به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ استاد «ابوالعينين شعيشع» كه شامگاه پنجشنبه گذشته (دوم تیر ماه 1390) در سن 89 سالگي درگذشت بسيار مورد تاييد مقام معظم رهبري بود و ايشان، وي را «پير قرآن كريم» ناميدند.
آنچه درپي ميآيد بخشي از سخنان مقام معظم رهبري درباره اين استاد گرامي است كه به نقل از پايگاه اطلاعرساني دفتر حفظ نشر آثار حضرت آيتالله خامنهاي منتشر ميشود:
ما بايد رابطهمان را با قرآن روزبهروز مستحكمتر كنيم. در خانهها قرآن بخوانيد. حتى در هنگام بيكارى، چنانچه مختصر فراغتى پيدا مىكنيد، خودتان را به قرآن وصل كنيد. هر روز مقدارى قرآن بخوانيد و آن را فرا بگيريد. اين روشهاى تجويدى را فرا بگيريد. از اين معلمان و اساتيدى كه عمدتاً از كشور مصر آمدهاند، هرچه ممكن است، استفاده كنيد.
اين استاد «ابوالعينين شعيشع» كه يك پير قرآن است، بنده از سى سال پيش ـ شايد هم بيشتر ـ با صدا و نوارهاى ايشان آشنا هستم؛ اينها عمرشان را با قرآن گذراندهاند؛ اينها كسانى هستند كه در اين رشته قرائت و تلاوت قرآن كار كردهاند؛ خوب هم كار كردهاند؛ حايز مراتب خوب هم شدهاند. آنچه را كه اين اساتيد قرآن دارند، از آنها فرا بگيرند. البته قرآن يك درياى عميق و يك بحر واسع است و نهايتى ندارد؛ هرچه پيش برويد ـ چه در سطح قرآن، چه در اعماق آن ـ همچنان امكان سير و پيشرفت و حركت وجود دارد.
( 17 بهمن 70 - سخنرانى در مراسم اختتاميه هشتمين دوره مسابقات بينالمللى حفظ و قرائت قرآن كريم)
از زيارت آقايان خوشحالم. نزديك سى سال است كه با نوارهاى آقاى شيخ ابوالعينين آشنا هستم. مدتها قبل يك نفر در مشهد نوارهاى ايشان و نوارهاى مرحوم شيخ عبدالفتاح و شيخ مصطفى اسماعيل را براى من آورد و من از آنجا با صداى اين آقايان آشنا شدم. البته گاهى هم در فرصتهايى، از راديوهاى كشورهاى عربى تلاوت قرآن شما را گوش مىكردم.
الحمدللَّه حالا شما در شرايطى به ايران آمدهايد كه كشور ما بحمداللَّه در همهجايش پُر از شوق به قرآن است. خدا را شكر مىكنيم كه جوانان ما، بچههاى ما، همه ملت ما، سراسر وجودشان شوق به قرآن است و قرائتاً، تجويداً، فهماً و فقهاً با قرآن مأنوسند.
سابق اينطور نبود. درگذشته، اين سلاطين و حكام طاغوتى، مردم را از قرآن دور نگهداشته بودند. گاهى كسانى پيدا مىشدند و يك كارهاى قرآنى مىكردند؛ اما خيلى در سطح پايين بود. يادم است كه همين آقاى شيخ ابوالعينين به مشهد آمد، من تازه از زندان آزاد شده بودم. ايشان در ايوان مقصوره مسجد گوهرشاد قرآن تلاوت مىكرد. شايد صد نفر آدم نشسته بودند و همينطور مجلس را تماشا مىكردند و نمىفهميدند كه قرآن چيست؛ چون رهگذر بودند و ديده بودند كه اينجا مجلسى است، همانجا هم نشسته بودند! اما اگر حالا شما به همانجا برويد و قرآن تلاوت كنيد، مىبينيد كه هزاران نفر مردم مىريزند و قرآن را استماع مىكنند.
...................
پایان پیام/146