به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ " آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی" آملی از اساتید برجسته حوزه علمیه قم، در شب میلاد پیامبر گرامی اسلام در مراسم عمامهگذاری شماری از طلاب حوزه علمیه قم، با تبریک میلاد حضرت محمد(ص) و امام جعفر صادق(ع)، هفته وحدت را گرامی داشتند.
ایشان اظهار داشتند: شبی که وجود مبارک پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) به دنیا می‌آیند با برکت‌های الهی همراه است، چون این بزرگواران همتای قرآن هستند.
حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی ضمن قرائت آیاتی از قرآن کریم، برای طلابی که ملبس به لباس مقدس روحانیت شدند، آرزوی توفیق و عمل به انجام وظایف و مأموریت های طلبگی کردند و طلبگی را یک رسالت مهم دانستند.
ایشان با بیان اینکه وجود مبارک امام زمان(عج) بقیه‌الله است و شاگردان حضرت ولی عصر(عج) هم چون اولوا الالباب و اولوا الابصار هستند، اولوا البقیة هم می‌توانند باشند و حیف است که انسان این مرتبه را درک نکند و به زباله دان تاریخ برود.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی جایگاه روحانیت را بسیار برجسته و مهم ارزیابی و تصریح کردند: لباس شریف روحانیت را به تن کردن یعنی اینکه شخص روحانی در کنار سفره حضرت ولی عصر(عج) آمده و می‌خواهد بقیه‌الله شود.
مفسر قرآن کریم اضافه کردند: خدای سبحان روزیرسان شاگردان امام زمان(عج) است، ذات اقدس اله این وعده را به ما داد که اگر درس بخوانیم و خودمان عمل کنیم و دیگران را نیز هدایت کنیم، او روزی ما را تأمین خواهد کرد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی بیان داشتند: اکثر علمایی که کتاب‌هایی تألیف کرده و نوشتند و ما اکنون از آثار و برکات آنها استفاده می‌کنیم با درک این فرمایش ذات اقدس به مرتبه والا و برجسته رسیدند و اگر طلاب علوم دینی به این وعده پروردگار باور و ایمان داشته باشند، نیازهای آنها تأمین می‌شود.
این مدرس برجسته خارج حوزه علمیه قم ابراز کردند: بهترین فرصت آن است که ما با ذات اقدس اله ارتباط تنگاتنگ داشته باشیم و چیزی از او بخواهیم که بماند تا ما هم در سایه این ارتباط بمانیم.
ایشان افزودند: انسان در مصاف با مرگ، مرگ را می‌میراند، نه اینکه مرگ انسان را بمیراند؛ حیف است انسان تلف شود و از این دنیا برود بلکه باید سعی کرد از این دنیا توشه ای مناسب برای روز جزا درو کرد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی ادامه دادند: تلاش عالمان دین و فقیهان قابل ارج نهادن و سپاسگزاری و قدرشناسی است، این بزرگان در مسیر دین تلاش‌های وافری انجام می‌دهند و کتاب‌های علمی می‌نویسند و ماندگار می شوند و البته برخی از افرد نیز هستند که زندگی شان هیچ اثری ندارد و بعد از مرگ فراموش می‌شوند، ما باید سعی کنیم از دسته نخست باشیم.
.................
انتهای پیام/161