به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ " حضرت آیتالله لطفالله صافی گلپایگانی" با انتشار پیامی به مناسبت دهه مهدویت تاکید کردندکه قرب ظهور نباید وسیله ریاستطلبی قرار گیرد.
متن پیام حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به این شرح است:
بسماللّه الرحمن الرحيم
الحمدلله الذي هدانا لهذا و ما كنّا لنهتدي لولا أن هدانا الله
اللّهم صل علي محمد و آل محمد. اللّهم و إن ابليس المتمرد اللعين قد عشّش و كثرت جنوده و ازدحمت جيوشه و انتشرت دعاته في اقطار الارض فاضلّوا عبادك و افسدوا دينك و حرّفوا الكلم عن مواضعه و جعلوا عبادك شيعاً متفرقين و احزاباً متمرّدين و قد وعدت نقض بنيانه و تمزيق شأنه؛ فأهلِك أولادَه و جيوشَه و طهّر بلادَك من اختراعاته و اختلاقاته و اَرِحْ عبادك من قياساته و مذاهبه و اظهر دينك و عجّل فرج وليك و اجعلنا من انصاره و من العاملين لمرضاته في غيبته.
(قسمتي از دعاء بعد از زيارت حضرت امام حسن عسكريعليهالسلام)
خداوند متعال را بر نعمت ولايت حضرت خاتم الاوصياء و شمس آسمان اِصطفا، بقيةالله في الارضين، الخلف الهادي المهدي مولانا الامام الثاني عشر ارواح العالمين له الفدا سپاسگزاريم.
دهه مباركه مهدويت و عيد بزرگ الهي و جهاني ولادت با سعادت آن حضرت را به عموم مردم عدالتخواه و ظلمستيز، خصوصاً شيعيان و منتظران روز بزرگ و عصر ظهور آن حضرت تبريك عرض مينماييم؛ ظهوري كه هر چه بشر، دورانها را پشت سر بگذارد و عصرهاي بسيار بر جهان بگذرد، عالم سپري نخواهد گشت تا آن ظهور تحقق يابد.
همه مسلمانان؛ از سني و شيعه، بر اين اتفاق دارند كه بر حسب حديث قطعي الصدور از حضرت رسول اعظم صلي الله عليه وآله و سلم: اگر از دنيا باقي نماند مگر يك روز، خداوند متعال آن روز را آنقدر طولاني ميفرمايد كه حضرت مهدي آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين ظهور فرمايد و عالم را پر از قسط و عدل نمايد، چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
آري! شكي نيست كه دنيا چنين دوره و عصر و زماني را در پيش دارد، و سير شب و روز و حركت ماه و خورشيد، بسوي آن روز است. و اگر چه مثل قيامت دور باشد، به مضمون (اقتربت الساعة) در حسابهاي الهي نزديك است، و اگر هرچه به تأخير افتد و عصر غيبت طولاني شود جز مؤمنان قوي الاعتقاد و ثابت الايمان -كه خدا دل آنها را به ايمان، امتحان فرموده است- كسي به ايمان به امامت آن حضرت باقي نماند؛ و اگر چه در عصر غيبت، دشواريها پيش ميآيد و افراد رياستخواه، دعاوي باطله مينمايند و خود يا اوضاع و احوال را به شرايط خاص ظهور آن حضرت جلوه ميدهند و گمراهيها زياد ميشود و تصرفات و تحريفات در احكام صورت ميگيرد و بطور كلي، حلال خدا حرام و حرام خدا حلال، و اختلاط زن و مرد و ملاهي و مناهي و لهو و لعب رايج ميشود و منكر، معروف و معروف، منكر ميگردد؛ اما در عين حال، سير حقيقي بهسوي آن روز كمال و عدل جهانگير است. عكسالعمل جهالتها و ضلالتها و ظلم و ستمها، چنان دوران عزيز است.
عصر غيبت، عصر تمحيص و تخليص است. همه امتحان ميشوند؛ زمامداران و حكومتها يكي پس از ديگري آنقدر امتحان ميشوند كه اكثريت نااميد ميگردند و با يك صداي الهي و صيحه آسماني بيدار و هشيار ميشوند. اين ظهور، بشارت انبياء گذشته و كتب آسماني قبل از اسلام و بشارت قرآن مجيد است.
شايسته است ميلاد آن عزيزي كه قهرمان اين ظهور و به امر خدا سازندهي جهان نوين و عصر طلائي اسلام است را، همه جشن بگيرند و به هم تبريك بگويند و از خداوند، تعجيل ظهور آن حضرت را مسئلت نمايند.
اين ظهور، روز پايان استضعاف و روز حكومت صالحان است؛ نظامي كه اميرالمؤمنين عليهالسلام با كمال تأكيد، آن را بشارت داده است.
مطالب و مسائل مهمي كه بايد در اين ايام فرخنده و مجالس جشن و سخنراني عنوان شود زياد است كه در اين مقاله، مجال عرض و بيان آن نيست. تنها به مواردي از آن اشاره ميكنم:
1. بر حسب حديث مشهور و مسلم بين الفريقين (من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية)، معرفت امام، اعتبار و اهميت بسيار بالايي دارد كه اگر كسي بميرد -در هر عصر و زماني- امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهليت مرده است.
تأكيدي از اين بالاتر نيست. پيامهاي اين اعلام، آموزنده و معرفتبخش است. همه بايد امام زمان را بشناسند و به او معرفت داشته باشند تا به مردن جاهليت نميرند و به مثل آنچه در السنه و افواه بين عوام و افراد بيمعرفت مطرح ميشود، از قربِ ظهور و تطبيق بعض روايات بر اشخاص، اعتنا نكنند و اين زمزمه واهي در جامعهي ولايي و صاحب معرفت مطرود و محكوم گردد.
بنابراين بايد در حوزهي امامشناسي، همه وارد شوند و مقالات و سخنرانيها بسيار باشد. كتابهاي مستند تأليف گردد كه ديگر مثل اين صحنهي اخير تجديد نشود و اسم ظهور و قرب ظهور، وسيلهي نيل به مقاصد شخصي و رياستطلبي نگردد.
2. اين ايام مبارك و جشن و عيد نيمه شعبان را همه مخصوصاً نسل جوان، بايد غنيمت بدانيم و آن را فرصتي براي تجديد عهد با آن حضرت و بررسي حال و وضع خود، جامعه و زن و مردِمان و مسئولان بدانيم؛آيا به آن حضرت نزديكتر شده و انتظارات ايشان را از خودمان و از نظام برآورده كردهايم؟ در امر بهمعروف و نهي از منكر و حفظ سنتهاي الهي و هويت اسلامي، قضاء حوائج عبادالله، خصوصاً طبقه محروم و احياء دين و استقلال و قطع نياز از بيگانگان چه پيشرفتهائي داشتهايم؟ به امور و ارزشهاي اخلاقي و حقيقي اهميت ميدهيم يا مطالب بيارزش را ترويج ميكنيم؟! در مبارزه با تهاجم فرهنگي و غربگرائي -كه به زبان ميگوئيم- در عمل چگونهايم؟
3. شب نيمهي شعبان، مثل شبهاي قدر يكي از شبهاي مقدسه سال است كه بايد غنيمت شمرد؛ شب دعا و توجه به خداوند متعال و توبه و استغفار و اعمال خير و احسان است، و شب پاكسازي دلها از غلّ و غش و كينهتوزي و افكار و نيّات پليد ميباشد. در اين شب، همه با نيت پاك، دست انابه و تضرع به درگاه خداوند متعال برداشته و فرج موفور السرور حضرت مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه الشريف را از خداوند متعال مسئلت مينماييم.
مبادا اين جشنها و شاديها كه از شعائر دين و اعلام وجود و افتخار به ولايت ائمه طاهرين عليهمالسلام است، به گناه و لهو و لعب و غنا و طرب آلوده گردد.
در پايان از خداوند براي همه عزيزان؛ برادران و خواهران، توفيق الهي و دعا و عنايات حضرت ولي عصر ارواح العالمين له الفدا را مسألت مينمايم. لطف الله صافي
شعبان المعظم1432
..............
انتهای پیام / 146 ـ 141