خشونت «مختارنامه» به باورپذيري مفهوم كمك مي‌كند

به گزارش خبرگزاری اهل بیت‏(ع) ـ ابنا ـ امیر توسلي كه به همراه داوود ميرباقري، كارگردان «مختارنامه» در برنامه «پارك ملت» شركت كرده بود، افزود: اين ساز صدايي شبيه كمانچه و البته صدايي بم دارد و خشدار است.

توسلي ادامه داد: براي ساخت موسيقي «مختارنامه» تحقيقات وسيعي را در باب موسيقي مقامي آغاز و سعي كردم آن را با موسيقي غيرايراني به شكل گوش‌نواز و درست تركيب كنم.

وي افزود: مسيري كه طي شد يك مسير يك ساله بود تا توانستيم به اين موسيقي برسيم و همچنين بر اساس نظر داوود ميرباقري سعي كردم موسيقي دقيقا لحظه به لحظه با صحنه‌ها همراه باشد و نظر ميرباقري كه موسيقي گاهي بايد چيزي را از صحنه بيرون بكشد كه قرار است به بيننده، منتقل شود؛ به عنوان مثال در صحنه‌هاي جنگ موسيقي سعي مي‌كند يك ريتم معناگرا داشته باشد.

ميرباقري نيز در توضيح اين مطلب گفت: از نظر من موسيقي زبان دوم فيلم است معناي پنهاني در برخي از صحنه‌ها وجود دارد كه اگر موسيقي به آن توجه كند ديدن اين سكانس‌ها با موسيقي مي‌تواند حس ديگري را به بيننده القاء كند. به همين دليل خيلي اصرار داشتم تا امير توسلي موسيقي خودش را به صحنه‌اي كه پخش مي‌شود ملزم نكند.

كارگردان «مختارنامه» خاطرنشان كرد: اصرار من اين بود به سمتي برويم كه لايه‌هاي معنا كه تصوير قادر به بيان آنها نيست به كمك موسيقي قابل فهم شود. من فكر مي‌كردم موسيقي «مختارنامه» به دليل ساختارش بايد متفاوت باشد زيرا نگاه‌، مفاهيم و پروژه «مختارنامه» خاص است. موسيقي هم بايد به اين سمت مي‌رفت.

وي تاكيد كرد: حتي من به توسلي پيشنهاد مي‌كردم اگر لازم است يك ساز جديد اختراع كند و صدايي در «مختارنامه» باشد كه تا به حال آن را نشنيده‌ايم. در موسيقي محرم سازهاي مثل ني‌، وجود دارد اما ما اين صداها را هميشه مي‌شنويم؛ به عنوان مثال در موسيقي بخش مكه حس طواف به بيننده القاء مي‌شود و اين شكل جديدي از موسيقي است. اگر آنچه را كه عرف بود در «مختارنامه» پياده مي‌كرديم حريف كل مجموعه نمي‌شديم.

در ادامه اين برنامه امير توسلي توضيحاتي را درباره‌ي قطعاتي از موسيقي «مختارنامه» ارائه كرد و افزود: بخش‌هاي اصلي موسيقي «مختارنامه» در ايران ضبط شده و يكسري نيز در خارج از كشور تهيه شده است. در تهيه موسيقي «مختارنامه» بالغ بر 150 نفر همكاري داشته‌اند.

ميرباقري نيز در توضيح ضبط شدن برخي قسمت‌هاي موسيقي «مختارنامه» در خارج از كشور، توضيح داد: به دليل حجم زياد كار احساس كردم اگر توسلي براي ساخت بخش‌هاي اصلي مجال بيشتري پيدا كند بهتر خواهد بود؛ به همين دليل از آقاي عبدي خواهش كردم تا به پروژه اضافه شود. او هم شكل كاري‌اش طوري بود كه موسيقي را در اكراين كار مي‌كرد. با اين حال حجم اصلي اين كار متعلق به امير توسلي است و در داخل كشور ضبط شده است.

در بخش ديگري از اين نشست توسلي درباره تيتراژ انتهاي «مختارنامه» گفت: به دليل قرابت موسيقي جنوب ايران با موسيقي عربي به اين نتيجه رسيديم كه بايد از اين نوع موسيقي بيشتر استفاده كنيم و در نتيجه به قطعه پاياني «مختارنامه» رسيديم. به اعتقاد من موسيقي «مختارنامه» فرياد فرو خورده يك زن است.

ميرباقري در ادامه سخنان توسلي افزود:‌ در اصل اين صدايي است كه در گلوي تاريخ گير كرده احساس كردم موسيقي «مختارنامه» بايد اين حال را داشته باشد. اين موسيقي بي‌تاثير از شخصيت حضرت زهرا(س) نبوده است. هميشه احساس مي‌كنم تاريخ مجال را از برخي شخصيت‌ها گرفت كه حتي نتوانستند به راحتي فرياد كنند. به همين دليل مختار در شرايطي مجال پيدا كرد كه اين صدا بيرون بيايد.

در بخش ديگري از اين نشست تلويزيوني داوود ميرباقري با اشاره به اينكه «مختارنامه» در حال حاضر به دليل اينكه پخش حدود دو ماه ديرتر آغاز شد با فشردگي همراه است، گفت:‌ در حال حاضر قسمت‌هاي مختارنامه به‌روز آماده مي‌شود.

وي همچنين در پاسخ به پرسشي درباره‌ي دوبله برخي شخصيت‌ها، گفت: احساس مي‌كنم يك صداي موثرتر به قوي‌تر شدن شخصيت‌ها كمك مي‌كند به همين دليل تعدادي از شخصيت‌ها دوبله شدند.

ميرباقري اعلام كرد كه تعداد شخصيت‌هايي كه در اين سريال صدايشان دوبله شده حدود پنج تا شش نفر است كه از آن جمله برادر خودش بوده كه لهجه شاهرودي دارد.

بر پایه این گزارش  ميرباقري در ادامه درباره‌ي خشونت‌هايي كه به تازگي و در قسمت‌هاي اخير «مختارنامه» زيادتر شده، عنوان كرد: اگر قرار بود «مختارنامه» را بر اساس اسناد تاريخي مي‌ساختيم، اين خشونت بسيار بيشتر مي‌شد. من خيلي اصرار نداشتم لحن كار خشن باشد به همين دليل مراقب بودم افراط نشود. اما نشان دادن برخي صحنه‌ها اجتناب‌ناپذير است. گاهي كه مي‌شنيدم خشونت برخي از صحنه‌ها زياد است فكر مي‌كردم اين خشونت به باورپذيركردن آن مفهوم در يك اتفاق تاريخي كمك مي‌كند. آنچه در تاريخ اتفاق افتاده بسيار هولناك است و گاهي ناگزير بوديم آن را نشان دهيم.

كارگردان سريال «مختارنامه» با اشاره به برخي از سريال‌ها كه سعي مي‌كنند تنها با استفاده از ديالوگ داستان را منتقل كنند، گفت:‌ به اعتقادم اگر مي‌خواستيم تنها به ديالوگ اكتفا كنيم خنده‌دار مي‌شد. همين چند سال پيش سريالي از تلويزيون پخش مي‌شد كه به ديالوگ اكتفا كرده بود. با ساخت «مختارنامه» بايد فتح باب مي‌شد و به عنوان يك الگو و نمونه اين كار را شروع مي‌كرد. متاسفم اگر قرار باشد فيلم‌سازي تاريخي ما با حساسيت بيشتري پيش برود، بايد سراغ كارهايي اينچنين مي‌رفتيم. شايد در آينده كساني كه بخواهند اين صحنه‌ها را با خشونت كمتري بسازند و ابعاد حماسه هم بيان كنند به روش‌هاي ديگري دست پيدا كنند.

وي سپس به صحنه‌هاي اخير «مختارنامه» در قتل عام ايرانيان پرداخت و افزود: حتي فكر مي‌كنم با نشان دادن اين صحنه‌ها هم نتوانستم نشان دهم ايرانيان را در چه شرايط مظلومانه‌اي قتل عام كردند اما براي القاي معنا ناگزير بوديم صحنه‌هايي را نشان دهيم و جز اين راه چاره‌اي نداشتم.

ميرباقري سپس در توضيحاتي درباره‌ي رعايت كردن تعادل در «مختارنامه» گفت:‌ من حتي سعي كردم نسبت به آدم‌هاي منفي سريال موضع بي‌طرفانه‌اي داشته باشم و جانب اعتدال را رعايت كنم.

وي در ادامه خاطرنشان كرد:‌ يك واقعيت بزرگ در «مختارنامه» وجود دارد و آن اين است كه 56 مرگ در مختارنامه اتفاق مي‌افتد. همه مرگ‌ها به نوعي با شمشير رخ مي‌دهد. اينكه چه طور بايد به آنها تنوع مي‌داديم از حساسيت‌هاي موضوع بود. اين همه مراسم آييني‌، جنگ‌ و حوادث ديگر در «مختارنامه» وجود داشت و اگر در برخي جاها يكسري حوادث از دستمان خارج شده باشد، طبيعي است.

.................

انتهای پیام/162