چگونگی به درک واصل شدن شمر

به گزارش خبرگزاری اهل بیت‏(ع) ـ ابنا ـ پس از آنکه توطئه کودتا در کوفه توسط مختار و یارانش سرکوب شد، اشراف و بزرگان کوفه از ترس جان خود از کوفه گریختند، و از جمله فراریان شمر ‏بن ‏ذی‏ال‌جوشن بود، مختار غلام خود زرنب(1) را در پی او فرستاد، غلام مختار چون به شمر و همراهانش نزدیک شد، شمر به همراهان خود گفت: گویا این شخص برای کشتن من آمده است، شما از جلو بروید و مرا پشت سر بگذارید گویا از من فرار کرده اید تا او در کشتن من طمع کند.

همراهان شمر رفته و او را تنها گذاشتند، غلام مختار آمد و با شمر درگیر شد، شمر بر او حمله کرد و ضربه ای بر کمر و پشت او زد و او را از پای در آورد، آنگاه او را رها کرد و از آنجا رفت و نامه ای برای مصعب بن زبیر که در بصره بود نوشت و از آمدن خود او را آگاه ساخت، و هر کس در واقعه کوفه از شهر فرار کرده بود به سوی بصره نزد مصعب بن زبیر می رفت.

شمر نامه را توسط مردی از قریه کلبانیه(2) برای مصعب فرستاد و خود در آن قریه که نهری و آن کنار تلی می باشد توقف کرد، پس آن شخص نامه را برداشته تا به نزد مصعب در بصره برود، بین را با شخصی برخورد کرد، از او پرسید کجا می روی؟

گفت: به بصره نزد مصعب می روم.

پرسید فرستاده که هستی؟

گفت: مرا شمر فرستاده است.

پس آن شخص گفت: با من بیا تا تو را نزد سیدم ببرم و او را نزد ابوعمره فرمانده سپاه مختار برد، و ابوعمره در پی جستجوی شمر بود.

آن نامه رسان ابوعمره را از مکان شمر آگاه کرد، پس ابوعمره عازم آن مکان شد، کسانی که با شمر بودند به او گفتند: مصلحت در این است که این نقطه را ترک گوییم، شمر گفت: هرگز بخدا سوگند این مکان را تا سه روز ترک نخواهم کرد تا اینکه قلب یاران مختار را ترسانیده و پر از رعب نمایم.

چون شب فرا رسید ابوعمره با گروهی از سواران بر او یورش بردند، شمر در حالی که برهنه بود برخاست و با نیزه بر آنان حمله کرد پس داخل خیمه گردید و شمشیری که به دست گرفت و بیرون آمد، یاران مختار او را به قتل رسانده و اصحاب او را شکست داده و فرار کردند، و در همان هنگام در تاریکی شب صدای تکبیر سپاهیان مختار بلند شد و شنیدند که آنها می گفتند خبیث کشته شد. (3)

(1) در تاریخ طبری 7 / 121 زربیا، و در کامل ابن اثیر 4 / 236 زربی، و در فتوح ابن اعثم 6 / 155 رزین، و در تهذیب ابن عساکر 6 / 339 زریق آمده است.

(2) در کامل ابن اثیر 4 / 236 گلستانیه آمده است.

(3) البدایه و النهایه 8 / 297

...................

انتهای پیام/162