به گزارش خبرگزاري اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ "آيتالله العظمی عبدالله جواديآملي" در درس اخلاق خود در "دماوند" اظهار داشتند: خدا در قرآن فرمود «و ننزل من القرآن ما هو شفاء» ممكن است كسي بيمار باشد و دارو مصرف كند ولي شفا پيدا نكند، لكن قرآن دارويي نيست كه شفا از او تخلف پيدا كند.
ایشان ابراز داشتند: طبيب كه دارو ميدهد و شفا ميبخشد بايد تشخيص دهد كه مرض چيست، اگر مرض را نداند نميتواند درمان كند، بيماري دو قسم است، يك سلسله بيماريهاي بدني است كه همه ما ميفهميم، چون بشر از بيماري ساده سرماخوردگي تا بيماريهاي صعبالعلاج را احساس ميكند و نيازي به وحي ندارد كه خدا وحي بفرستد بگويد دل درد يا سرطان و سل است.
اين مرجع تقليد ادامه دادند: اما قرآن آن بيماريهايي را كه بشر نميفهمد و احتياج به تعليم دارد مشخص كرده است و در سوره مباركه احزاب به وجود مبارك پيامبر(ص) و اهلبيت او اين دستور را ميدهد و به همسران پيامبر كه امالمومنين هستند و در كمال جلال و شكوه مورد احترام همه مسلمانان هستند به آنها دستور ميدهد تا ديگران متوجه شوند، به زنان خاندان نبوي دستوري ميدهد كه شما وقتي ميخواهيد با نامحرم حرف بزنيد زنانه سخن نگوييد، مردانه حرف بزنيد، صداي خود را رقيق نكنيد.
ایشان افزودند: به زنان پيامبر(ص) توصيه شد كه اگر شما صحبت كرديد آن مردي كه قلبش مريض است طمع ميكند، با اين بيان نوراني سوره احزاب معلوم شود اگر كسي به نامحرم نگاه نامحرمانه ميكند از نظر قرآن مريض است، اين بيمار اگر خود را معالجه نكند به گرفتاريهاي سخت مبتلا خواهد شد.
استاد حوزه علميه قم اظهار داشتند: اگر خدا فرمود قرآن شفا است، در كنار آن فرموده است كه چه چيزهايي مرض است، بيماري تنها بيماريهاي اخلاقي نيست؛ غيبت، دروغ و خيانت بيماري و مرض است، برخي چيزها است كه خيال ميكردند جزو سياست است و مرض نيست، آنها را قرآن در سوره مباركه مائده مشخص كرده است.
ایشان افزودند: خدا در قرآن فرمود يك عده در ميان شما هستند كه منتظر هستند خداي ناكرده نظام فرو بريزد تا روي كار بيايند، اينها مريض هستند و اگر خود را به قرآن عرضه نكنند اين مرض دامن گيرشان خواهد شد.
آیتالله جوادی آملی تصريح كردند: فرمود اين مرض سياسي، اجتماعي و اخلاقي مرض است و قرآن براي شفاي اينها است، البته اگر كسي سوره مباركه حمد را بخواند براي خيلي از بيماريها تجربه شده كه شفا دارد.
ایشان خاطرنشان كردند: سوره مباركه حمد براي شفا بسيار موثر است، اما اساس كار كه خدا فرمود «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمه» شفاي از بيماريهاي سياسي، اجتماعي، حسد، مرض، كبر و بخل است، اگر كسي از دوستان ما ترقي كرد و خوشحال شديم خدا را شكر كنيم كه مريض نيستيم، اما اگر از ترقي او نگران شديم اين مرض است و بايد معالجه كنيم.
آیتالله جوادی آملی گفتند: اين كه ميشنويد ماهوارهاي به فضا پرتاب شده مايه آبروي كشوراست و هنگامي كه بررسي ميكنيد ميبينيد كه فرزند يك كارگر ساده اين كار را كرده است، چه طور شده كه اين آقا در بين اين همه اين توفيق را پيدا كرده است، جواب اين است كه پدر خوبي داشت، مادر خوبي داشت، شير خوبي خورد و هيچگاه خدا را فراموش نكرد.
این مرجع تقلید افزودند: ممكن نيست كسي آدم خوبي باشد، قدم خوب بردارد ولي فرزندانش نتيجهاي نگيرند يا خداي ناكرده شخصي قدم بد بردارد و بچههاي او گرفتار نشوند.
ایشان تاكيد كردند: خداوند در قرآن فرمود بترسند كساني كه ممكن است به بچههايشان آسيب برسد به بچههاي مردم ظلم نكنند، اينها حرفهاي پيامبر(ص) است، حضرت اين حرفها را زد و صريحا اعلام كرد من حاكم اسلامي هستم و نه من ميتوانم هر روز به كوي و برزن سري بزنم و نه همه مردم دستشان به من ميرسد، شما كه اطراف من هستيد حاجت مردم را به من برسانيد.
آیتالله جوادی آملی ابراز داشتند: اگر كسي حاجت نيازمندي را به مسئولي برساند تا مشكل او را حل كند پاداش دنيا و آخرت را دارد و دنيا الان در آتش ميسوزد چون اين حرفها بياهميت است.
..................
پایان پیام/161