به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ نشست مشترك شورای قرآنی منطقه 15 تهران با حضور «قاسم مالكی» از اساتید ممتاز و مسئول شورای قرآنی منطقه 15، «ابوالفضل رفیع»، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه 15، «محمد موسوی» معاون شهر سازی و معماری شهرداری منطقه 15 و تنی چند از اعضای شورایاری این منطقه امروز، شنبه، 22 مرداد ماه از ساعت 8 تا 9:30 صبح در سرای محله افسریه برگزار شد.
در این جلسه كه به عنوان كارگروه تخصصی قرآن و هنر معماری تشكیل شده بود، مسئول شورای قرآنی منطقه 15 با اشاره به نقش معماری اسلامی و نمادهای هنر قرآنی ابنیه تاریخی جهان اسلام همچون كعبه، با تأكید بر مؤلفه‌های شهرسازی در قرآن كریم اظهار كرد: قبل از ظهور اسلام تنها رسم جامه‌پردازی در كعبه با پارچه‌های رنگارنگ به چشم می‌خورد، اما بعد از اسلام این مكان مقدس نماد معماری اسلامی میشود.
مالكی با بیان اینكه در مواجهه با رویكرد اسلامی سخن، چندین معنا مدنظر قرار می‌گیرد، خاطرنشان كرد: گاهی منظور رویكردی است كه مسلمانان در طول تاریخ نسبت به هنر از خود نشان داده‌اند؛ پاره‌ای اوقات نیز به احكام و قواعدی توجه داریم كه در فقه و معارف دیگر اسلامی در باب هنر موجودند.
این استاد دانشگاه افزود: هنگامی كه می‌خواهند موضع اسلام را در قبال هنرها مشخص كنند، معمولاً چند محور را به صورت مجزا و مستقل مورد توجه قرار می‌دهند؛ اول وضع هنر پیش از اسلام در عربستان است و بعد مضامینی چون موضع قرآن در قبال هنر، دیدگاه احادیث راجع به هنر و سیره و افكار پیامبر اسلام (ص) پس از گسترش اسلام در این سرزمین الهی سخن به میان می‌آید.
مسئول شورای قرآنی منطقه 15 همچنین گفت: معماری اسلامی و قرآنی دارای مؤلفه‌های خاصی است كه دقت نظر در آن حقیقتاً به هنر معماری «استواری، زیبایی و عظمت» بخشیده است؛ ساخت كعبه خود به تنهایی نماد هنر قرآنی و عظمت معماری اسلامی است.
مالكی تصریح كرد: در معماری اسلامی به كار گرفته شده در ساخت كعبه، با الهام گرفتن از آیات الهی، سیر هنر از باب وجه‌الرب است، نه وجه‌النفس؛ هم از این روست كه نام و امضای معمار در كار نیست و هر چه هست غرق در یاد محبوب ازل است.
وی ادامه داد: در این وادی خاطر معمار و سازنده كعبه، حواس ظاهر و قوای باطنی‌اش جمله محو خداوند است؛ بر كل نیروهای وجودی‌اش نوری حكم‌فرماست كه پیوسته او را به اطاعت از خداوند یگانه دعوت می‌كند. او با شوق لقای الهی به سوی علو وجود خودش متصل و به جهان حقیقت وارد میشود.
این استاد ممتاز قرآنی با بیان اینكه آنچه معمار در این وادی انجام داده است، به نوعی اظهار بندگی و گونه‌ای نیایش است، اظهار كرد: هرگز بدون وضو دست به كار نمی‌شدند و حتی گاه با لباس احرام و در حال نوعی بی‌خبری نسبت به جهان مادی ناپایدار، هدیه خود را به درگاه حضرت دوست تقدیم می‌كردند.
گفتنی است بحث بررسی مؤلفه‌های معماری اسلامی و قرآنی و نقش آن در شهرسازی در جلسات آتی این شورا تحلیل خواهد شد.
...................
پایان پیام/146