نامه تشكرآمیز شیخ الازهر به علامه امینی برای تألیف الغدیر

 به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ  علامه شیخ عبدالحسین امینی، در خاندانی روحانی و اهل علم زاده‏ شد. در جوانی پس از تحصیلات ابتدائی و مقدماتی، به عراق رفت و در نجف مقیم گشت. پس از طی دوران تحصیل و رسیدن به مقام اجتهاد و تحقیق و تألیف چند كتاب از جمله: «شهداء الفضیله» و تفسیر چند قسمت از«قرآن كریم» و «ریاض الانس»(در 2 جلد) و «العترة الطاهرة فی الكتاب العزیز» و حاشیه‏ای در اصول فقه و...نبوغ علمی‏ وی دامنه یافت.سپس او چهل سال از عمر خویش را در راه تألیف «الغدیر» گذاشت. الغدیر كه به تعبیر محققان «شاهكار تحقیقی ـ روحانی» این عصر است در كثرت مآخذ و شدت امانت و قاطعیت مباحث بی‏مانند است.كار دیگر علامه امینی، تأسیس كتابخانه بزرگ نجف است به نام «مكتبة الامام امیرالمؤمنین العامه» بود. نجف اشرف تا پیش از تأسیس این كتابخانه دارای كتاب‏‌خانه‏ای شایسته و مستقل نبود؛ ازاین‏رو، یكی از بزرگترین خدمت‌های علمی، در تاریخ نجف، تأسیس این كتابخانه زبده و جامع بود.به همین علت، در روز افتتاح آن (روز غدیر سال 1379 هجری قمری)، هنگامی‏ كه علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی، مؤلف «الذریعة الی تصانیف الشیعه» و «طبقات اعلام الشیعه» برای افتتاح به كتابخانه می‏آید؛ هنگام‏ ورود، اشاره به در كتابخانه كرده، به عنوان تقدیم و تعظیم این خدمت سترگ می‏گوید: «می‏خواهم صورت بر این درگاه بگذارم».علامه امینی كه خود، در طول سالیان دراز تحقیق و تألیف به اهمیت‏ داشتن مآخذ و وسایل برای روشن كردن هر حقیقتی پی برده بود، به تأسیس این كتابخانه پرداخت و با همراهی خیرخواهان بیداردل و روشن‏اندیش، این مركز علم‏ و تحقیق را پی‏ریزی كرد.این كتابخانه اكنون 30 هزار جلد كتاب دارد، كه تعداد قابل توجهی از این تعداد، نسخ خطی نفیس است. این نسخه‏های نفیس كه در گوشه‏ و كنار جهان و كشورهای اسلامی پراكنده بود، به همت و پشتكار امینی، استنساخ و عكس‌برداری و فراهم شد. ارادت و اطمینانی كه اشخاص به ایشان داشتند و هم جنبه معنوی‏ كار باعث شد كه بسیاری نسخه‏های نفیس را در اختیارش قرار دهند، تا یك‌جا گرد آید و اكنون هر محققی بتواند صدها مأخذ اصیل را كنار هم ببیند.پس از انتشار «الغدیر» دانشمندان و محققان كشورهای مختلف، از سنی و شیعه و مسیحی، تقدیر از مؤلف را وظیفه علمی خویش دانستند و پیوسته به معرفی كتاب‏ و تجلیل از این خدمت علمی پرداختند. این گروه بسیارند كه اینك نام چند تن از آنان ذكر می‏شود:محمد عبدالغنی حسن از مصر، عبد الفتاح عبد المقصود از مصر، یوسف اسعد داغر از بیروت، بولس سلامه از بیروت، محمد سعید دمدوح از حلب، محمد تیسیر مخزومی ازسوریه، عادل فضبان،مصری؛ مدیر مجله الكتاب مصر، علاءالدین خروفه از علمای جامع الازهر، صفا خلوصی، استاد دانشگاه كیمبریج، استاد علی فكری از مصر، عبد الرحمن كیال از حلب، مصطفی جواد از بغداد، سیدشرف‌الدین‏ موسوی از جبل عامل، توفیق الفكیكی از بغدادی، محمد غلاب از مصر.«محمد غلاب» فیلسوف معروف مصری و استاد جامع الازهر و مؤلف «الفلسفة الاغریقیه» و «الفلسفة الرواقیه» و «جماعة اخوان الصفا» یكی از دانشمندانی شهیری است كه برای علامه امینی نامه نگاشته است كه متن آن را از نظر می‌گذرانیم:سلام و درود بر پیشگاه عالمان عراق، به ویژه آنان كه در نجف اشرفند و پیشاپیش همه، مؤلفان بزرگواری چونان شما، تقدیم بدارد.من جلد اول و دوم، از كتاب نفیس شما‌(الغدیر) را از پست گرفتم، الغدیری كه‏ به‏راستی، در درخشندگی و سودبخشی، چونان «غدیر»(بركه) است. الغدیری كه‏ پژوهشگران آرزوی خویش را در آن می‏یابند، همانگونه كه مسافر تشنه‏كام هنگام‏ رسیدن به «غدیر» آرزوی خویش را در آن می‏یابد و تشنگی خود را با آن برطرف می‏سازد.الغدیری كه شما، در آن بخش مهمی از میراث اسلام را مورد توجه قرار داده‏اید درحالی‏كه درصد به دست آوردن حقیقت و جست‌وجو در روایات راست بوده‏اید، و همواره‏ هر شبهه‏ای بوده است،آن را به دست نقد و تصحیح سپرده‏اید.ما یقین داریم كه جوانان امروز اسلام، از این میوه‏های خوش‏گوار استفاده‏ خواهند كرد، به ویژه كه بیشتر نوشته‏های امروز، كم‏مایه، سبك وزن و بی‏ارج است. و كوشش علمی و ادبی، اكنون فقط كوششی است صرفا تجاری.كتاب حضرت شما، در وقت مناسبی به دست من رسید، تا عقاید شیعه اثنی‌عشری، در برابرم، روشن و مستند قرار داشته باشد. تا دیگر بار ما، در برابر این فرقه جلیل (و معرفی عقاید آنان) و دیگر نویسندگان تازه‏كار شتابزده، دچار لغزش نشویم.در پایان احترام مرا بپذیرید.علامه امینی در روز جمعه 12 تیرماه  1349 (28 ربیع الثانی 1390) در تهران درگذشت. پیكر آن عالم جلیل‌القدر به نجف اشرف منتقل شد و در كتابخانه وی به خاك سپرده شد. ......................انتهای پيام 167