه بايد اراده كند دانش نيست، بلكه عقل عملي است كه دست و پايش بسته است.
ایشان افزودند: ما تا اينها را نشناسيم و مرز بين آنها را ندانيم نه مي‌توانيم خودمان را بسازيم و نه مي‌توانيم افرادي كه زير دست ما هستند را تربيت كنيم.
آیتالله جوادي‌آملي اظهار داشتند: تا دوست و دشمن و مصاف و ميدان را نشناسيم نمي‌توانيم خودمان را اصلاح كنيم و وقتي در اين عرصه موفق نبوديم نمي‌توانيم جوانان را اصلاح كنيم.
ایشان خطاب به مديران مدارس گفتند: شما بايد تلاش كنيد عالم عامل تربيت كنيد كه وقتي وارد صحنه جامعه شدند مشكلي نداشته باشند.
اين مرجع تقليد دهه مبارك فجر را از ايام پربركت انقلاب اسلامي برشمردند و عنوان داشتند: در جريان پيروزي انقلاب اسلامي آنهايي كه هم خوب فهميدند و هم باور كردند تلاش و كوشش زيادي انجام دادند كه اين نظام محقق شود.
مفسر قرآن كريم بيان داشتند: اين بزرگواران كه شهداي انقلاب اسلامي هستند با افراد عادي فرق دارند. افراد عادي مرده وارد برزخ مي‌شوند ولي شهدا زنده وارد صحنه برزخ مي‌شوند.
آیتالله جوادي‌آملي با بيان اينكه معناي مرگ و زندگي برزخي هم توجه و غفلت است، تصريح كردند: بدن همه ما مي‌ميرد و پزشك معالج اجازه دفن مي‌دهد، اين روح يا خوابيده است يا بيدار؛ يا غافل است و يا هوشيار. بسياري از افراد بعد از مردن همان طوري كه بدن مي‌پوسد، جانشان در غفلت و فراموشي است، بنابر‌اين در قبر وقتي بديهيات و الفباي دين را از آنها سؤال مي‌كنند، يادشان نيست.
ایشان افزودند: جريان مرگ آنقدر قوي است كه تمام اعضا و سلول‌هاي بدن را در هم مي‌كوبد، تا جايي كه وقتي الفباي دين را از ما مي‌پرسند، يادمان نيست، به خاطر اينكه بدن پوسيده است و جان هم خوابيده، ولي شهدا بيدار وارد برزخ مي‌شوند و نه تنها همه سؤال‌ها را كاملا جواب مي‌دهند بلكه خودشان از خداي سبحان سؤال مي‌كنند.
استاد حوزه علميه با اشاره به فرارسيدن دوازدهم بهمنماه سالروز ورود امام خميني(ره) به ميهن اسلامي، بر ضرورت تكريم از مقام ايشان و شهداي انقلاب اسلامي تأكيد كردند و اظهار داشتند: ما اگر مي‌خواهيم حافظ خون اين بزرگواران باشيم بايد راه بيفتيم و بين ما و خداي ما حجابي نباشد كه بدانيم هر چه مي‌كنيم خداي سبحان مي‌بيند و به آنها گزارش مي‌كند و آنها درباره ما دعا مي‌كنند.
..........................
انتهای پیام/161