خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

شنبه ۸ دی ۱۴۰۳
۵:۳۳
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
جمعه
۱۰ تیر
۱۳۹۰
۱۹:۳۰:۰۰
منبع:
ابنا
کد خبر:
250851

مختار ‏ثقفی از دیدگاه علامه ابوالحسن شعرانی(ره)

اما این بنده مترجم آنچه حدیث درباره او دیدم متناقض ندیدم و حساب بندگان در قیامت با خداست هركس را به مقتضای عمل و نیت جزا دهد و مختار هم مانند اغلب مردم كار نیك و زشت به هم آمیخته داشت مردم را به محمد بن حنفیه می خواند و دعوی مهدویت برای او می كرد و طایفه كیسانیه شیعه بدو منسوبند.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مرحوم علامه شعرانی(ره) در كتاب دمع السُّجوم كه ترجمه و شرح كتاب نَفَس المَهموم شیخ عباس قمی(ره)  است در صفحه 544 و 543 در مورد مختار ثقفی می گوید:

خروج مختار در كوفه

مترجم این كتاب می گوید: مختاربن ابی عبیده ثقفی از دُهات و شجاعان عرب است پدرش سردار لشگر اسلام بود در قادسیه با سپاه یزدگرد جنگ كرد و كشته شد. و علمای رجال در ذم و مدح مختار مختلفند و گویند احادیث متناقض درباره وی رسیده. اما این بنده مترجم آنچه حدیث درباره او دیدم متناقض ندیدم و حساب بندگان در قیامت با خداست هركس را به مقتضای عمل و نیت جزا دهد و مختار هم مانند اغلب مردم كار نیك و زشت به هم آمیخته داشت مردم را به محمد بن حنفیه می خواند و دعوی مهدویت برای او می كرد و طایفه كیسانیه شیعه بدو منسوبند.
 
و ‍[كیسانیه] گویند: پس از امام حسین(ع) برادرش امام است و او زنده است و مهدی موعود اوست و آخرالزمان ظاهر شود و زمین را پر از عدل وداد كند.
 
و سید اسماعیل حمیری ابتدا از این طایفه بود، و گروهی گفتند: به همین مذهب از دنیا رفت و بعضی گویند: به مذهب امامیه برگشت؛ و‏الله العالم.
 
و پیروان مختار در زمان خود او همه مذهب كیسانیه نداشتند بلكه چون دیدند مختار جانبداری اهل بیت می كند و به طلب خون حسین برخاسته است، و در مذهب به آنها نزدیك تر است از بنی امیه و ابن زبیر، متابعت او كردند. و نیز محمد بن حنفیه او را به حال خود گذاشت.
 
و محمد بن حنفیه راس دعوت كیسانیه نبود به دلیل آنكه ابن زبیر و عبدالملك مروان پس از كشته شدن مختار و شكست اصحاب وی، متعرض ابن حنفیه نشدند و اگر او راس آن دعوت بود البته او را مانند زید و دیگران از بنی هاشم می كشتند و آزار می دادند.
 
و از ابن امامه به صراحت واضح می شود كه : ابن‏الحنفیه طریقت ما ائمه ـ سلام الله علیهم ـ كه مردم را امر می كردند به متابعت سنت پیامبر(ص) و معاشرت با مسلمانان و تقیه در دین و رفتن به مساجد و جماعت آنان و متابعت احكام خلفا  و لو به تقیه تا فساد و فتنه در كشور اسلام پیدا نشود.
 
.....................
پايان پيام / 167